Aman tanrım buu...buu....
Tabikde Edizdi.Bu çocuk salak mı acaba.Kocaman ayıcığın arkasına saklanmış ödüm bokuma girdi.Sizofren.Bu düşüncelerden sıyrılıp konuşmaya başladım.
"Ediz malmısın acaba?Ayıcığın arkasına saklanmışsın ödüm bokuma girdi hayvan! Diye kükredim.Çok bağırmış olmalıyımkı Ediz ayıcığı yere atarak kulaklarını kapadı.Sustuktan sonra yavaşca kulaklarıı açarak konuştu.
"Özür dilerim Nefes.B-ben sadece süpriz yapmak istemiştim"diyerek nazikçe cevapladı.Bu çocuğun masumluğuna dayanamıyordum.Elinden ayıcığı alarak onu eve davet ettim.Tekli koltukların birine oturarak bön bön bakmaya başladı.Sessizliği ben bozmuştum."Şey ediz teşekkür ederim.Sana bağırdığım için de kusura bakma korktum sadece"diyerek gülümsedim.Yavaşca ayağa kalktı ve yanıma gelmeye başladı.Korkuyordum.Tam önümde durdu ve yanıma çömeldi.Kulağıma fısıldayarak"hadi git giyin seni biyerlere götürücem"dedi.Kızarmıştım.Kafamı sallayarak nereye gidiceğimiz hakkında soru sormadan yukarı çıkıp dolaba yöneldim.Altıma kot şortumu ve üstümede Polo gömleğimi giydim.Koşar adımlarla aşşağiya indim.Ediz ortalıkta yoktu."Edizz nerdesin?"diye bağırdım.Mutfaktan gelen sesle irkildim.Hah burdaydı işte.Hemen yanıma geldi ve arabaya bindik.****************
Geldiğimizde ediz gözlerimı kapadı beni yavas adımlarla biyere götürdü.Gözlerimi açtığımda inanamadım gözlerime.Burası burasıı at cıftlığiydiiiii....