3.❁ POV Violetta

278 18 5
                                    

"Tomas" komt er alleen maar uit me mond. Hij glimlacht en omhelst me.
"W-wat doe jij hier?" vraag ik verbaasd.
"Me ouders zijn nu hierheen verhuisd, ze kregen hier nieuw werk dus..." zei hij blij. Ik lachte.
"En jij, je zit er zoals altijd mooi uit" zegt hij dan. Ik bijt ongemakkelijk op me lip, en kijk dan naar Leon. Hij kijkt nogal boos.
"I-ik en Leon zijn nu samen..." zeg ik dan ongemakkelijk. Zijn glimlach verdwijnt.
"Oh, dat wist ik niet" zei hij treurig.
"Ja, je hoeft ook niet alles te weten" zegt Leon dan. Ik hoor de kwaad in zijn stem. Ik pak Leon's hand vast om hem wat te gaan laten kalmeren. Hij knijpt zachtjes in me hand en wrijft erover. Daarna glimlacht hij. Ik kijk weer naar Tomas. Ik zie de pijn in zijn ogen.
"We kunnen toch nog altijd vrienden blijven?" vraag ik dan. Hij knikt.
"Ja, tuurlijk gewoon vrienden" hij zet een fake glimlach op zijn gezicht en loopt dan weg.
Waarom gebeurd dit mij nou weer?
"Ehm, dat was..."
voordat ik het wou zeggen deed Leon dat al.
"Ongemakkelijk". Ik zie ook dat Leon een beetje pijn heeft.
"Ik ben gewoon bang, om je te verliezen.." zegt hij dan. Ik loop naar hem toe, en geeft hem een kusje op zijn neus.
"Ik hou alleen van jou" zeg ik dan. Leon glimlacht, en pakt mijn hand vast.
"Ik moet je wat vertellen..." zegt hij dan met angst in zijn stem. Ik slik eventjes.
"Ze hebben gevraagd of ik een wedstrijd in London wou gaan spelen..." zegt hij dan.
"Oke, wat is dan het probleem?" vraag ik verbaasd.
Leon slikt even.
"Ik moet daar 3/4 maanden blijven, of langer...".

-

Heeyy tinis! Wat vinden jullie ervan dat Tomas is teruggekeerd? Laat het me weten in de reacties, LY 💜

The new boy ( violetta fanfictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu