Mask of the Darkness [[COMPLETED]]

Mask 10

Caius

Mahigit isang linggo na ang nakakalipas pero malinaw pa rin sakin ang nangyari nang gabing mamatay si April ng ilang segundo lalo na ang balitang sinambit nila Vielka na maaaring sila Augustus nga mismo ang sumalakay sa pamilya ni April

Hindi na rin mapagkakaila ang katotohanang nagbago na hindi lamang pisikal na lakas ni April kundi maging ang takbo ng magiging buhay nito lalo na ngayong isa na sya sa amin

"So isang linggo talaga akong tulog?" wika ni April sa tabi ko at tumango ako

"Oo April, lagi kang binibisita ng mga helper para bantayan ka lalo na sa tuwing nakikita nila ang ibat ibang reaction mo sa tuwing nananaginip ka" sagot ko naman sa tanong nya

"Ahy sila lang?" tugon nito dahilan upang mapangiti ako

"Nasa tabi mo lang ako palagi April except when the helpers need to give you a bath and on changing your clothes" sambit ko at tinitigan sya habang nakangiti naman ito na parang natutuwa

"Pero bakit naman ang tagal kong natulog?" nakapout nitong sagot and I find it cute at wala sa sariling pinisil ko ng mahina ang pisngi nito na syang ikinagulat nya

Nakatitig ito sa akin at ng marealize ang ginawa ko ay inalis ko na ang kamay kong nasa pisngi nya at tumingin sa gawi ng pinto

"Matagal talaga April because my blood were fixing the damage cells on your body lalo na sa major organ na natamaan sayo" tugon ko na ikinakunot ng noo nya

"Paano?" tanong nya

"Ang dugo naming mga bampira ay may kakayahan na baguhin ang mga cells sa katawan ng isang tao kung saan kaya nitong irepair ang mga nasira na cell sa katawan mo at kapag nagawa na nito ang trabaho nito ay mabubuo iyon para maging karagdagang cell sa katawan mo na kung saan ay hindi ka mauubusan ng dugo kahit na magdonate ka pa ng maraming dugo sa mga nangangailangan ng blood donor" turan ko sa kanya

"Ha? May nadagdag na cell sa katawan ko?" may pagkagulat sa boses nito

"Yes since that was natural for us to have that kind of cells and that also made you a superhuman now" tumatangong sambit ko at sumeryoso ng mukha bago muling nagsalita

"Do you hate it?"

"Yes I do" diretso nitong tugon sa tanong ko

"I mean I hated it because of the random things that I feel and I don't know how to explain it but I also understand why you need to do that and I trusted you because I know that you'll never made something like this na hindi mo pinagisipan ng ilang beses" sambit nito sa akin

Natahimik naman ako sa tinuran nya ngunit alam kong noong gabing baguhin ko sya ay padalos dalos kong ginawa iyon at hindi ko na pinagisipan pa dahil ang nasa isip ko lamang ay hindi sya pwedeng mamatay

Hindi ko maintindihan kung bakit ko iyon ginawa sa kanya, madami na akong nakikitang kagaya nya na namamatay sa harapan ko pero hindi ko man lang naramdaman ang pagnanais na iligtas sila kagaya ng ginawa ko kay April dahil sa kanya ko lamang naramdaman ang bagay na iyon. Every fibre of me told me that I needed to save her so I did it without thinking twice