disappointment, ferdi kadıoğlu

1.0

-flashback-

Sınıfa girdiğimde arkadaşım koşarak yanıma geldi ve konuşmaya başladı.

"Akşam içmeye gidiyoruz, sende geliyorsun değil mi?"

Kafamla onu onayladım ve sırama geçtim. Sırt çantamı sıraya bıraktım ve Ferdi'nin sınıfına doğru ilerledim. İçeri girdiğimde gördüğüm o tanıdık yüz, gülümsemesi ile yanıma geliyordu.

Yanıma geldi ve kolunu omzuma attı. En ufak bir hareketi bile beni heyecanlandırmaya yetiyordu.

"Hangi rüzgar attı seni buraya?"

"Akşam içmeye gidiyoruz, seninde çocukları alıp gelmen lazım."

"Hallederim."

Başıma minik bir öpücük kondurup benden ayrıldı.

"Dersimiz başlayacak."

Arkasına bakmadan sınıfa girdiğinde bende arkamı dönüp kendi sınıfima doğru ilerlemeye başladım. Arkadan duyduğum ses ile tekrar arkama döndüm ve Ferdi ile karşılaştım.

"Akşam görüşürüz!"

•••

Sahile karşı oturmuş manzarayı izliyorduk, fazlasıyla sarhoş olduğum için daha fazla içmeyecektim. Yanımda Ferdi vardı, omzuna yaslanmış kıyıya vuran dalgaları izliyordum. Birazdan uykuya dalacağımı belli eden şekilde kıpırdandım. Ferdi kafasını bana doğru çevirdi ve beni kucağına çekti, bu çocuğu seviyordum.

Başımı onun kalbine yasladığımda hiç bu kadar güvende hissetmemiştim, tekrar kafamı yukarı kaldırdığımda tablo gibi olan suratı ile karşılaştım. Gözlerini asla üstümden çekmiyordu ve gülümsemesi asla azalmıyordu.

Mutluydu, mutluyduk.

O anın hiç bitmemesi için her şeyi yapabilirdim, hayattan istediğim her şey karşılanmıştı. Ferdi'ye iyice sokuldum ve uyumadan önce birkaç sözcük mırıldandım.

"Beni hiç bırakmayacaksın değil mi?"

"Sana söz veriyorum, seni asla terk etmeyeceğim."

-flashback sonu-

×××

atiyosun az at ferdi