bölüm sonundaki nota bakmayı unutmayın lütfen, iyi okumalar <3
ayrıca eski bir bölümden devam ettiğim için bölümün son kısmında yirmi ikinci bölümün bir kısmını tekrar kullandım, orası tuhaf ya da tanıdık gelirse bundandir
6 Eylül 2017
Minho yanındaki çocuğa genişçe gülümsedi.
"Sen bana yardım ettiğine göre, ben de sana bir iyilik yapacağım." Seungmin Minho'nun tavrına karşı gözlerini devirdi. "Ne? Bir teşekkür bile yok mu? Hayatını kurtarıyoruz burada." Minho sahte bir kızgınlıkla sordu.
"Bana iyilik yapmıyorsun, borcunu ödüyorsun şu an." Seungmin sertçe yanıtladı.
Minho hafifçe kaşlarını çattı. "Korkudan tir tir titreyen bir çocuğa göre dilimiz fazla uzun." Seungmin omuzlarını silkti. "Evimden olmama sebep olan kişiye teşekkür edecek değilim."
"Ev mi diyorsun sen o yere?" Minho alayla sorarken çocuğun bakışlarını fark edip duraksadı. "Yanlış anlama, küçümsediğimden değil." Seungmin eliyle Minho'yu durdurdu. "Umrumda değil. Çabucak planın neyse söyler misin artık?"
"Ne planı?"
"Kafayı yiyeceğim şimdi. Sana acıyıp evime aldım, akşamına evimi kurşunladılar ya hani. Ev sahibi de evden kovdu ya beni." Dişlerini sıkarak konuştuktan sonra hafifçe bağırarak devam etti. "Hani ben göt gibi ortada kaldım ya!"
Minho hafifçe yüzünü buruşturup elini havada salladı. "Aman tamam tamam anladık evin yok! Ne cırtlak şeymişsin ya sen?" Seungmin ters bir bakış atmakla yetindi.
"Benimle kal."
Seungmin kaşlarını kaldırdı. "Efendim?" Minho omuzlarını silkti. "Gereksiz büyük bir eve yaşıyoruz zaten, fazladan bir kişinin daha sorun yaratacağını sanmıyorum."
"Yaşıyoruz? Ev arkadaşların mı var?" Minho başıyla onayladı. "İki tane. Chan ve Changbin." Seungmin bir süre düşündü. "Onlar için sorun olmayacağına emin misin?" Minho tekrar başını salladı. "Yine de neden tanımadıkları bir çocuk ile aynı evde kalmak istesinler ki? Sen bile tanımıyorsun beni."
"Tek derdin bu olsun ya." Minho gülümserken konuştu. "Tanışırız o zaman, eve varana kadar anlat kendini ben dinlerim seni. İnanılmaz bir hafızam vardır, eve gidince anlattıklarından quiz yap ful çekmezsem orospu çocuğuyum."
Seungmin gülümsemesini gizlemeye çalışırken konuştu: "Kafan falan mı güzel senin?" "Yoo, ne alaka?"
"Daha yeni tanıştığın bir çocuğu evine almaya bu kadar hevesli olman tuhaf değil mi?" Minho diliyle küçük bir 'cık' sesi çıkarı. "Tuhafmış... Sanki birini öldürdüm bana yardım eder misin diyen adamı evime alan benim. Kendine bak sen önce."
"Ha onun da suçlusu benim yani? O halinle sokakta mı bıraksaydım seni?" Minho omuzlarını silkti. "Bıraksaydın tabii." Seungmin şokla yanındaki adama baktı. "Kapına yardım istemeye gelsem beni dışarıda mı bırakacaktın?" "Ee yani! Bir de içeri mi alsaydım, manyak mıyım ben?"
"Ben manyak mıyım!?" Seungmin sinirle çıkıştı. "Orasına bir şey diyemeyeceğim artık." Minho iki elini teslim olurmuşçasına yukarı kaldırırken alayla konuştu. Seungmin başını yana çevirip adımlarını hızlandırırken Minho çocuğa yetişmeye çalıştı, keyifli sesiyle arkasından seslendi. "Havalara bak, sanki evin yolunu biliyor da önden gidiyor."
"Sen hep böyle sinir bozucu musun?" Seungmin hışımla Minho'ya dönerken Minho tutmaya çalıştığı gülümsemesiyle onu izliyordu. Boğazını temizleyip tekrar önüne dönerek adımlarını yavaşlattı. "Hem nereden çıkarttın teklifini kabul ettiğimi?" Minho sonunda çocuğun yanına yetiştiğinde sırıttı. "Başka çaren var sanki."
