Mükemmel Hikayeler

Ayna

19'una girmek üzereydi ve yine yalnızlık

marşıyla birlikte ayna karşısında kendini izliyor,

kendi kendine konuşuyordu. Konuşacak kimsesi

olmadığına göre başvuracağı en iyi yöntem bu

olmalıydı. Ve içinden bir ses ona şöyle dedi."İyi

bak şu aynaya! Çünkü 25 yıl sonra ayna

karşısında geçirdiğin zamanları özleyeceksin.

"Evet doğruydu... Önünde 25 yıl varsa şayet

özleyecekti o masum ve gizemli yüzüne bakmayı

saçlarını modelden modele sokup, makyaj

yapmayı ve hiç sevmediği "sivilce" sıkma

işlemini. Belki de o çok sevdiği aynalara düşman

olacaktı.

Hayatta tutunacak bir dalı olmayacaktı.

Kendisi için belki de hayatın en zor günlerini

yaşıyordu. Uzun uzun düşünmekten, ayrıntılara

takılmaktan canı sıkıldı. Onun için bu durumlar

çok büyük olaylar yaratıyordu.

Hüzünlendi birden... Ne güzel ayna

karşısında yalnızlığını gideriyordu ve şimdi yine o

yalnızlık çukurunun içine düşmüştü işte. Yine

başa sarmıştı hayat onu.

Hiç istememişti büyük şehre gelmeyi. Monoton, şirin ve sıcak yerlerin kızıydı O.

Ama kazanmıştı bir kez üniversite sınavını. Sevinsin mi, üzülsün mü hiç bilemedi. Çünkü

o muhteşem kimi zamansa dehşet olan lise arkadaşlarını bırakmayı hiç istemiyordu. Ne

yazık ki olan olmuş ve gelmişti, işte çoğu kişinin hayalini süsleyen İstanbul'a. Onun için

İstanbul görkemli yüzümün ardından yalnızlar şehriydi ve onu da içine almıştı. Artık

dışarıdaki soğuk hava bile onu ürkütüyordu. Geride öylece bırakıvermişti, lise yıllarını;

bırakmak zorundaydı...

Gelmeden önce düşünmüştü çoğu kez yeni bir hayata başlayacağını. Yeni kapılar

açılacak, muhteşem dostluklar başlayacaktı beklide. "Yepyeni arkadaşlıklar sıkı

dostluklar" demişti kendi kendine. Evet, alışacak ve hayatın tadını çıkaracaktı. Nerede o

hayalindeki rüya kent İstanbul, nerede o yalnızlıktan bunaldığı sıkıcı şehir. Onun için

hayat artık kaçınılmaz bir uçurumdu. Ve elinden tutabilecek tek kişi dostlarıydı. Fakat ne

canım arkadaşları nede yalnızlıktan sıkıldığında kaçabilecek sessiz bir yeri vardı.

O artık dostlarını yalnızca hayallerinde görebiliyordu. Yatağına uzandı ve

arkadaşlarını görebilmek için uykuya daldı; rüyasında iki dağ vardı birinde arkadaşları

diğerinde ise kendi vardı, tam arkadaşlarına koşarken iki dağ arasındaki köprü birden

yıkıldı. Derken arkadaşlarıyla arasında olan bağ ansızın kopuverdi. Bu bağ yalnızca iki