Adam oğlunu arabasıyla okula götürüyor. Yolda bi kaza oluyor ve baba ölüyor. Çocuk ağır yaralı. Ambulans geliyor. Çocuğu hastaneye götürüyorlar. Çocuğun hemen ameliyat olması gerekiyor. Ameliyat masasına yatırıyorlar. Çok geçmeden cerrah içeri giriyor ve çocuğu görür görmez, ben bu çocuğu ameliyat edemem, diyor bu benim oğlum. Acıklı öykümüz burada bitiyor. Peki ne olup bitiyor ? Çocuğun 2 babası mı var ? Hayır. Çocuğun 2 babası yok. Babalardan biri üvey mi ? Hayır. Cerrahın oğlu yaralanan çocuğa çok mu benziyor ? Hayır. Yanıt son derece doğal aslında. Beynimizin nasıl kalıplara girdiğine bi örnektir bu bilmece. Beynimiz öylesine kalıplaşmış ki cerrahın kadın olabileceği gerçeğini, yani çocuğun annesini düşünemiyoruz bile. Kadın-erkek eşitliğinden yana olabiliriz eyvallah ama kimlik faşizmi biz farkına varmadan öylesine beynimize işlemiş ki tabuları yıkmanın vakti gelmiş geçiyor bile.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tumblr'dan Hikayeler
General FictionTumblr'da gördüğünüz bazen çok hüzünlendiğiniz bazen çok güldüğünüz hikayeler burada toplanıyor.