disappointment, ferdi kadıoğlu

0.4

Kapımı ısrarla çalan Ferdi bir yandan da bağrıyordu, eğer apartman dairesinde yaşasaydım komşular kesinlikle şikayete gelirlerdi.

"Nova! Lütfen, kapıyı açar mısın?"

Yine cevap vermemiştim, geldiğinden beri tek kelime etmemiştim.

Ardından yağmur bastırdı, camdan baktığımda üstünde beyaz bir tişört olduğunu gördüm, benim yüzümden hasta olursa vicdan azabı çekeceğimi bildiğimden kapıyı açtım, bunu beklemediği ortadaydı.

"Nova! Seni çok özledim."

Bana sarılmaya yeltendiğimde geri çekildim, üzüldüğünü hissetmiştim.

Salona doğru adımlarken konuşmaya başladı.

"Beni sokakta bırakmadığın için teşekkür ederim, Nova."

"Hasta olma diye aldım."

"Beni düşünüyorsun yani?"dedi ve güldü, bu gülüşü içimi ısıtmıştı.

Oturduğu koltuğun karşısına oturdum.

"Neden geldin?"

"Çünkü seni seviyorum."

Şu iki kelime bile beni heyecanlandırmaya yetiyordu.

"Şu an bunun bir önemi yok, Ferdi. O gün gitmeseydin her şey çok daha güzel olabilirdi."

"Ben sadece, üzgünüm."

"Benim yerime o kızı seçtiğin için teşekkür ederim, bu hareketin gerçekleri görmemi sağlamıştı."

"O kıza verdiğim sözü bir kızı daha üzmek istemediğim için verdim, Nova."

"O zaman neden hâlâ buradasın? Böyle daha çok üzüldüğümün farkında mısın?"

Cevap veremedi.

"Bende öyle düşünmüştüm."

"Seni bırakıp gitmeyi hiçbir zaman istemedim."

"Ama gittin, aptal gibi dönmeni beklemiştim. Sonra o kızla fotoğraflarınız-"

"Seni aldatmadım."

Kendinden emin bir ses tonuyla söylemişti bunu.

"Evet, gitmeden önce ayrılmıştık. Yine de bu beni çok yaralamıştı."

"Sikik bir söz için yapma böyle, lütfen."

"O söz beni ne kadar yaraladı biliyor musun?"

Cevap vermeyip kafasını eğdi.

"Her şeyi daha da berbat ediyorsun, Ferdi."

Yine ses yoktu.

Bu sefer ağlamaya başladım.

"Benden ayrıldıktan sonra o kızla çıktığını öğrendiğim gün her şey bitmişti, kıza verdiğin söz ilişkimizin tamamen sonunu getirdi."

"Ağlama, lütfen. Benim yüzümden ağlama."

Sesi titriyordu.

"'Jessica, sana söz veriyorum Nova'ya yaptığımı asla sana yapmam çünkü seni üzmek istemiyorum.' O kızı gerçekten seviyordun, bu yüzden onu bırakıp başka bir şehire taşınıp ondan ayrılmadın. Bu kızı gerçekten sevdiğin için hâlâ görüşüyorsunuz, onu benden daha çok sevdiğin için ondan ayrılıp hemen başka bir kızla çıkmaya başlamadın. Çünkü onu gerçekten seviyordun."

"Hayır, bir kızı daha üzmek istemediğim için yapmadım, pişman oldum çünkü. Senin gibi bir kadına böyle davrandığım için çok pişman oldum. Başka birine daha bunları yaşatmak istemediğim için söz verdim."

"Verdiğin sözleri tuttuğun nerede görülmüş?"

Bu cümlem ona ağır gelmiş olacak ki gözünden bir yaş aktı.

"Özür dilerim, her şeyi düzeltmeme izin ver."

"Kendimi tekrar sana teslim edemem, tekrar gidersen kendimi toparlayamam."

"Gitmem ki."

Bu masumca söylediği söze inanmayı çok istedim, ama yapamadım. Eğer ona inansaydım, kendimi kandırmış olurdum.

×××

son paragraf beni yaraladi