36

1.2K 75 1
                                    

Okur musunuz bilmem , yazıyorum işte. Neyse. İlkokuldan bir arkadaşım vardı. Sınıfta hep ezilir , lakaplar takar , onu hep dışlarlardı. Anlında bir doğum lekesi olduğundan ona hep ''etiket '' derlerdi. Bende sınıfta onun kadar dışlanan biri olmasam da onunla oynardım hep. Beraber evlerimize gider , sürekli oyun oynardık . Zamanla benimle de dalga geçmeye başlamışlardı ama ben pek takmazdım. Bir gün okulda müdür yardımcıları onu çağırmışlardı , aile durumu pek iyi olmadığından devlet ona kışları mont veya bot gönderirdi. Bir gün ilkokul öğretmenimiz onu tüm sınıf içinde vermişti . Herkes dalga geçmişti onunla . Omzumda ağladığını hatırlıyorum çok üzülmüştü. Ama yine de o hep iyi kalpliliğini koruyup , hep gülerdi. Oysa o gülüşlerinin altında ne çok göz yaşı saklıymış. Annesi bana derdi hep tek arkadaşı sensin onu bırakma diye , hep teşekkür ederdi ama ben de pek inanmazdım , sonuçta binadan arkadaşları vardı onlar da dışlayacak değildi ya ? 5. Sınıfın sonlarına doğru ayrılmıştı onunla bir daha görüşememiştim , şans eseri aynı lise'ye düştük sarıldı bana , seni çok özledim diye bende ona sarılmıştım. Tekrar yakın olmuştuk. O zamanlar psikolojik destek almaya başlamış benden sonra annesi kanserden ölmüş iki kardeşi ve babasıyla kalmış o da. Çok değişmişti ama hala gülüyordu. Benim naklim çıktığı gün bunu sınıfta dövüldüğünü gördüm , hemen gittim yanına yüzü gözü mosmor olmuştu , ağlıyordu. İlk defa bu kadar kötü görmüştüm onu. Sarıldı bana sımsıkı , dayanamıyorum dedi , dayanamıyorum. Çirkinsin diyorlar hep , saç rengimden yargılıyorlar beni , anlımdaki doğum izinden dolayı bana lakap takıyorlar . Dayanamıyorum demişti. Öyle çok üzüldüm ki o an , hiçbir şey diyemedim . Diyemezdim. Ertesi gün ailesini aramıştım onunla buluşmak için meğer eve geldiği anda kendini odaya kilitleyip , intahar etmiş. Babası , karısını kaybetmenin şokunu atlatamazken bir de kızını kaybetmesi parçalamıştı onu. Arkadaşlar , size yalvarırım , bir insanla şaka amaçlı olsa bile onunla dalga geçmeyin. O kelimeler onu öldürdü. Bir şey söylemeden önce o kişinin ne hissedeceğini düşünün. Okuduğunuz için teşekkürler.

- daughterofthesadnessx adlı kullanıcıdan alıntıdır.

Tumblr'dan HikayelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin