SINIRSIZLAR

kan

(sonunda İnci)

çantalar ile yürürken Meriç ile ettiğimiz tek taraflı kavgayı düşünüyordum, bu sıralar çok dalgın ve kötü gözüküyor. Ona bir şey olmaması için her şeyi yapabilirim fakat ben bu konuda onun da benim kadar emin olduğunu düşünmüştüm yani düşünüyordum niye tereddüt ediyor...

çantaları koşarak, Ada'ya çantasını verirken sordum

'harita-' tamamlama kalmadan

'onaylıyorum' kafamı çevirdiğimde Berilay adamın kolundaki ipleri daha sıkı bağlarken soruyordu

'bak kolaylıkla söyle bırakıcaz '

hayır aslında bırakmıyacağız ama olsun

'HAYIR BE KADIN , GİT' diye bağırdı

Berilay daha dayanamadı 

'EEH YETTİ BE SÖYLEMEZSEN SÖYLEME SANA DA BAŞLIYCAM ŞİMDİ HE!!'

dedi ve ilaç dolu iğneyi adamın boynuna sertçe soktu bende dışarı çıktım ve gözüm Meriç'e kaydı ve konuşmaya başladım

'iyisin?'

'iyiyim' dedi kısaca ve ikimizde yerlerimize geçtik ben ilk önce balkona geçtim

sergi sahibi olan adamın korumaları gelmeye başlamıştı, siktir düşündüğümden daha fazla kişilerdi, sanki 'kişiler' değil de 'ordu' gibilerdi mikrofona doğru konuştum

'ilk kurşunu atıyorum hazır olun' dedim ve attım 

benim kurşunumun ardından gelen kurşunlar yağmur gibiydi, İlk önce nişancıları vurdum ve birkaç orta silahçıyı etkisiz hale getirdim ardından konuşmaya başladım

'nişancılar tamamdır kasaya doğru gidiyorum' dediğim gibi de yapıyordum ki bir adam arkamdan tuttu ve beni ona çevirdi 

kaslı kolları silahımı tuttu ve yere attı ve hemen beni tuttu ve ardından ben , beni tutan kolunu tutup ters çevirdim ve dizine tekme attım. Adam dizlerinin üzerine düşünce diğer elini de tutum adama kafa attım tabii adama hiç bir şey olmadı, zaten niye olsun ki lanet girsin o adamın götüne Tövbe Tövbe

iç çamaşırıma sıkıştırdığım bıçağı alıcaktım ki adam bacağımdan tutup beni yere yatırdı ki bunu yapmasıyla birlikte boynuna savrulan bir bıçak boynuna girdi.

Umut... kulağıma sesi geldi

'bu geçen ki sefer içindi lider bir dahakine borçlanırsın haberin olsun'

kıkırdadım ve teşekkür ettim adından yine koşarak kasanın olduğu odaya gittim 

neyse ki kolay açılan bir kasaydı, taşları aldım ve mikrofona konuştum

'taşlar bende Ada, Özet resminin önüne gel'

'Tamam bir tanem'

resmin önünde buluştuğumuz da direk ona taşları verdim

'koş koş ve taşları kasaya koy'

dedim ve Ada arkasına bakmadan koştu

ben ise yine insanlara kurşun yedirdim ve yine yeniden konuşmaya başladım

'herkes durum raporu versin HEMEN' dememle hemen Berilay'ın sesini duydum

'ıı Berilay konuşuyor, her şey yolunda önüme gelene vuruyorum işte...ahh siktir'

'NE OLDU!'

'sakin ol sadece ıskaladım o kadar' derin bir nefes veridim, bunlar beni çok strese sokuyor

'Baray konuşuyor, efenim benim önüme bile gelmiyorlar o kadar diyim'

Baray'ın konuşma tarzı beni güldürdü, gerektiği yerde güldürmeyi biliyordu.

'Ada konuşuyor, taşları kasaya koydum şifre 'İUBABM19' bende iyiyim silahımla birlikte iyi bir takımız haha'

ardından sessizlik...

'UMUT??? MERİÇ!! SES VERİN'

'Umut konuşuyor liderr eheheheheee wuhuuuuuuuuu'

'Umut iyi misin oğlum ne oluyor ?'

'çok eğlenceli lan'

ardından sağdan gelen Umut'un sesi

'BAKIN BAKIN İZLEYİN ŞİMDİ'

ardından kulağıma Baray'ın alaylı sesi

'yılan avını gördü ve yavaşça avına yaklaşıyor'

aynı zaman da Umut smokinli adama yaklaştı

've dişlerini çıkarıp hızlıca ısıtırdı'

ve Umut elindeki bıçağı adamı nişan alıp tam kafasının ortasına attı ve sesli gülmeye başladı, bu konuda gerçekten iyi

Baray,

'belgeselimizi izlediğiniz için teşekkürler iyi kanlı günler'

Meriç...

Meriç nerde niye ses vermiyor, etrafa göz gezdirdim. Siktir nerde bu çocuk görünürde yok 

'MERİÇ!! KONUŞ NERDESİN NE OLUYOR NİYE SES VERMİYORSUN...NE OLUR SES VER...'

'MERİÇ!!'

'YA SİKİCEM NERDESİN??!!'

herkes öldü düşman bitti ama Meriç yok, o yoksa biz de yokuz ne fazla olmalıyız ne de az biz sınırsızlarız

boynumda hissettiğim soğukluk tanıdıktı, arkamı döndüm ve karşımda onu gördüm hiç değişmemiş ruhsuz, kalpsiz biri

bir elinde silah ve silahı boynuma dayıyor diğer elinde ise 

diğer elinde is

Meriç...

MERİÇ!!! yarası var karın boşluğun da

bizim sınırımız yok her yapabiliriz. Yapamayacağımız hiç bir şey yok, biz 'sınırsızlar'ız