Seoul International Medical Centre -
" ඒ කියන්නෙ අපිට මේ මිනිස්සුන්ව බේරගන්න පුලුවන් ද ?"
" ඔව් . ඒත් හැමෝම නෙවෙයි . මේක දරුණු වෛරස් එකක්. මේකට විරුද්ධව සටන් කරන්න නම් හොඳ ප්‍රතිශක්තිකරණයක් වගේම ජීවත් වෙන්න ශක්තිමත් බලාපොරොත්තුවක් , ආසාවක් පේෂන්ට් ට තියෙන්නෙ ඕන. එහෙම වෙන්නෙ කලාතුරකින් . ඒ නිසා අපිට මේ හැමෝවම බේරගන්න නම් බැරි වේවි. සීයට දහයක් විතර බේරගන්න පුලුවන් වෙයි. "
වෛද්‍යවරයා කිව්වෙ තමන් ගැන තිබුණ ලොකු විශ්වාසයකින්.දිගින් දිගටම මාස දෙකතුනක් තිස්සෙ කරපු පරීක්ෂණ වල ප්‍රථිපල ත් එක්ක මුළු රටම වහගෙන තිබුණ වසංගතය යම් තරමකට පාලනය කරන්න පුලුවන් වෙයි කියලා ඔහු හිතුවා.
" බ්ලාස්ට්ස් වලින් පස්සෙ තාමත් ඉතුරු වෙලා ඉන්න සොම්බිලව හොයාගන්න. ඒගොල්ලො අතරින් සාමාන්‍ය විදියට පේන අයව පුලුවන් තරම් ආරක්ෂිතව එක්කගෙන එන්න... "
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
To be continued ....
YOU ARE READING
ᎠᎬᎪͲᎻ ҒᎡϴᎷ ᎽϴႮ || jikook oneshot
Fanfictionyou were my love... my life... my everything... there's nothing important more than you... if you gone... i have no existance.. that's my love, i offered to you.. i always want to be at your side,no matter what.. so... i also suffer with you..
