Merhaba, ben Kazımsu. Keşuran Köyünde oturan, en büyük hayali kerhanede bir şıllık olmak olan normal bir kızım. İşte bu da benim hikayem...
...
Her şey o zengin şıllıkların bizim köye taşınmasıyla başladı. Yandaki malikane oturuyorlardı, çok görkemli ve büyüktü. Gözlerimi alamıyordum sanki küflü, siğilli bir ayağı uzun süre koklamışçasına başımı döndürüyordu. Fakat o zengin şıllıklardan şimdiden nefret etmiştim.
Bir gün testime su doldurmak için çeşmeye giderken onlardan biriyle karşılaştım. Havaya kaldırılmış saçları, yeni çıktığı belli olan kirli sakalları ve kalın kaşlarıyla tehlikeli görünüyordu. Ama buna rağmen onunla konuşmak istiyordum. Nitekim konuştum da.
"Merhaba, siz yan eve taşınan kişilersiniz, değil mi? Ben Kazımsu, siz kimsiniz?"
"Abdullah."
"Memnun oldum Abdullah." Ah tanrım, çok çekiciydi! Bir kızın bu karizmatik çocuğa düşmemesi imkansızdı.
"Neden hiç konuşmuyorsun Abdullah, dilini kediler mi yedi?"
"Ben köylülerle konuşmam."
Afallamıştım ama bu beni durduramazdı. Sonuçta bunu söyleyen benim gelecekteki yakuşuklu kocacım olmak zorundaydı.
"Ben köylü değilim!"
"Nesin o zaman?" Bu, yüzüme bakarak söylediği ilk şeydi. Ve bundan cesaret alarak şöyle söyledim:
"Kerhaneden bir şıllık..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kerhaneden Bir Şıllık
RomanceBüyük bir aşk uğruna kerhanede çalışmaya başlayan varoş bir köylü kızının, karşılaşacağı zorlukları anlatan kusursuz bir başyapıt... Bir aşiret ailesi, namus meselesi ve hepsinin ortasında kalmış bir köylü kızı... Bu hikaye size toplum tarafından yo...
