Sessiz Çığlığım

SÇ-9-

O haberi aldığımız zamanın üzerinden tam 49 gün geçti.Ve ben tam 49 gündür hissiz,duygusuz,varlığın içinde yokluğum.

Evet tam da beni anlatan bir kelime."Varlığın içinde yokluk."

İnsanlara göre yada arkadaşlarına,ailene göre acınası bir durumda olursun ya hani böyle herkes sana acır sevgisini göstermeye çalışır ya aynı öyleyim işte.Tümör teşhisinin yanında bir de kanserden şüpheleniyolar.Ah ne kadar güzel!

Hayatımı iyi yada kötü devam ettirirken bi anda çıkan hastalık tüm hayatımı berbat etti.Hani derler ya dünyam başıma yıkıldı diye,işte tam da şuan ben o tabiri kullanmak istiyorum.Dünyam başıma yıkıldı.Genelde bunu aşk acısı çekip,sevdiği çocuk tarafından terkedilen kişiler kullanılr.Ama her zaman unutmamamız gerek birşey var.Herkesin derdi kendine büyük.Kimi aşk acısı çekerken bu acı ona büyük gelir,kiminin de hastalık yüzünden çektiği acı ona büyük gelir.

Aslında hayat dediğimiz şey bizi bitiren.Kimisi keyfini sürerken kimisi sokakta sürünüyor.Kimisi aşk acısından sürünürken kimisi hastalıktan sürünüyor.Ben tam ortadayım aslında.İyiyle kötü arasında olan ince çizgide ben daha çok kötüye yakınım ama aslında tam da ortadayım.

Beni şuan tek bir kelimeyle anlatmak istersek herhalde "hiçlik" olurdu.Tam bir bilinmezim şuan aslında.Ailem hastalığımın tedavisi olan ameliyata bir servet yatırmayı planlıyorlar.Bu parayı yatırırlarsa aslında tüm servetimizi malımızı,mülkümüzü kaybetmiş olucaz.Benlik bir sıkıntı yok ama ailemi düşünmek istemiyorum.Kesinlikle fakir hayatı yaşamak onlara göre değil.Ben çok şımarık bir kız olarak büyümedim ama onların kendi aileleri de zengin olduğu için büyük ihtimalle rezil halde olucaklar.Ama şuan bunu umursamıyorum.Aslında 49 gündür hiçbirşeyi umursamıyorum.

"Su!" ah tabi her hafta kontrole gittiğim hastaneye bugün ameliyat olmaya gidecektim.Kötü huylu tümör beynime daha çok yayılmadan ameliyat olmam şartmış.Aslında bana kalsa hiç ameliyat olmadan ölmeyi beklerdim ama ısrarlar yüzünden olmuyor tabi.

"Geliyorum." diye mırıldandım.Duyması imkansızdı ama umrumda da değildi dediğim gibi.Bi anda odamın kapısı pat diye açıldı.Elinde çiçekle Can gelmişti.Ah evet size bahsetmeyi unuttum.

Can hastalığımı öğrendiği günden beri bana sevgisini gösteriyor,hergün elinde çiçekle geliyor.Bazı günler çiçek yerine çikolatayla da geliyor.Ama onun yaptığı bu şeyler boşunaydı.Ben hastalığımı öğrendiğim gün o başka bir kızla gezip tozuyordu.Şimdi de gelmiş bana sevgi gösterisi yapıyor! Ah hadi ama bu kadar basitleşmeyin.

"Çık." sesim istediğimden daha fazla soğuk ve umursamaz çıkmıştı.

"Su neden bana böyle yapıyorsun?" ama artık bir yere kadar bugüne kadar içimde tuttuklarımı ona kustum resmen.

"Neden mi böyle davranıyorum? Neden ? Imm evet aslında güzel soru.Hastalığımı öğrenmeden önce suratıma daha bakmazken hastalığımı öğrendikten sonra bir anda sevgi pıtırcığına dönüştün.Ah doğru tabi ben hastalığımı öğrendiğim gün yani benim merdivenlerden yuvarlanıp hastaneye kaldırıldığım günün ertesi günü sen arkadaşlarımla beraber beni ziyarete gelmek yerine bir kızla çok güzel vakit geçiriyodun zaten.Söyle bana şimdi neden umrundayım?Söyle ya çekinme.Ah dur ben senden önce cevabını veriyim.Hastalığım.Hastalığım niye seni bu kadar ilgilendiriyor? İlgilendirmesin arkadaşım,istemiyorum.İstemiyorum ya defol git hayatımdan bıktım artık çık git ya çık git.Şimdi daha fazla kalbini kırmadan defol git odamdan." dedim.Oh be bugüne kadar içimde tuttuklarımı sonunda söyledim.

Yüzüme öyle bakmaya devam edince "Defol git odamdan! " diye bağırdım.

Artık sabrım kalmamıştı.Biran önce şu ameliyat olsada ya ölsem ya da kurtulsam.Can odamdan çıkınca üstümü giyinmeye başladım.Altıma bir eşofman altı üstümede beyaz düz Adidas t-shirt giydim.Çantamı da hazırladıktan sonra aşağı indim.Salonda Egehan,Ada,Begüm,annem ve babam oturuyolardı.Can da büyük ihtimalle gitmişti.Benim için iyi birşeydi bu çünkü suratını dahi görmek istemiyordum.

Beni görünce toparlandılar ve hep beraber hastaneye yol aldık.

Arkadaşlar hikayenin ismini değiştirmiştim ama tekrar eskisi yapmaya karar verdim.

Konuyu değiştirmeyi planlıyorum.Yani bu hikaye artık Can ve Su'yun hikayesi olmayacak.

Elimden geldikçe uzun bölüm yazmaya çalıştım votelerinizi bekliyorum.

İki gün üst üste yeni bölüm yazdım umarım vote+yorum gelir.