RUHUMDAKİ İZ

3. Bölüm

3. Bölüm ile karşınızdayım arkadaşlar😊 sizden tek istediğim bölümleri beğenmeniz ve satır arası yorumlarınızı beklemek.. Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur🌼❤

Bundan sonra her hafta yeni bölüm geliyor🎉🎉
______________________________________

Karşımdaki görüntünün gerçekliği karşısında emin olamıyordum. Gözlerimi birkaç kez kapatıp açtım. Bu kadar tesadüf olabilir miydi? Ya da buna kader mi demeliydim? Evet oydu biraz önce merdivenlerde karşılaştığım kişi de oydu Kurtarıcım. "Ne işi var burada? proföser o mu yoksa?" diye araya girip düşüncelerimden sıyrılmamı sağlayan iç sesim merakımı daha da körüklüyordu, tam bu sırada amfinin büyük kapısı bir kez daha açılıp kapandı. Gözlerimi ondan zorlukla çekip sınıfa giren orta yaşlarda uzun boylu yaşına göre yakışıklı olan adama çevirdim.

"Merhaba çocuklar! Umarım ben gelmeden misafirimiz ile tanışmamışsınızdır"
gülümsedi. Kurtarıcımla kısa bir selamlaşmanın ardından bize dönüp koca amfide gözlerini gezdirerek kendini tanıtmaya başladı.

"Ben Uğur Yıldırım. Öğrenme psikolojisi profösörüyüm. Aranızdaki binci sınıflar için kendimi tanıtıyorum, siz diğerleri beni zaten tanıyorsunuz" deyip güldüğünde istemsizce bende güldüm. Gülümsemesi bulaşıcıydı.

Gözlerini bizden çekip tekrar kürsünün önünde tüm heybetiyle dikilen kurtarıcıma çevirip hafifce gülümsüyor "Bu beyefendiyi eminim çoğunuz tanıyorsunuzdur, kendisi eski bir psikolog ve şimdilerde büyük şirketleri ile ülkede çok iyi işler başarıp adını duyuran iş adamı Aral Pusat Erguvan." demesiyle ismini içimden bir kaç kez tekrar ediyorum.
"Neden burada olduğunu eminim siz de merak ediyorsunuzdur"
Sınıfta onaylayan sesler yükselmeye başlamıştı.

"İlk bir hafta seminerim olduğu için üniversitede olmayacağım, bu durumda derslerinizin boş geçip etrafta aylak aylak dolanmanızı istemem eminim bunu sizde istemiyorsunuzdur. Kendisinden benim yerime derse girmesini rica ettim. Yoğun ısrarlarıma dayanamayıp beni kırmadığı için  teşekkür ediyorum"

Son cümlesinde ona dönüp tebessüm ederek bakmıştı.
"Bu siz öğrenciler için harika bir haber değil mi?"
Dediğine gülerken kızlardan onaylayan sesler gelse de erkekler bundan pek memnun değildi. Ne tepki vereceğimi bilmiyordum şuan her şey o kadar üst üste gelmişti ki. Demek psikologdu neden işini yapmıyordu acaba? diye düşünürken gözlerim her ayrıntısını inceliyordu, biri bunu farketseydi sapık olduğumu bile düşünebilirdi. Bu düşünceme istemsizce kıkırdarken yan tarafımdaki kızın bana attığı garip bakışlarla kendimi hemen toparladım. Rezil olmuştum resmen...

Dirseklerimi masaya yaslayıp ellerimi de çenemin altında birleştirdim.  Bir adım öne çıkıp bedeninden yayılan güçlü aurasıyla kendisini tanıtmasını dikkatli gözlerle izleyip, dinliyordum.

"Merhaba gençler. Ben Pusat Erguvan, Uğur Bey'in de dediği gibi eski bir psikoloğum, şuan her ne kadar işim dışında farklı bir mecrada olsam da bu hafta dersinizin olduğu süreçte  size eşlik edeceğim"

Kendini tanıtırken Diğer ismini kullanmamıştı  garipsedim bunu, aklıma takılan bu noktanın üstünü hayali bir şekilde kalemle çizdim.

Gözleri büyük amfide turlarken benim üstümde sabitlenmesiyle istemsizce oturduğum yerden kıpırdanıp gözlerimi kaçırdım.

Sınıftaki uğultular tekrar artıp,kendi aralarında onun hakkında beğeni ve hayranlık dolu yaptıkları ufak dedikoduları duyuyordum. Blok olan ders boyunca sınıftakilerin Aral Pusat Erguvan ve Uğur Hocaya sordukları gerekli gereksiz tüm sorulara maruz kalmıştım. Sonunda çıkabileceğimizi söyleyip, amfiden onlar başta olmak üzere çıktıklarında ben de kalkıp önümdeki ajandayı çantama sıkıştırıp çıktım.