Desire | taekook

16|Aşk

Jungkook'un o gece beni öpmesinden sonra her şey daha da karmaşık bir hale geldi. Beni sevdiğini söylemesi, ablamdan ayrılmak istemesi, tüm bunlar beni daha çok yordu. Ablamdan asla ayrılmayacağını biliyordum çünkü ablam Jungkook'u o kadar çok seviyor ki bizi bile karşısına alır Jungkook için. Saplantılı bir şekilde Jungkook'a aşıktı ve asla ayrılmayacaktı ondan.

iki gün önce Jungkook'un beni öptüğü o gece aklımdan çıkmıyordu. Hiç beklemiyordum ondan böyle bir şey. 'Beni unut ve bizim bir geleceğimiz yok' diyen adam beni öpmüş onun üzerine 'Beni sevmeye devam et, bizi güzel günler bekliyor, Hyemin'den ayrılacağım' demişti.

Jungkook'u anlamıyordum. Dün en son konuşmamızdan sonra engelledim onu, ablamdan ayrılacağını söylemişti. Ne yaptığını çok merak ediyordum. En son konuşmamızdan bu yana hiç konuşmadık bir daha. Onu engellediğim içim pişman oldum ve dün gece açtım engelini fakat mesaj atmamış ve aramamıştı.

Saat gece ikiyi gösteriyordu, dinlediğim şarkıyla kendimi saçma hayallere kaptırıyordum. Olmayacak hayallere. Hem
beni sevsin ve birlikte olalım istiyordum hemde ablamdan ayrılmasın, eğer ablamı bırakırsa gerçekten çok kötü olur. Dün ne yaptı çok merak ediyorum.

Şarkıyı kapatıp tam uyuyacağım sırada gelen mesajla tekrar telefonu açtım. Bu Jungkook'tu.

Jungkook hyung
Aşağı in

Taehyung
Ne?

Jungkook hyung
Kapı önündeyim dışarı çık seni görmem lazım

Yataktan kalkıp perdeyi açtığımda aşağıda, arabasına yaslanmış şekilde gördüm onu. Gitmesini işaret etmeme rağmen gitmedi ve parmağıyla beni çağırıp güldü. Ona orta parmak çekip perdeyi kapattığımda tekrar mesaj attı.

Jungkook hyung
Eğer inmezsen kapıyı çalarım
Çok ciddiyim!

Tekrar Jungkook'a baktığımda baya emindi ve kapıya doğru yaklaşıyordu. Yutkunup perdeyi kapattım. Aceleyle ve sessiz adımlara merdivenleri inerken kalbim yerinden çıkacaktı. Herkes uyuyordu, bu saate ablamın nişanlısı beni görmek için gelmişti. Kapıya ulaştığımda rahat bir nefes alıp açtım. Hemen adımlarını hızlandırıp yanıma geldi. Bir değişiklik vardı onda, ağlamış gibiydi.

"Gecenin ikisinde ne işin var burda!" dedim kısıkça.

"Seni görmem lazımdı"

Sürekli etrafa bakıp birilerinin gelmesinden çok korkuyordum. Olduğumuz mahalle küçüktü. Herkes birbirini tanırdı ve Jungkook'un ablamın nişanlısı olduğunu herkes biliyordu.

"Bu işte bir terslik olması olmalı" deyip güldüm. "Ablam için gelmen lazımdı, benim için değil!"

"Taehyung.." elimi tuttu, gözlerime baktı o an gözlerimi kaçırdım. Elimi ellerinden kurtarıp "Git artık birileri görecek" dedim öfkeyle. Kısa bir süre etrafa baktı ve tekrar bana döndü, bir anda beni içeri soktu ve kendisi de girip kapıyı kapattığında gözlerim kocaman oldu, sessiz ve sinirli bir şekilde "Ne yaptığını sanıyorsun" dedim. Güldü sadece.

"Konuşacağız!"

"Yarın sakin bir yere gidip konuşalım, şimdi git lütfen annemler uyanacak"

Annemlerin odası aşağıda olduğu için her an uyanabilirlerdi. Ve bundan ölümüne korkuyordum. Ben ne olduğunu anlamadan elimden tutup sessizce yukarı odama çıkardı beni. Kapıyı kapatıp kilitlerken şaşkınca baktım ona. Ses çıkarmak istemiyordum, her birinin uyanabilir tehlikesi ile çıldıracaktım, Jungkook ise bunu hiç Umursamıyordu.