(Meriç)
''Yaşamı güzel kılan, insanların birbirlerinin yüreklerini ısıtmak için bulabilecekleri iyilik dolu sözcüklerdir. Kimilerini ölene dek unutamazsınız, geriye dönüp baktığınızda anımsayacağınız tek şey size neler hissettirdikleri olacaktır.''*
Yaptım. Evet yaptım AMAN TANRIM!!! cidden yaptım kim bilir hakkımda ne düşünüyor.
''Meriç-'' dedi ilk İnci ama onun sözünü kestim
''Ne olur bir şey deme... hatta lütfen hiçbir şey yapmamışım gibi davran ve kimseye söyleme...''
'''Ama Meriç bana bunu niye yaptığını açıklamak zorundasın...''
''Biliyorum bu yaptığım çok ahlaksızca ve uygunsuzdu, yıllarca sürdürdüğümüz arkadaşlığa saygısızlıktı am bunu şimdi anlatamam lütfen ısrar etme şimdi değil İnci anla beni ve bir şey olmamış gibi yap''
''Ahh, peki ama bunu bana anlatacaksın şimdi üzerine gelmek istemiyorum''
''Zamanı geldiğinde her şeyi kendin anlayacaksın, anlatmama bile gerek kalmayacak''
dedikten sonra İnci odadan çıktı ve beni düşüncelerimle yalnız bıraktı. Belki eskiden yaptığım gibi şiir yazmalıyım, bu düşünce kafamda dolandı ta ki Baray odaya girene kadar, Baray yanıma oturdu ve konuşmayı başlatan taraf oldu;
''Yine eskisi gibi şiir mi yazacaksın şair bey'' dedi alayla
''Nerden çıkardın ?''
''İnci... onu hala seviyor musun Meriç ?'' bunu anlayan tek kişi, Baray...
''Asıl sen hala Ada'yı seviyor musun ? ne çabuk unuttun ona yazdığın aşk mektuplarını, şiirlerini''
ikimizde o günlere güldük ama Baray yine konuştu
''Ablası seni neredeyse öldürüyordu ama o se-''
''Neredeyse Baray nerdeyse ama öyle bir şey olmadı o yüzden artık bu konuları konuşmayalım''
''Ablası seni öldürecekti ama İnci...''
''Ne oldu?'
''Ablasını kendi elleriyle öldürdü senin için...''
''NE!!''
öldürdü
benim için...
*alıntıdır
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SINIRSIZLAR
Romance'bir kelebeğin doğuş ve ölüş günü' Ada Baray Berilay İnci Meriç ve Umut'la her şey yeniden bizim sınırımız yok her yapabiliriz. Yapamayacağımız hiç bir şey yok, biz 'sınırsızlar'ız
