SINIRSIZLAR

kız olduğu için susmasına gerek yok

(inci)

16.10.09

bugün benim doğum günüm yedi yaşıma giriyorum, tek başıma kutluyorum. Bir pasatam bile yok ama olsun, içerden gülme sesleri geliyordu en azından birileri bensiz de olsa mutlu...

dışarı çıktım biraz dolaşmak istedim, tabii kimse beni durdurmadı çünkü ben onların mutlu aile tablolarını bozuyordum.

akşam olmaya başlamıştı ki arkamdan bir ses geldi ardından arkamı döndüm...ahh yine bu çocuk

'Niye beni takip ediyorsun ?? YETER ARTIK GİT!! 'dedim ama gitmedi aksine kolumu sertçe tuttu ve beni yere attı sonra da kulağıma eğilip fısıldamaya başladı

'sen bana sesini yükseltemezsin anladın mı kızsın kız gibi sus sinirlendir' bi anda sustu ve başka biri konuşmaya başladı bir kız sesi

'kız olduğu için susmasına gerek yok, asıl sen sus sarkık çüklü' kız benden büyük gibiydi. Uzun zayıf ve çok sakin konuşuyordu korkusu yoktu oysaki korkması gerekiyordu çünkü bu iri yarı erkek çocuğunun yanında bir dal parçası gibi kalıyordu.

'kapa çeneni seni kaltak' diyip onunda kolunu tutup yere savurdu ama o yere düşmedi sadece savruldu

sonra adamın bacak arsına sert bir tekme attı. Adam yere yığılınca beni kaldırıp hemen koşmaya başladık ve önümüze çıkan ilk ara sokağa girdik, ben ona baktım o bana

'teşekkür ederim' dedim tedirgince 

'rica ederim...şey adın ne ??'

'İnci senin ??'

'Berilay tanıştığıma memnun oldum'

'bende Berilay, değişik isin varmış'

'senin de İnci, gel seni evine bırakayım'

işte o zaman ben ilk kez biri adımı sorduğunda tereddütsüzce cevap verdim ve ilk arkadaşımı edindim

Berilay...

bizim sınırımız yok her yapabiliriz. Yapamayacağımız hiç bir şey yok, biz 'sınırsızlar'ız