Getting over you[Complete]

Prologue

A/N: Para ho ito sa mga 'BITTER' hehe I mean sa mga hindi naniniwala sa FOREVER churva XD

Edi-dicated ko ito kay @ZAnGregz kasi Fan ko siya tsaka makulit at nainspired akong magsulat dahil sa nalaman ko about sa buhay niya :3

**

PROLOGUE

"Do you Acacia Riza S. Salvador take Nathaniel Celio P. Williams to be your partner in life and sharing your path; equal in love, a mirror for your true self, promising to honor and cherish, through good times and bad, until death do you part?"

I look at him. Im happy, very happy dahil ikakasal na kami. My Dreams will do come true.

"I do, Father"

Ngumiti ako ng malapad. Magkahawak yung kamay namin. Wala akong pinagsisihan sa mga desisyon ko sa buhay. Kahit na ang kapalit nito ay ang pamilya ko. They said that We're too young to get married. We're just 18 years young for god's sake! Pero hindi ko yun pinakinggan. Mas pinili ko siya. Mas pinili namin ang isa't-isa and Im glad that hindi naging mali ang desisyon ko... Desisyon namin.

"Do you Nathaniel Celio P. Williams take Acacia Riza S. Salvador to be your partner in life and sharing your path; equal in love, a mirror for your true self, promising to honor and cherish, through good times and bad, until death do you part?"

Napatingin siya sakin. Pati sa paligid. Napatitig ako sa mga mata niya and Im worried. Worried dahil baka hi-hindi siya pero alam kong mahal niya ako kaya alam ko. Alam na alam ko na mag A-I do siya.

But sad to say. He let go of my hand and my tears starting to fall

"I-i Cant. I'm sorry"

Then He ran away. Napako ako sa kinatatayuan ko then dun lang nagregister sa utak ko na tumakbo siya at kailangan ko siyang habulin.

I hurriedly run towards the church door while holding my gown. I'm crying while I'm running. Mali to, hindi ganito dapat ang kalabasan. Alam kong mahal niya ako. Tandang tanda ko pa ang sinabi niya saakin

'I will love you Forever Acacia. Walang makakalayo saating dalawa. I love you till the days will stop, till the sun won't shine, Till the world will end. Forever I'll be yours'

Takbo pa rin ako ng takbo hanggang sa makalabas ako ng church pero wala na siya. Wala na yung mahal ko. Napaupo ako dun sa stairs sa labas ng church.

May nagpapaalam na saakin. Tumango lang ako ng tango. May yumaya na rin umuwi pero humindi ako. Umupo lang ako dun habang nakatingin sa paligid. Wishing that he's going back. Hanggang sa gumabi na pero heto pa rin ako, nakaupo habang tulala.

"Ma'am? Gabi na ho. Umuwi na ho kayo" napatingin ako dun sa lalaki na nakatayo sa harap ko habang hawak hawak yung garbage bag

"Anu manong. Hinihintay ko pa po Groom ko" I smile sadly. Alam ko na hindi na niya ako babalikan. Malaking parte sa pagkatao ko ang nagsasabi na 'Umuwi kana Acacia. Hindi na siya dadating girl. Magpahinga kana' but a small part of me and thats what you called HOPE na nagsasabing 'Babalikan niya ako. Mahal niya ako eh hindi niya ako matitiis dito. Hihingi siya ng sorry then bukas na bukas itutuloy namin ang Wedding namin'

"Pero kasi ma'am Malapit na pong maghahating gabi. Wala kapa pong kain. Kanina kapa dyan baka po magkasakit kayo at tsaka makulimlim na po yung kalangitan baka aabotan ka po ng ulan" alam kong nagaalala lang si manong sa kalagayan ko. Alam kong He's just pity of me. Also me, I found myself So pity

"Mauna kana manong. Susunduin kasi niya ako dito. Hihingi pa siya saakin ng sorry" pag mamatigas ko at ngumiti ako sakanya pero tumulo yung luha ko kaya napapunas ako. Madumi na yung mukha ko dahil sa kakaiyak ko.

"Ikaw po ang bahala ma'am pero po Advice lang, Kung mahal ka niya talaga hindi dapat niya ginawa yung pagtakbo habang kinakasal kayo, hindi ka dapat niya iniwan. Kung mahal ka niya talaga ma'am dapat nandun kana sa bahay nyo kasama siya. Masaya, nagtatawanan at naglalambingan. Sige po, mauna na po ako"

Napatitig ako sa lupa habang unti unting nilalamon ang maliit na pag-asa at natandaan ko nanaman ang sinabi niya saakin

'I will love you Forever Acacia. Walang makakalayo saating dalawa. I love you till the days will stop, till the sun won't shine, Till the world will end. Forever I'll be yours'

Napahagulhol nalang ako sa iyak habang sumasabay yung ulan saakin. Sinira ko yung damit ko. Pinagsusuntok suntok, pinagsasampal sampal ko yung binti ko. Niyakap ko ang sarili ko habang umiiyak dito sa labas ng simabahan.

"Sabi niya mahal niya ako"

Mahina kong bulong habang nasa noo ko ang mga palad ko at tumutulo ang luha ko

"Sabi niya Walang makakalayo saamin"

Mahina ko paring bulong pero punong puno ng emosyon

"Sabi niya mamahalin niya ako hanggang sa matapos ang araw. Sabi niya mamahalin niya ako till the sun won't shine"

Napatakip ako sa mga mukha ko habang humahagulhol

"Sabi niya... Sabi niya mamahalin niya ako hanggang sa magwakas ang mundo. Sabi niya I'll be yours FOREVER. Pero nasaan na siya? Nasaan na yung forever niya?"

Tumayo ako at tumakbo palayo ng simbahan. Ayoko na. Sawang sawa na ako sa forever na binabanggit niya. Tumawid ako sa daan kahit na andaming nagbubusina saakin pero sad to say sa pagkatawid ko sa susunod na way may sasakyang paparating.

I slowly close my eyes and remember all of the memories that we had at napahagulhol nalang ako sabay bukas ng mata then nakita ko ang sasakyan huminto sa harap ko at dun lalo lumakas ang hagulhol ko.

I Acacia Riza S. Salvador says that Forever DOESN'T EXISTS