Het zusje van...

Dag mevrouw

Ik zit al een tijdje op de bank als mijn moeder ineens belt. Ik loop zachtjes de kamer uit en neem op. 'Ik ben er bijna,' zegt mijn moeder. Waar kan ik de auto neerzetten?' Ik denk even na en stuur Matthy een appje met dezelfde vraag. Van Matthy mag de auto wel op de oprit staan en dat geef ik dus ook door aan mijn moeder. De jongens zijn ondertussen klaar met het filmen van de challenge en zijn aan het opruimen. Rob komt even bij me zitten. 'Is je moeder er al?' vraagt hij aan mij. Ik knik. Rob geeft een lief klopje op mijn schouder en lacht naar mij. Ik bloos een beetje en Rob staat op om weer te helpen met opruimen. Dan gaat de bel. Het is mijn moeder. Ik ren zowat naar de voordeur. Als ik de deur open doe vlieg ik in mijn moeder haar armen en de tranen springen in mijn ogen. Matthy komt ook naar de deur gelopen. Na de knuffel met mijn moeder, die ongeveer een minuut duurt, kijkt ze naar Matthy. Matthy voelt zich een beetje ongemakkelijk en ik probeer hem te helpen. 'Mam,' zeg ik terwijl ik de tranen uit mijn ogen veeg. 'Dit is Matthy.' Ik kijk naar mijn moeder, ze weet dat het ook de zoon van mijn vader is. Ze zucht even. Dan schud ze Matthy de hand. 'Wat fijn dat jij Lente kan opvangen,' zegt ze. 'Totaal geen probleem mevrouw, kom binnen,' zegt Matthy. Binnen zitten Rob en Milo nog aan tafel. Koen en Raoul zijn begonnen met editen. Rob staat meteen op. 'Dag mevrouw,' hij steekt zijn hand uit. 'Mijn naam is Rob,' zegt hij dan. Mijn moeder kijkt even naar mij en schud dan zijn hand. 'Wilt u wat drinken?' vraagt Matthy dan. 'Ja lekker,' zegt mijn moeder. 'En zeg maar "je" hoor.' Matthy glimlacht en loopt dan naar de keuken. Milo geeft mijn moeder ook een hand en dan gaan we met zijn alle op de bank zitten. 'Mooi huis zeg,' zegt mijn moeder dan. 'Dankjewel,' zegt Rob. 'We wonen hier met vier. Koen en Raoul zitten boven, die zijn aan het werk.' zegt Rob. 'En jij hoeft niet te werken?' grapt mijn moeder. 'Ik ben net klaar,' zegt Rob. 'Wat doe je voor werk,' vraagt mijn moeder dan. Het is even stil. 'Wij zijn YouTubers en influencers,' zegt Rob dan. 'We werken met zijn vijven en hebben een YouTube kanaal genaamd de bankzitters.' Mijn moeder kijkt bedenkelijk. 'Maar jullie wonen hier maar met vier,' zegt ze dan. Milo knikt en zegt: 'Ik woon hier niet.' Ik zie mijn moeder nog steeds denken. 'En jullie hebben alleen gezamenlijk een account?' vraagt ze dan. 'Nee ook allemaal apart,' zegt Rob dan. 'Dus het is best wel veel werk om alles te onderhouden.' Mijn moeder knikt langzaam. 'Nou dat verdient dan prima zou ik zeggen,' zegt ze terwijl ze het huis nog eens rond kijkt. Rob lacht een beetje verlegen. 'We kunnen er allemaal individueel van leven,' zegt hij. Dan komt Matthy terug met thee en koffie. We praten nog een tijdje en dan is het al weer tijd voor mijn moeder om naar huis te gaan. 'Heb je nog wat gehoord van papa?' vraag ik tenslotte. Mijn moeder kijkt even naar Matthy. Ik kijk ook naar Matthy. 'Jij hebt echt de ogen van Ronald,' zegt ze dan tegen hem. 'Oh uhm,' Matthy weet niet wat hij moet zeggen. 'Het is niet erg,' zegt mijn moeder dan. 'Oké,' zegt Matthy opgelucht en hij kijkt een beetje naar de grond. 'Maar nee,' zegt mijn moeder. 'Ik heb niks meer gehoord.' Ik knik en loop dan met mijn moeder mee naar de deur. 'Tot gauw,' zegt mijn moeder en drukt een stevige kus op mijn wang. 'Tot snel,' zeg ik en zwaai naar haar terwijl ze de auto instapt en weg rijd. 

Die avond lig ik in bed. Ik kom maar niet in slaap en heb super veel dorst. Het is half drie als ik besluit naar de woonkamer te gaan. Als ik de woonkamer in loop schrik ik me rot van Rob die in de keuken staat. 'Ben jij nog wakker?' vraagt hij een beetje bezorgd. 'Ik kan niet slapen,' zeg ik. 'Ik ook niet,' zegt hij dan. 'Net klaar met editen.' Het is even stil. Het regent best wel hard buiten. Ik wrijf in mijn oog. 'Matthy draait ook veel in zijn slaap,' zeg ik dan. Rob lacht. 'Kom je anders bij mij slapen?' vraagt hij dan. Meent hij dit nou? Hij is zeven jaar ouder dan dat ik ben en daarbij ben ik nog minderjarig. 'Sure,' zeg ik dan. Wat kan er nou mis gaan? Rob ziet er betrouwbaar uit. Ik pak een glas water en loop dan met hem mee naar boven. Ik had Tut, mijn knuffel, nog in mijn hand dus die is ook mee. Ik stap zijn kamer binnen. Het is donker maar het eerste wat mij opvalt is de vel roze muur. 'Ja, leuke huisgenoten,' zegt Rob dan terwijl hij naar de muur wijst. Ik lach. Hij springt zijn bed in en houd de dekens voor me omhoog. 'Kom erbij,' zegt hij. Als ik naast hem ga liggen voel ik zijn arm onder mijn hoofd. Ik krijg spontaan een kriebelend gevoel in mijn buik. Ik glimlach een beetje. Zijn hand gaat voorzichtig door mijn haren en ik doe mijn ogen dicht. 'Welterusten,' hoor ik hem zeggen. Ik voel nog even dat hij door mijn haar gaat en val dan in slaap.