"Seni daha fazla üzmek istemiyorum!"
Bıkkınca söylediği bu söz ile kapımı yumruklamaya devam etti.
"Ne yaparsam yapayım senden kopamıyorum, nefret ediyorum kendimden!"
Kendimi tutamayıp ağlamaya başladığımda sesimi duyduğu için kapıya olan darbeleri sertleşti.
"Yalvarırım, kendine acı çektirme."
"Ferdi..."
"Sana çok ihtiyacım var, bu bencillik ama sensiz yapamıyorum."
Hıçkırıklarımı durdurup kapıyı açtığımda o beni sıkıca sardı, asla bırakmayacak gibi sarıldı, keşke hiç bırakmasaydı.
"Her şey için özür dilerim."
"Seni asla affetmeyeceğim."
Saçlarımı okşarken bir yandan yüzüme minik öpücükler konduruyordu, birbirimizi çok özlemiştik.
"Neden, neden geri döndün?"
"Sensizliğe dayanamıyorum, hayattan en çok seni istedim ben."
Kafamı göğsüne gömdüğümde dudağıma eğildi.
"Son kez öpmeme izin ver, ne olur?"
Acınası bir tonda söylediği bu söz karşısında gözümdeki yaşları sildi, ardından yavaşça dudağıma eğildiğinde bunun hiç bitmemesini diledim.
Bu öpüşünün son kez olmamasını diledim, onun için kendimi sonsuza kadar yıpratmaya hazırdım.
Fakat yokluğuna hazır değildim.
×××
beklenmedik bir anda ayrilik gelip catsa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
disappointment, ferdi kadıoğlu
Fanfictiontamamlandı. 𝗙𝗲𝗿𝗱𝗶: senin için sadece sürekli içip sana aşkını itiraf eden basit bir adamdım ben 𝗙𝗲𝗿𝗱𝗶: şu an ise senin için sadece hayal kırıklığıyım 𝗙𝗲𝗿𝗱𝗶: fakat ben yine içip sana aşkımı itiraf ediyorum 𝗙𝗲𝗿𝗱𝗶: peki hâlâ senin i...
