[GD's POV]
"Sabi naman sayo e! Ikaw dapat ang mas na nakakakilala kay Bom sa buong YG kasi simula pagkabata magkakilala na kayo. Ano pa bang magbabago? E miski pagmamahal nyo nga hindi nabago eh. So, brad. Una na 'ko ha? Hayaan mo, hindi ko na ulit isusugal 'tong pagkakaibigan natin sa ibang bagay. Alwang forgiven, labyu pre. Hehe!" yun nalang ang nasabi ko nung nagsorry sakin si Top.
Ayoko na..
Masyadong masakit.
Hindi ko na kaya.
Hindi rin naman kasi pwedeng habang buhay nalang akong magpapakatanga.
Papunta na 'ko sa kotse ko, nakasalubong ko si Dara.
"Deeeee, why are you crying?" tanong nya na may halong pag-aalala.
Wala akong masabi, unless niyakap ko sya.
Alam kong nagulat sya pero naramdaman ko din naman na she's hugging me back.
Siguro kailangan ko na talagang imulat ang mga mata ko.
Kumalas na 'ko sa yakap at umupo kami sa likod ng kotse ko.
"Dee, ayos ka lang ba?" tanong nya.
"Can I kiss you?" tanong ko out of the blue. Nanlaki ang mata nya at namula ang pisngi nya. "Aish, nevermind." sambit ko.
Ugh, what is this abnormal heartbeat?
Nagulat nalang ako nang halikan ako ni Dara sa pisngi.
"Pwede naman eh. Nagulat lang ako." sabi nya.
Then there, unti unting naglapit ang mukha namin.
It was a passionate kiss.
After naming magkiss.
Her face turns to a sad expression.
"Dee, bakit hindi ako?" sabi nya. Humarap ulit ako sakanya and I saw her crying. "Bakit kasi kailangan mong magpakatanga sa babaeng hindi ka naman mahal eh! Nandito lang naman ako eh. Dee. Ako nalang. Hindi ko na kasi kayang makitang kang nasasaktan. Sakin? Okay lang masaktan ako. Pero yung pareho na tayong nasasaktan, ayoko na. Dee, ako nalang. Please? Ako nalang. Wag na siya. Ako nalang." sabi nya at yun umiiyak na sya.
I kissed her again and then she fell asleep.
—
UGH! Naman oh! Bakit dito pa natulog 'tong babaeng 'to!
