Ay Gibi (Tamamlandı)

FİNAL

Aycan'dan

Gözkapaklarımı yavaşça kaldırmaya çalışıyordum.Nerde ne halde olduğumu merak ediyordum ama gözlerim bana işkence ediyordu.Hertaraf karanlıktı.Ben karanlıktan korkardım.Kalbim tekledi.Dudaklarımı aralayarak konuşmak istedim.Yapamadım.Çağlar'a seslenmek istiyordum.Ona sımsıkı sarılıp bu korkudan kaçmak istiyordum.Korkuyu bitirmek değil kaçmak.Çünkü bazen korkular olmazsa olmazımızdır.Güçlü olmamıza yardımcı olurlar bazen..Ama şuan tek bir gücün yardımına ihtiyacım var.Çağlar 'ın ,onu yanımda hissedip ,güç vermesini istiyorum.
Gözlerimi açmakta hala zorlanırken bir el elimin içini doldurdu.Sımsıkı tutarken , tanıdıģım bir ses birşeyler mırıldanıyordu.Kalbimin tanıdığım o sesin huzuruyla dolarken gözlerim sesin sahibini görmek için can atıyordu.Herbir hücrem onun varlığının verdiği heyecandan memnundu.Mırıldanışları daha net duymaya başlamıştım.

"Güzelim,uyan artık"

"Hayallerim var sana dair, özlemlerim.."

"Yanımdasın ama sarılamiyorum,dokunamiyorum,gözlerinin içine bakamıyorum,senin yanındayken ilk kez acı çekiyorum,ilk kez kendimi hiç olmadığım kadar çaresiz hissediyorum,lütfen güzelim uyan"

Elimi daha sıkı kavrarken ona sarılma isteģi daha da yoğunlaşmıştı.
Ve gözlerimi açacak gücü kendimde bulmaya başlamıştım.O elimi her daha sıkı tutuşund daha fazla güçleniyordum.Diyorum ya işte Aküm.O benim aküm.Güç kaynağim.

Gözlerimi açtığımda anında gözlerini gözlerimle buluşturdu.Birden gözlerinin ta en içinin güldüğünü gördüm.

Birşeyler söyleyebilmek için dudağımı araladım,biraz kurumuştu.Birbirine yapışan dudaklarımı açmaya çalışırken canımın yandığını hissettim.Çağların sesi kulaklarımı doldurmaya başlamıştı.

" şş.." dedi saçlarımı şefkatla okşarken

"Zorlama kendini" alnıma derin bir öpücük kondurduktan sonra , saçlarımı okşamaya devam etti.Ona gülümseye bile halim yoktu.
"Ben uyandığını doktora haber vereyim" sesindeki neşe kaybolmuştu sanki..

1-2 dakika sonra yanında doktorla içeri girdiler, Çağlar beni doğrultarak su içirdi.Artık konuşmaya hazırdım.Dudaklarım beni zorlamıyordu.
"Bana noldu,nasıl buraya geldim" diyebildim sadece, aslında soruyu yanlış sormuştum 'Neden buradayım' demeliydim.

Doktor yüzüne en içten tebessümünü yerleştirip konuşmaya başladı.
"Ufak bir baş aģrısı,ve tabi ki tansiyonunuz düşmüş ama merak etmeyin herşey yolunda"

O konuşurken Çağlar'ın yüzüne baktım sanki acı çekiyordu.

"Çıkmak istiyorum buradan ne zaman çıkarım"

"1 gün sadece 1 gün daha sonra taburcu olabilirsiniz,Geçmiş olsun" diyerek odadan ayrıldı.

Çağlar'ın eli elimi kavrarken gözlerime baktı, öyle derin ve hüzünlü bakıyordu ki sanki ölü bir bedene bakıyor gibiydi.Irkildim.
"Çağlar ?"

"Iyi misin, sanki adam ölüceğimi söyledi alttarafı tansiyon işte bu ne hal böyle"

"Aycan seni çok seviyorum" derken dediklerime aldırmamıştı bile.Elini daha sıkarak.

"Ben de." Diyebildim sadece

"Çok solgun görünüyorsun Çağlar, sende bir doktora görünsen iyi edersin"

"Iyisin degilmi" diye ekledim.

"Iyiyim yavrum,iyiyim sadece biraz yorgunum,sen iyisin deģil mi"