(Zawgyi)
ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ အလြမ္းသည္ျပၾက
ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေယာေလးတို႔ရဲ႕ၿခံဝန္းထဲမွာေနရာတစ္ခုယူလိုက္ၾကသည္
"ညီမေလး ဒီကိုေရာက္ေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ"
"ဒီဘဝတစ္ခုထဲေတာ့မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး"
"ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
"ေသသြားလို႔ေပါ့"
"ေအးေလ ဒယ္မန္းရယ္ အဲ့တာမွလူျပန္ဝင္စားလို႔ရမွာေပါ့"
"ဟုတ္သားဘဲ"
"ကိုကိုကဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ကိုႀကီးဟယ္ခ်န္းဆီေရာက္ေနတာလဲ"
"ငါကယ္လာတာေလ ငါကယ္လာတာ"
"ဟင္"
"သူကေက်ာက္တုံးျဖစ္ေနလို႔ ဒီကကိုႀကီးကသူ႔ကိုေသ
ခ်ာထုဆစ္ၿပီးေခၚလာတာ"
"ကိုကို အဲ့တာဆို ဒီကိုေရာက္တာမၾကာေသးဘူးေပါ့"
"အင္း"
"ဒါနဲ႔ သူ႔ကိုေတြ႕ရၿပီး ဘာကူညီနိုင္မွာလဲ"
ဟယ္ခ်န္းက ဂ်ယ္မင္းကိုၾကည့္ၿပီးေမးလိုက္သည္ ဂ်ယ္မင္း
ကသူ႔ညီမေလးကိုျပန္ၾကည့္ရင္း
"ညီမေလး ကိုကို႔ ကိုေလအခုဘယ္သူမွမျမင္ရဘူး"
"ဟုတ္"
"ညီမေလး လက္ပတ္ေလးဝတ္မွ ျမင္နိုင္မွာ အဲ့တာမွကိုကို
ကက်ိန္စာျပယ္ေအာင္လုပ္လို႔ရမွာေပါ့"
"ဟုတ္ပါၿပီ သိၿပီ"
ေျပာရင္းပင္ ေယာေလးကသူဝတ္ထားတဲ့ လက္ပတ္ကိုခြၽတ္ေပးလိုက္သည္ ဂ်ယ္မင္းက ဝတ္လိုက္ၿပီး မၾကာခင္မွာ
ဘဲအလင္းတန္းေလးကလက္ပတ္ထဲကထြက္လာၿပီး ဂ်ယ္
မင္းရဲ႕ပုံစံေလးက ေတာက္ပမႈေတြေလ်ာ့ဆင္းသြားတယ္
"အခု ကိုကို႔ ကိုသူမ်ားေတြျမင္ရေလာက္ၿပီ"
"အင္း ေသခ်ာတယ္ ဟယ္ခ်န္းမင္းငါ့ကိုျမင္... ေၾသာ္ဟုတ္
သား မင္းကအရင္ထဲကျမင္ရတာကို"
"သိရင္ၿပီးတာဘဲ"
"ညီမေလး ဒီမွာေနရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"မေျပဘူး ေယာေလးကနွိပ္စက္ခံေနရသလိုဘဲ"
"ဟုတ္လား ညီမေလး"
YOU ARE READING
A Human Sculpture I created
RandomNahyuk💚NCT (Mini Fic ) ငါဖန္တီးထားတဲ့ေက်ာက္ဆစ္လူသားေလး အျပစ္ေပးခံလိုက္ရၿပီး ေကာင္းကင္ဘုံကက်ိန္စာတိုက္ခံရ ၿပီးေရာက္လာတဲ့ နာဂ်ယ္မင္း ထူးဆန္းတဲ့ေက်ာက္တုံးေလးကို ထုေဖာ္လိုက္ၿပီး လွပတဲ့ ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္ေလးအသြင္ေျပာင္းလိုက္တဲ့ အီဟယ္ခ်န္း သူတို႔နွစ္ေယာက္ၾကား...
