Above The Clouds ( 30 )
Unicode
ဂျီမင်းက အကျင့်ဖြစ်နေတာကြောင့် မနှိုးရလည်း မျက်
လုံးက အလိုအလျောက် ပွင့်လာသည် ။
ဝိုးတဝါးနဲ့ သေချာတော့ မမြင်ရသေးပေမယ့် ဘေး
မှာ ထယ်ယောင်း မရှိတော့တာကို သိလိုက်သည် ။
" ဟင် ... ထယ်ယောင်းက ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့် "
အချိန်ကလည်း ထရမည့် အချိန်ဖြစ်နေတာကြောင့်
ဂျီမင်းက အိပ်ရာကို ခေါက်သိမ်းကာ ထလိုက်သည် ။
မီးဖိုခန်းဘက်ကို ထွက်လာတော့ ထယ်ယောင်းက ရေ
သောက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။
" ဟင် ! ထယ်ယောင်း အစောကြီးကတည်းက နိုးနေ
ပြီလား ? "
ဂျီမင်းက မျက်လုံး အပြူးသားလေးနဲ့ ထယ်ယောင်း
ကို ကြည့်လိုက်တော့ ထယ်ယောင်းက မျက်နှာတောင်
သစ်ပြီးပုံ ပေါ်သည် ။
" နိုးလာပြီလား ဂျီမင်း ! "
" ထူးဆန်းလှချည်လား အစောကြီးနိုးနေတယ် "
ထယ်ယောင်း ပုံစံကြည့်ရတာ အရင်နေ့တွေကနဲ့ မတူ
လန်းဆန်းနေပုံပေါ်ပြီး ရီပြုံးနေတာကို ဂျီမင်းက အံ့
သြစွာပဲ ကြည့်နေမိသည် ။
" ဘာလို့လဲ ? ငါက အစောကြီး ထလို့မရဘူးလား ? "
" မဟုတ် ... မဟုတ်ပါဘူး ... "
ဂျီမင်းက ထူးဆန်းနေတဲ့ ထယ်ယောင်းကို ဘာမှ ထပ်
မပြောတော့ဘဲ ရေခဲသေတ္တာဆီလာကာ ရေဘူးကို
ယူသောက်လိုက်သည် ။
ထယ်ယောင်းက ဂျီမင်း မျက်နှာ ကို တစ်ချက် ငုံ့ကြည့်
ကာ အဟက်ခနဲ ရီလိုက်သည် ။
" ဘာလဲ ? ဘာရီတာလဲ ? "
" မင်း စိတ်ထဲမှာ ကင်ထယ်ယောင်းက ထူးဆန်းနေ
တယ်လို့ တွေးနေတာမလား ? "
" အာ ... အဲ့တာက ... "
" အချိန် အကြာကြီးထိ ငါ အဲ့လို ဖြစ်နေလို့ မဖြစ်သေး
ဘူးမလား ? ငါ ညကသေချာ စဥ်းစားခဲ့တယ် ။ ငါ့
ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ သူတွေကိုပါ ဒုက္ခပေးမိသလို ဖြစ်
နေမှာလည်း ငါစိုးတယ် ။ "
" အဲ့တာ ငါ့ကို တွေးပြီး စိုးရိမ်နေတာဆိုရင်တော့
ငါက အဆင်ပြေပါတယ် ထယ်ယောင်း "
KAMU SEDANG MEMBACA
ABOVE THE CLOUDS • VMIN
Fiksi PenggemarWe're just strangers with some memories ♡
