The new boy ( violetta fanfiction

8. ❁ POV Violetta

Leon duwt hem weg.
"Waarom zoen jij mijn vriendin?" vraagt hij kwaad.
"Leon het kan wel wat rustiger, maar ik vraag het me ook af" zeg ik dan. Opeens zie ik een groepje jongens achter hem.
"We deden een spel, en toen moest ik dus jou zoenen" verteld Sam dan.
"Kon je niet iemand anders zoeken ofzo?" zegt Leon dan nog kwader. Ik pak zijn hand vast.
"Nee, het moest persé Violetta zijn" zegt dan één van de jongens.
"Nou, laat haar nu met rust, daag!" zegt Leon, en hij smijt de deur dicht.
"Leon rustig maar, het was nep" zeg ik dan, en ik geef hem een knuffel. Hij knuffelt terug.
"Ik wil gewoon dat niemand je kwetst" zegt hij dan. Ik glimlach.
"Als jij in de buurt bent, is dat onmogelijk" zeg ik dan lief, en ik geef hem een vlugge kus.
-----------------------------------------

"Violetta, wakker worden liefje! Ik heb heerlijke ontbijt gemaakt voor je!" hoor ik. Mijn ogen knipperen slaperig. Ik zie Olga met een dienblad voor me neus. Ik gaap nog even.
"Dankje, Olga dat is heel lief" zeg ik dan slaperig.
Olga loopt de kamer uit. Ik eet mijn ontbijt op, en loopt naar de badkamer. Daar neem ik een vlugge douche. Ik pak mijn paarse lange rok, en doe mijn roze t-shirt aan. Ik doe nog snel mascara, en lippestift op, en pakt dan mijn witte hakken. Me haren zitten toch al goed, dus ja. Opeens rinkelt mijn telefoon.
V: Sam?
S: Goeiemorgen Violetta
V: Goeiemorgen
S: Ga je nog wat doen vandaag?
V: Nee, hoezo?
S: Ik vroeg me af, of je samen met me naar de stad wilt?
V: Ehm, dat lijkt me leuk
S: Mooizo, ik zie je zo
V: Ciao!
S: Daag!
En hij hangt op. Ik pak mijn tas, en loopt zachtjes naar de deur, iedereen slaapt nog, behalve Olga natuurlijk maar die zag mij niet!
------------------------------------------

"Haha, en zag je die meneer? Hij keek je helemaal raar aan!" zeg ik lachend. Mijn buik doet gewoon pijn van het lachen. Samen lopen we naar het bankje.
"Ja ik ben toch ook raar!" zegt Sam dan. Ik lach, en knik dan.
Opeens pakt hij mijn hand.
"Lieve lieve lieve Violetta....." zegt hij dan. En hij gaat op z'n knieen zitten. Ik lach.
"Wat ga je nou weer doen!" vraag ik lachend.
Opeens pakt hij mijn heupen, en drukt mij tegen hem aan. Nog 1 cm, en zijn lippen zitten op de mijne...
"Sorry" fluistert hij dan zachtjes.
En dan kust hij mij. En weetje wat het ergste is?
Ik kuste hem terug.
"Violetta?" hoor ik dan achter me. Ik kijk achter me.
"L-Leon".