''Bir kuş kafesinin kapısını zorluyordu. Çıkmak için çırpınıyordu. Özgürlüğüne kavuşmak belki de şuan düşlediği tek şeydi.
Kafesin yanına gelince kuşun beyaz bir güvercin olduğunu gördüm. Çırpınıyor, kendini kafesin kapısına vuruyordu.
Eğildim, k...
Merhaba buraya ne yazmam gerektiğini inanın ki bilemiyorum.🥺🥺Uzun yıllardır içinde yaşadığım hayalime bir adım atmanın heyecanındayım. Umarım seversiniz, umarım sizi bırakmayacağım bu yolda benimle birlikte devam edersiniz. Oy verir ve satır arası yorumlarda bulunursanız çok mutlu olurum. Keyifli okumalar....❤️❤️❤️❤️
Kapağı yaptığı için Mars'a çok teşekkür ediyorum❤️❤️
Bölüm için bir kaç tane şarkı bırakıyorum belki dinlemek istersiniz🥺🥺
Cem Adrian & Birsen Tezer - Beni Hatırladın Mı?
Sezen Aksu - Kaç Yıl Geçti Aradan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2021
Onu yıllar sonra görmenin verdiği sızı mıydı bu göğsümü delip geçen yoksa yüzünde, kollarında ve boynunda yer eden yara izleri mi sızlatıyordu kalbimi?
Sakallarının ilk defa bu kadar uzun olduğunu görüyordum. Sakal bırakmak pek huyu değildi oysa sevmezdi, neredeyse her gün tıraş olurdu. Yıllar onu da değiştirmişti. Zaman her şeyin ilacı derlerdi o ilaç etkisi bir bende etkili değildi galiba. Çünkü bende değişmeyen tek şey benim ona olan sevdamdı. Ona olan aşkımın zamanla azalması, sonunda da bitmesi gerekiyordu. Yani ben böyle olmasını çok içten dilemiştim. Gözden ırak olanı gönülden de ırak olması gerekiyordu. Maalesef öyle olmamıştı. Yedi yıl önce onu nasıl seviyorsam hala öyle hatta daha fazla seviyordum onu. Emindim ki o da beni yedi yıl önceki gibi nasıl sevmiyorsa hala öyle sevmiyordu.
Aydın'dı; inatçıydı. Kalbinde ki merhamet şelalesinden herkes nasıl nasipleniyorsa, bana da tam tersiydi bırakın nasiplenmeyi şelaleyi görmeme dahi izin yoktu.
Uzun boyu geniş omuzları onu ne kadar heybetli gösterse de, ruhunun aslında ne kadar ince olduğunu biliyordum. Geniş ama düzgün burnu, sol kaşının ve sol gözünün altında olan benleri onun karakteristik özelliğiydi ve onu çekici kılıyordu –yani o öyle olduğunu söyleyip dururdu-, yeşil gözleri, esmer teni ve kestane rengi her zaman asker tıraşı olan saçlarının uyumu; mükemmel bir auraya sahip iki dansçının performansını izlemek kadar heyecan verici ve ahenk içindeydi. Bu görsel şöleni son nefesimi verene kadar izlemek istiyordum.
Hala aynı Aydın'dı. Tek fark bakışlarındaydı etrafa boş bakıyordu, daha doğrusu gözleri birini arıyor gibiydi. Aradığının ben olmadığını bilmek canımın acımasına neden olmuştu. 'Aptal' dedim kendime.' Yapma şunu artık, üzme canını, kimse senden kıymetli değil unutma.' diye ufak bir hatırlatmada geçtim.
Beni görünce gülüşünün silineceğini bildiğim için, beni göremeyeceği bir yerde duruyordum. Aysel teyzeye de geldiğimi söylememesini rica etmiştim. Bakışlarımı dakikalarca üzerinden çekemedim, yılların özlemini ona bakarak geçirmek istiyordum. Keşke mümkün olabilseydi.
