Het zusje van...

Woont Matthyas hier ergens?

De deur van het grote huis vliegt open. Er staat een man voor mijn neus. Hij is ongeveer 1.80 lang en heeft bruin haar en een baard. Hij wilt bijna de deur weer dicht gooien. 'Wacht.' De deur gaat langzaam weer open. 'Ik ben op zoek naar ene Matthyas,' zeg ik, 'Woont hij hier in de buurt?' De man kijkt me vragend aan. Ik rommel wat in mijn tas op zoek naar wat papieren. Mijn ID kaart valt er als eerste uit. Met trillende handen, van angst en van de kou, hou ik het pasje voor zijn gezicht. 'Ik kan hier niks mee,' zegt hij en wilt de deur wederom dicht doen. 'Alstublieft.' Er rolt een traan over mijn wang. 'Dit is mijn enige vluchtweg.' Ik ga bijna op mijn knieën zitten om hem te smeken mij te helpen. Ik kijk in mijn tas en haal er een hele stapel papieren uit. Geboortekaartjes, een kopie van een oud paspoort, foto's, brieven, etc. Van alles komt er uit mijn tas. 'Woont Matthyas hier ergens?' vraag ik wanhopig. De man kijkt geschrokken naar alle papieren die mijn tas uitkomen. Al deze dingen heb ik opgespaard al sinds ik weet dat ik een halfbroer heb. Googelen is nooit in me opgekomen. Uit al deze papieren had ik genoeg informatie om te weten wie hij is en waar hij woont. 'Kom maar even binnen,' zegt de man. Ik loop twijfelachtig achter hem aan en kom binnen in een mooi, modern huis. De man klikt een lichtje aan. 'Mijn naam is Raoul trouwens,' zegt de man. Ik knik. 'Als je hier wacht ben ik zo terug.' Ik kijk om me heen. Op de muren hangen een paar platen met wat voetballers, de keuken is een troep en op de tafel staat allemaal filmapparatuur. Ik vraag me af waar ik ben beland. Dan ineens komt er een jongen naar beneden. Hij is kleiner dan Raoul en draagt alleen een broek. Zijn haar zit door de war en het is vrij duidelijk dat hij niet voor de lol zijn bed uit is gestapt. 'What the fuck is er hier aan de hand?' Hij heeft me duidelijk nog niet gezien. Hij wrijft in zijn ogen en rekt zich uit. Dan kijkt hij me aan. 'Oh fuck, wie ben jij?' vraagt hij, 'Een scharrel van Koen?' Ik kijk hem vragend aan. 'Is Matthyas gay?' vraag ik dan. Even is het stil en dan schatert de jongen het uit van het lachen. 'Nee bro,' zegt hij, 'We zijn alleen maar vrienden.' Ik kijk nog eens rond. 'Mooi stekkie he,' zegt de jongen. Ik kijk hem aan en knik een beetje. 'Maar wie ben jij dan als je geen scharrel van Koen bent?' vraagt de jongen. Het enige wat ik kan denken is, wie is Koen? 'Mijn naam is Lente,' zeg ik dan. Ik zie dat de jongen mij een beetje onderzoekt. Dan steekt hij zijn hand uit. 'Mijn naam is Rob,' zegt hij. Ik schud zijn hand. 'Maar je bent hier voor Mat dus?' vraagt hij. Ik knik. Dan komt Raoul terug. Achter hem loopt een lange jongen met blond haar. 'Chick dit is Matthy. Mat, deze chick stond aan de deur voor jou en ze heeft persoonlijke spullen van je,' zegt Raoul. 'Ik ga naar bed en ik wil niks meer horen.' Dan draait hij zich om en loopt weg. Ik kijk ademloos naar de jongen die mijn halfbroer moet zijn. Het is stil. Rob staat ook maar een beetje te staren. 'Ik laat jullie wel even alleen,' zegt hij dan en hij loopt ook de kamer uit. Even word er niks gezegd. Ik kan alleen maar vol ongeloof kijken naar de jongen die voor me staat. Dan ineens zegt hij: 'Wie ben jij?' Ik kijk hem even strak aan en wil wat zeggen. In plaats daarvan komt er niks anders uit dan tranen, alleen maar tranen. Matthyas kijkt me geschrokken aan. Ik huil nog zo'n twee minuten en dan besluit ik dat ik iets wil zeggen. Ik wil heel veel zeggen. In de trein op weg naar hier had ik al allemaal dingen in mijn hoofd. Ik wilde alles vertellen. Van de thuissituatie tot alles over mezelf en mijn vader. Ik wil beginnen met praten maar er komt alleen maar gestotter uit. Ik kan niet eens normaal adem halen. Matthyas pakt een glas water voor me en samen gaan we zitten op de bank. Ik trek mijn vest dicht omdat ik niet wil dat hij meteen mijn lichaam ziet. Een aantal minuten later ben ik al rustiger. 'Vertel nou eens, wie ben je en wat kom je hier doen,' zegt Matthyas. Ik haal diep adem en begin dan te vertellen.