SINIRSIZLAR

ÖLEMEZ

(Ada)

beyaz duvarlar, telaşlı insanlar...herkes endişeli ama herkes Meriç için endişeli değil ayrıca İnci için tüm bu endişe ve gizli korku. Herkes Meriç'in İnci'nin gözdesi olduğunu bilir ve herkes bunu en baştan beri bildiği için kimse alınmaz ve ona göre davranır.

Meriç'i ameliyata aldılar ve Meriç gidince aslında tüm herkes içlerindeki saklamaya çalıştığı korkuyla kafalarını İnci'ye çevirdi, ama İnci o kadar tepkisiz ve bir o kadar da duygusuz gözüküyordu.

'İnci...biliyorum Meriç için korkuyorsun ama korkma o iyi olacak, biliyorsun o inatçı biri kolayca ölmez...'dedi Baray bir abi edasıyla, ardından fısıldadı

'ölemez...'

İnci artık kendini tutamayacak gibi gözüküyordu, gözleri doldu

'Baray sence biliyor muydu ?'

'Neyi, neyi biliyor muydu ?' dedi Baray

'NELER YAŞADIM YA BEN NE KADAR DAYAK YEDİM NE KADAR TACİZE VE TECAVÜZE GÖZ YUMDUM KAÇ KEMER DARBESİ ALDIM SIRTIMA KAÇ KURŞUN YEDİM KAÇ GÖZ YAŞI DÖKTÜM, BEN BUNLARI HAK ETMEDİM BUNLARI KİMSE HAK ETMEZ NE 13 YAŞINDAKİ BİR KIZ NE DE BİR HAYVAN' diye bağırmaya başladı o da gözünden akan yaşlarla birlikte yere yığıldı ve bağırmak yerine sessizce konuştu

'ben hak etmedim Meriç hak etmedi...Meriç, Meriç ona bir şey olmaz olamaz' diyerek bacaklarını kendine çekti. Ağlayarak kendine vurmaya bağırmaya başladı 

onun böyle olası beni iğrenç hissettiriyor, onun her bir göz yaşı beni bitiriyor

koşarak kollarını tuttum ve Umut'a seslendim

'Umut bacaklarını tut, biri doktor çağırsın' dedim ağlayarak

_______________________________________________________________________________

dakikalar saatleri kovaladı ve tam 7 saat oldu Meriç ameliyata girdiğinden sonra olan olaydan beri İnci de uyuyor.

biz birbirimize yaslanmış sadece iyi haberlere açık bir halde ameliyattan bir haber bekliyorduk. Ve İnci uyandı Baray ile ben onu buraya kadar gelmesinde yardım ettik, bitmiş haledeydi ve bir tek o değil bizde öyleydik yedi saattir ölüp ölüp diriliyorduk

ve açılan kapıdan çıkan bir kaç doktorlarda öyleydi

bir dakika