Les Morts Ambulants // Bakudeku

Yeniden Vaadedilmiş Bir Hayat

-"Herşey bir kaç gün önce başladı."Dedi, yeşillerin sahibi. Herşeyi tek tek anlatıyordu şuan.

-"Mira'nın odana girip yatağın altına sakladığı defteri aldığı zaman."

-"Nasıl?" Diye sordu Katsuki. İzuku'yu 'kanlı canlı' karşısında görmenin şoku atlatır atlatmaz bunun gerçek olamayacağını düşündü. O delirmişti. Bundan emindi. Ancak hissettiği sıcaklık ve gördüğü gölge kendi bilinç altında oluşan birşey değildi. Başta onu bir villain bile sanmıştı. Ancak İzuku (?) Olayı anlatmakta direttiği için şuan onu dinliyordu.

-"Todoroki'nin senin odana geldiği gün. O günün akşamı pijama partisi vermiştiniz. Hatırladın mı?"
Kafasıyla onu onaylayınca devam etti. "Sen pijama partisine gittiğinde o da odana girip yatağın altına sakladığın defterini aldı. İçinde ne olduğunu merak etmişti. Aldı ve okudu. Sonrada benim 'o' olduğumu anladı."

Katsuki gözlerini kırpıştırdı. Gözlerini kısıp bir müddet karşısındaki Yeşilliyi izledi. Söylediklerini kafasında ölçüp tartıyordu. Mira, Todoroki'nin söylediğine göre olmayan birini görüyordu. Ve karşısında ki kişinin dediği de buna tam olarak uyuyordu. Bu çocuk, Mira'nın kendisini gördüğünü savunuyordu. Katsuki dinledikçe merakı arttı, dedikleri doğru olabilir miydi?

"Mira beni gördüğünü önce Eri'ye sonra Kota'ya anlattı. İkiside başta inanmadılar tabi ki. Ancak Mira onları ikna etmişti. Bunun içinde beni kullandı biraz."

-"Ne demek bu?" Katsuki kendi aptallığından mı yoksa karşısında ki kişi açık konuşmuyor diye mi bilmiyordu ama onun dediklerini anlayamadıkça, sinirlendiğini hissediyordu.

-"Ouija tahtası."

Katsuki şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. Çocuklarda böyle tehlikeli bir aletin ne işi vardı?

-"Ne düşündüğünü tahmin edebiliyorum. Sınıf arkadaşın Tokoyami'nin fantezilerinden biri. Açıkçası ben tırsıyorum ondan." küçük bir kıkırtı koyuverdi ortaya. O çocuk, hayaletken ona oldukça ürkütücü gelmişti. Sonuçta İzuku normalde de meraklı biriydi ve kahraman adayları ile dolu bir yerde, onların kendi yaşamlarını da merak etmişti. "Ouija tahtasını bulduktan sonra geriye sadece benimle konuşmaları kalmıştı. Bana sorular sordular bende bir ruh olduğum için bunları cevapladım. Eri ve Kota da benim cevaplarım ile ikna olunca o üç bacaksız bu sefer, defterde yazdıklarının peşine düştü."

"Çocukların oyun oynamaya gittik diyerek yurttan kaçtığı zaman işler benim istemediğim bir boyuta ulaştı. Çünkü o günün sabahı senin odandan benim olduğum vazoyu aldılar, akıllarında öyle bir fikir vardı ki, ne yapsam geri çeviremedim onları."

Derin bir nefes aldı ve gözlerini ayırmadığı yakutlardan birkaç saniye uzaklaştırdı bakışlarını, yeşilli. Göz bebekleri yerde biraz oyalandıktan sonra nereden devam edeceğine karar vermiş olacak ki tekrar konuşmaya başladı.