Die ene tijd.. {buurtpolitie}

Hoofdstuk 4

Tineke pov:

De volgende dag brachten Koen en ik Ella naar de opvang en reden we verder door naar het kantoor. Daar aangekomen kreeg ik al meteen veel knuffels van de collega's. We hadden elkaar al lang niet meer gezien. We vertelde hen ook dat ik gisteren Ella gekregen heb. Niet veel later kwam de chef de refter binnen en verdeelde de taken. "Eric en Brigitte, de zaak van gisteren. Floor en Femke, jullie doen papierwerk. Obi en aziz, voor jullie hetzelfde en patrouille in de namiddag. Robin en Tom patrouille. En dan Koen en Tineke voormiddag voetpatrouille en namiddag papierwerk. Allez hup hup.", zegt hij en klapt in zijn handen. Iedereen doet wat de chef vroeg. Tineke en ik liepen door de straten. Plots zie ik een auto super snel rijden en komt onze richting uit. Tineke wilde oversteken en had de auto niet gezien.

Tineke pov:

Ik stak de straat over en hoorde Koen mijn naam roepen. "Tineke! Pas op!", hoor ik. Ik draai mijn hoofd om en zie een auto op mij af komen. Net voor de auto mij aanreed voelde ik twee armen rond me heen die me naar achteren trokken. Een gil ontsnapt mijn mond. Ik kijk op en zie dat Koen me gered heeft. Ik slaag mijn hand voor mijn mond. "Tineke rennen!", roept Koen en trekt me recht. Ik volg Koen en kijk achter me. De auto is omgerdaaid en komt nu onze richting uit. Koen loopt voor me, hij kan veel sneller rennen dan ik. Ik voel mezelf heel moe worden. Nee Tineke niet opgeven! Rennen! Koen steekt zijn hand uit en die neem ik dan ook meteen vast. Zo loop ik veel sneller. We lopen over een brug boven het kanaal. Er rijden te veel auto's en de auto achter ons is veel te dicht bij. "Tineke spingen nu!", roept Koen. "Wat?! Ben je gek?!", roep ik. "Nu!", roept Koen en trekt me mee. Hij springt en ik word meegetrokken. Een tweede gil ontsnapt. Ik val in het koude water en doe moeite om boven te blijven. De stroom is veel te hard. Ik zak af en toe onder maar doe mijn best om boven te blijven. "K-koen!", roep ik.

Koen pov:

Ik kijk om me heen maar zie Tineke niet. De stroom is veel te hard. "Koen!", hoor ik achter me. Ik draai me met veel moeite om en zie dat Tineke het bijna niet meer vol houd. Ik zwem naar haar toe en help haar naar de kant. Ik klim er uit en til Tineke uit het water. "Ben je oke?", vraag ik bezorgd met tranen in mijn ogen. Tineke knikt zachtjes en hoest. Ze bibberd helemaal van de kouw. Ik doe mijn jas uit en doe die rond haar. Die is misschien nat maar kan haar wel helpen om warm te blijven. "Dankje.", zegt ze tussen het hoesten door. Ze was er bijna niet meer.. En dat was mijn schuld. "Sorry.", zeg ik. Tineke kijkt me vragend aan. "Dat ik je meetrok, het is mijn schuld dat je bijna verdronken was.", zeg ik en wrijf een traan weg. "Nenene Koen helemaal niet. Ik was er niet meer geweest als je me niet meetrok, die auto had me aangereden.", zegt ze en kruipt naar me toe. Ik glimlach zwakjes en knik. "Kom hier.", zeg ik als ik merk dat Tineke het echt veel te koud heeft. Het is al winter en dan die koude wind en in ijs water spingen is geen goede cominatie. Ik nam haar in mijn armen en voel hoe hard ze trilt. Dit is echt niet normaal. We moeten nu de chef kunnen bereiken. Ik til Tineke op en loop met haar naar een bankje dat een paar meter verder op staat. Ik zet me daar neer met Tineke op mijn schoot en houd haar dicht tegen me aan gedrukt. Zelf zit ik hier in mijn natte t-shirt en broek. "Tineke heb je je gsm nog?", vraag ik. Zachtjes knikt ze en geeft haar gsm aan mij. Haar gsm is water proof dus kunnen we zo de chef bellen. Ik kijk naar de brug. Er staan vele mensen op en zelfs een camera ploeg. Wij zijn dus straks op het nieuws te zien. Ik ontgrendel haar gsm (weet haar code) en toets het nummer van de chef in. Niet veel later neemt hij ook op.

Tineke pov:

Koen belt ondertussen met de chef. Zelf versta ik het niet echt want ik kan me niet goed concentreren. Ik voel mijn lichaam zo zwak worden en mijn ogen kan ik amper open houden. De koude wind maakt het alleen maar erger. Ik krijg er hoofdpijn van en ik tril helemaal. Kleine wolkjes ontsnappen mijn mond als ik uitadem. ".. en kom snel want Tineke ziet er niet oke uit.", zegt Koen na een tijd erg in paniek. Hij is zo lief voor mij.. Ik hef mijn hoofd een beetje op waardoor ik naar Koen kan kijken. Op dat zelfde moment kijkt hij ook naar mij. Ik hoor de chef iets zeggen via de telefoon maar ben helemaal niet daar op aan het letten. Ik staar en blijf staren in Koen's mooie licht blauwe ogen. Even vergeet ik alles, de koude rillingen en de vermoeitheid. Plots hoor ik sirenes en kijken Koen en ik meteen opzij. De collega's komen aan en rennen naar ons toe. Koen legt af en geeft mijn gsm terug. "Omg Koen Tineke, zijn jullie oke?", vraagt Floor. Koen kijkt naar mij. "Ik wel maar Tineke is er erger aan toe.", zegt Koen en drukt me harder tegen hem aan. "Kom maar mee naar de combi, daar hebben we dekens.", zegt Femke. Koen knikt en loopt met mij in zijn armen, de combi in. Daar zetten we ons neer en ik dicht bij Koen in zijn armen. We leggen de dekens rond ons en rijden dan naar het ziekenhuis voor controle.

Koen pov:

Ik was net de kamer uit en ik ben helemaal in orde. Nu alleen Tineke nog. Ik wacht in de wachtzaal en zie Tineke niet veel later naar me toe komen. Ze ziet er enorm moe uit en lijkbleek. "Hey gaat het wel?", vraag ik als ik recht sta en ze me een knuffel geeft. "Beetje, ze hebben net mijn maag leeg gepompt omdat ik teveel vuil water binnengekregen heb. Ik ben er echt misselijk van en heb echt veel hoofdpijn.", zegt ze. Dat merk je wel. Ik heb echt medelijden met haar. "Oh ocharme jij toch, wil je dat ik je naar huis breng?", vraag ik. Zwakjes knikt ze. We halen eerst Ella op en niet veel later komen we ook aan bij haar thuis. Waar ze twee dagen geleden ook opgesloten zat. De mannen Glen en zijn zoon zitten nu ook in de gevangenis dus kunnen haar niks meer aandoen. Tineke loopt naar binnen en gaat in de zetel liggen. "Wil je dat ik bij je blijf?", vraag ik en steek een pluk haar achter haar oor. Ze knikt zachtjes. Ik maakte spaghetti voor ons twee en nam na het eten een warme chocolade melk voor ons. Ik zet me neer in de zetel en Tineke komt tegen me aan zitten wat ik echt schattig vind. Ik leg het deken om ons twee en samen kijken we even tv. Ella lag al vredig te slapen in haar wiegje. Ook Tineke viel halverwege de film in slaap. Ik besloot om haar boven in haar bed te leggen en zelf in de zetel te slapen. Ze wilde dat ik bij haar bleef dus dat doe ik dan ook maar. Ik vind het stiekem wel heel fijn dat ik zovaak bij haar ben. Ik legde Tineke neer in haar bed en legde het deken over haar heen. Stilletjes sloop ik de kamer uit en liep naar beneden. Ik leg me goed in de zetel met een dekentje en sluit mijn ogen.