1K olmamızın şerefine uzun bölüm, okuyan herkese çok teşekkürler !
Okulun sonuna kadar beni izledi.Anlamadım yani hadi ismini öğrensem falan neyse diyicemde, ne ismini biliyorum ne de başka başka bir şeyi.Yüzüde tanıdık gelmiyoda ya.Neyse kafamı bunlarla doldurmak istemiyorum.
Eve geldiğimde annem evde değildi, büyük ihtimalle işe gitmiş olmalıydı.Pek kafama takmak istemiyorum bu işleri, ben onlara ısrarla o ameliyatı yaptırın demedim.Kendileri istediler ve yaptırdılar açıkcası o ameliyatı olmayıp ölmeyi daha çok istiyordum.Neyse artık geçti gitti.
Mutfağa geçip kendime en kolay olarak makarna yaptım.Annemden öğrendiğim sos tarifini ararken telefonuma mesaj geldi.Tuş kilidini açtım ama tanıdık bir numara değildi.Direk mesajı okumaya başladım.
"5 dakika içinde aşağıda ol yada evini basıyım, beni tanımıyo olabilirsin ama yapıcaklarımdan sorumlu olmam."
Hahahaha yani.Çok güldüm.Abi hep manyaklarda beni bulur.Sosuma tekrar döneyim ben.
Sosu karıştırırken kapının alacaklı gibi çalmasıyla yerimden sıçradım.Koşarak kapıya gittim.Açmamla kapatmaya çalışmam bir olmuştu.Bakın üstüne basa basa söylüyorum "çalışmam". O büyük ayakkabısını kapının arasına koydu.Ah tabi ki tahmin etmişsinizdir, kim olacak.Sabah ki psikopatımız.Noluyoruz bakışı atmaya çalıştım ama onun o delici gözlerinin altında bunu yapmak mümkün değildi.
"Ne var,ha bunu sormadan önce şunu sormam lazım heralde evimde ne işin var ?" dedim direk.
"Mesajımı dinleyip niye usulca aşağı inmiyosun ?"
Kahkaha atmaya başladım.Artık güleli kaç dakika olduysa karnımın ağrısından zor susmayı başarmıştım.
"Ya sen kim oluyosunda senin sözünü dinleyip aşağı inicekmişim ben, bide tanımadığım birinin yanına ha ? Ay sen sanırım okulun komiği falansın."
"Okulun komiği değilim ki zaten yakında anlarsın kim olduğumu."
"Ya psikopat falan mısın anlamıyorum ki.Okulda kesintisiz bakmalar, evimi basmalar falan noluyoruz ? "
"Adam gibi sözümü dinleseydin evini basmazdım."
"Hay Allah'ım sen sabır ver ya.Sizi bana sayıyla mı gönderiyolar biri bana anlatsın."
"Kaç kere evin basıldı ki ?"
"Ne ?"
"Diyorum ki sayıyla falan diyosunda kaç erkek evini bastı ?"
"Artık saçmalamayı kesip evimden defolup gidecek misin ?"
"Evine girip birşey içmeden hayatta gitmem." diyip piç smile yaptı.
"Of ya of yani gir lanet olsun gir."
Eve girip kendi koltuğuymuş gibi yayıldı.
"Kendi evin sandın heralde ?"
"Ne var sanki kızım hadi sen git bana içecek getir."
"Oldu paşam başka isteğiniz ?"
"Onuda sonra düşünürüz hadi hadi."
Sabır çekerek mutfağa gittim.Bir bardağa kola koyup salona geçtim.Salonda yoktu.Bardağı masaya koyup evi aramaya başladım.Eski evimiz gibi olmadığı için hemen buldum zaten.Bide nasıl buldun diye sorsanıza.Odamda dolabımı açmış şortlarımı inceliyordu.Odaya daldım.
"Napıyosun sen ya ?"
"Sen bunları burda giyebileceğini mi düşündün canım benim yazık sana." diyip kahkaya atmaya başladı.
"Ya sanane , sanane yani istediğimi istediğim gibi giyerim abi bu ne ya iyice filmlere döndük."
"Film de çeviririz sıkıntı olmazda, sen bunları burda giyemezsin."
"Hah bide başımda kro eksikti bu ne Allah'ım ya !."
"Ben mi kesiyim bu şortları sen mi atarsın ?"
"Eğer şortlarıma bişey yaparsan kıyameti kopartırım.Ciddiyim sen kimsin ya ?"
"Ben Çağlar.Yakında çok yakından tanıyacaksın zaten."
Bölüm sonuuu ! Çok teşekkür ederim 1K olmuşuz, çok mutluyum.
Vote+Yorumlarınızı bekliyorum...
Multimedya:Su
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Çığlığım
Genç Kız EdebiyatıNeden zor bu kadar seni sevmek ve bulamamak, dokunmak istedikçe uzaklaşmak, düşündükçe unutmak, neden bu kadar zor seni sevdiği halde söyleyememek, hep bir şeyler gizlemek,sana sahip olacağım yerde seni kaybetmek. Önceden zengin ve güzel bir hayat y...
