Getting over you[Complete]

Hurt

xx17.. Hurt

Acacia's POV

I wash my face at tumingin sa salamin at naghilamos ulit tapos nagpunas ng mukha tapos pumunta sa living room then I prepare all that I need

"Hi bae"

Napapikit ako then I smile. Naramdaman ko namang niyakap niya ako sa bewang ko at ipinatong yung ulo niya sa leegan ko

"Wow.. Chocolate cake? Kailan mo yan binili?"

"Kanina lang.. Layo na dahil ilalagay ko na to sa living room"

Lumayo naman siya at tinulungan akong eserve yun. Umupo naman kami at inon yung TV habang kumakain ng cake, nakatitig lang talaga kami sa tv

"So bakit ka pala umabsent?" tanung ko kahit alam ko kung bakit. I want to slap my face, I want to punch my face dahil masyado akong masokista at martir sa mga nangyayare

"Ayoko lang munang pumasok. Nakakatamad kasi tsaka malapit na yung christmas break"

Break..

Break...

Napatawa ako mentally. Walang kami, hindi naging kami so why I'm bother that he's gonna leave me?

Napangiti naman ako dahil sa nalaman kong sagot na galing lang sakin. I love him.. Does he love me too?

Of course he doesn't.. But a little hope hop in to my heart na nagsasabing 'minahal ka niya kaso kinapos lang kaya ayon napalitan ng iba'

I don't want to deny but my two eyes already seen the truth, my right ear already heard what 'Alisa' said

Ang kasabihang 'The truth hurts' is already inflicted me today..

"Hey? Natulala ka jan" nawala ako sa pagiisip nung biglang may kamay na humawak sa mukha ko at nilapit yun sa mukha niya

This person.. This person is the one I love.. Is the one that broke my heart, not only once nor twice but trice. So I just smile at tumayo sabay ligpit ng mga platito na ginamit namin para sa cake

Hinugasan ko yun kahit na naluluha ako and then I felt that may biglang yumakap sakin sa likoran

"May problema ba?"

Meron nga ba? Wala naman siguro diba?

"Wala naman bakit?" tanung ko pero hinigpitan lang niya yung pagkayakap niya sakin

"Alam kong meron.. Anu yun bae? Sabihin mo lang sakin baka matulungan kita"

,"Hindi mo ko matutulungan dahil ikaw naman kasi ang problema"..

Yan ang gusto kong sabihin sakanya pero hindi ko magawa. Gusto ko siyang itulak at sampal-sampalin dahil sa nalaman ko pero hindi ko magawa. Gusto ko siyang sigawan at murahin pero hindi ko magawa and lastly, gusto kong umiyak sa harapan niya para makita niyang nasasaktan ako pero hindi ko magawa dahil ayokong kaawaan niya ako, ayokong ipakitang mahina ako pag siya na ang usapan at ayokong... Ayokong ipakita sakanya na alam ko na ang ginagawa niyang panggagago sakin

"Wala nga kasi" sabi ko nalang sabay punas ng kamay at naglakad papunta sa kwarto ko tapos umupo dun sa gilid ng kama ng biglang may naramdaman akong umupo dun sa itaas ng kama

"Bae?"

Tumingin naman ako sakanya at ngumiti then nakita ko siyang may kinuha dun sa pocket niya na isang maliit box tapos ngumiti sakin at napatingin naman ako dun sa maliit na box

"Gift ko para sayo. Hope you like it"

Sabi niya bago binigay sa kamay ko yung maliit na box. Binuksan ko naman yun at nakita kong may kwentas dun at singsing

"Let me.."

Sabi niya at kinuha naman yun tapos pinakita sakin. He's smilling at me. Totoo ba yan or peke lang?

Nakita ko namang nagsign siya na tumalikod ako, kaya napatalikod ako at sinuot naman niya yun tapos bumaba at humarap sakin na nakaluhod tapos hinalikan ako -- A quick kiss -- at hinawakan niya kamay ko tapos hinalikan yun

"Mahal kita"

Holding my tears using my smile is my only option left..

"Ma.. Mahal rin kita"