Die ene tijd.. {buurtpolitie}

Hoofdstuk 15

Tineke pov:

Na dat Koen en ik gegeten hadden besloten we om al naar ons volgende lokaal te gaan. "En nu ga je je gedragen eh.", zeg ik plagend tegen Koen als we het lokaal binnen mogen. "Ik kan niks beloven.", zegt Koen haalt zijn handen omhoog. Ik schud lachend mijn hoofd. "Kom kom.", zegt Koen en trekt me mee aan mijn arm, helemaal vannachter in de klas waar nog plaats is. We zetten ons neer en al meteen start de les. Het gaat blijkbaar over het 'aLLeR lEuKsTe' onderwerp ooit. ✨Geluidsoverlast✨. Koen en ik keken elkaar moe aan als we het woord hoorden. "Dit wordt een lange les.", zucht ik. Koen geeft me een schouder klopje. "He ik zal het wel plezant maken.", zegt Koen. Ik grinnik. "Seg over die potloden gesproken van daarstraks in de les, kan jij goed tekenen?", vraag ik. "Ah ja tuurlijk.", zegt Koen maar ik weet dat hij het voor de grap bedoelt. "Awel teken mij is.", zeg ik uitdagend. Koen kijkt mij aan zo van 'wat-zeg-je-nu-weer' blik. "Gemakkelijk.", zegt Koen. Ik kijk hem twijfelend aan. Hij pakt een papier en neemt twee potloden. Een groene en een orange. Ik heb toch niks groens?? Maakt niet uit, hij begon te tekenen en redelijk snel was hij klaar. "Voila.", fluisterd Koen en schuift het papier voor mij neer. "Een wortel, serieus?", fluister ik. Koen ziet knalrood omdat hij bijna in lachen uitbarst. Ik frommel het papier op en gooi het tegen hem aan en por in zijn zij. "Nene shht Tineke.", fluisterd Koen en houd met 1 hand mijn twee polsen vast. Dat gaf me even dat gevoel dat alleen hij me kan geven. "Stil zijn want anders krijgt die iets door.", fluisterd hij in mijn oor en houd nog steeds mijn polsen vast. Ik voel hoe ik stilaan rood aanliep. Ik knik zachtjes en probeer me te focussen op de les net als Koen. Maar iets in me zei dat dat niet kon. Koen had mijn handen weer los gelaten toen we iets moesten opschrijven. Langzaam voel ik hoe Koen mijn hand weer vast neemt maar onder onze tafel, alsof hij een beetje zenuwachtig is.. Ik kijk naar hem en onze ogen kruisen elkaar. Een glimlach verschijnt op onze gezichten. Het moment wordt onderbroken door de bel die al gaat. Nu al? "Iedereen naar de volgende les!", zegt de man vanvoor. Snel sta ik recht en neem mijn tas. Samen loop ik met Koen het lokaal uit. Het is al bijna tijd, nog 1 les uur. Ik liep naar het volgende lokaal samen met Eric, Brigitte en Koen. Ik was even stil, zo stil dat ik zelfs niet goed oplette waar ik liep en liep tegen een andere collega. "Oh sorry.", zeg ik snel. "Maakt niet uit hoor.", zegt een jonge man, ik schat een beetje ouder dan Koen. Hij bekeek me van top tot teen en glimlachte een beetje, het voelde eng. Hij gaf me een kaartje met een telefoon nummer op. Ik vond het een beetje raar maar nam het gewoon aan. Hij liep door en keek nog een keer naar mij en gaf een knipoog. Dat was raar.

Koen pov:

Een man ongeveer even goot als mij, blond haar en bruine ogen, gaf een kaartje aan Tineke met volgens mij een nummer op. Ik voelde hoe ik vanbinnen kookte, alsof ik elk moment zijn nek kon omdraaien. Tineke stond verbaasd te kijken naar hem en ik zag nog net dat hij haar een knipoog gaf. Ik was zo kwaad vanbinnen. Ik nam Tineke vast mij haar arm en trok haar wat mee naar een hoekje bij lockers. "Koen?", vraagt ze verbaasd en kijkt me een beetje verschoten aan. "Wat was er met die klootza- uhm gast?", zeg ik. "Pff Koen alle, doe eens rustig. Ik zat wat ver in mijn gedachten en ik lette even niet op waardoor ik tegen hem aanliep maar meer was dat niet, hij gaf mij dan een kaartje en dan ging die weg.", zegt ze. Een zucht ontsnapt mijn mond en ik voel hoe ik langzaam tranen voel komen maar steek dat gevoel even weg. "Pff ja nee ja laat maar.", zeg ik en wandel verder naar de laatste les. Ik vergat even alles en dacht alleen maar aan de leuke momenten met Tineke. Ik kan toch een traan niet laten maar wrijf hem snel weg en ga aan een tafeltje zitten. Niet veel later komt Tineke ook binnen en gaat aan de andere kant van de klas zitten. Okal is er plaats naast mij. Ik focus me even niet op haar want ik weet dat ze aan het kijken is, dat laat ik even en let gewoon op. Ik ben niet boos op haar maar ik ben gewoon bang dat die eikel haar gaat afpakken, dat hij haar vriendje wordt. Dit drong de hele tijd door me door en weer liep er een traan over mijn wang.

Tineke pov:

Ik keek snel weer naast me en zag hoe verdrietig Koen was. Is hij dan boos op mij? Zelf werd ik er ook niet goed van. Ik nam snel even mijn gsm op mijn schoot en stuurde een berichtje naat Koen.

(K=Koen/T=Tineke)

T Alled oke Koen?

Koen neemt zijn gsm uit zijn zak en kijkt er op en vervolgens kijkt hij naar mij. Ik zie hoe hij begint te typen.

K Alles is goed.

T Niet waar Koen. Je huilde net nog.

K Maakt niet uit.

T Zeg wat er is.

K Die gast van dernet, die deed zo lief tegen jou. Ik weet niet maar ik mag hem niet.

T Dat merkte ik ja. Maar waarom huilde je?

En dan stak Koen zijn gsm weg. Serieus? Wilt hij nu echt niet zeggen wat er is? Ik steek mijn gsm ook weg en denk diep na. Zou Koen jaloers zijn? Denkt hij misschien dat ik die man leuk vond en dat hij daarom zo reageerd? Zou Koen verliefd zijn op mij? De vragen spookten door mijn hoofd. Maar wat ik zeker weet.. is dat ik Koen gekwetst heb.

Koen pov:

De les ging traag voorbij maar toch kwam er een einde aan. De bel ging en snel nam ik mijn tas en liep naar buiten. "Koen!", hoor ik Tineke mijn naam zeggen maar negeer haar. "Koen hey!", zegt ze nog eens. Ik blijf staan en draai me om en zie Tineke met tranen in haar ogen voor mij staan. Dit kwetste me wel en voor ik mezelf kan terug trekken, slaag ik mijn armen rond haar en druk haar stevig tegen me aan. Ik voel hoe ze haar armen rond mijn middel slaagt en haar hoofd tegen mijn borstkas begraaft. "Sorry.", fluister ik in haar oor. Ik voel hoe Tineke een beetje huilt. Ik wrijf over haar rug en langzaam laten we elkaar weer los. "Ben je boos?", vraagt Tineke en wrijft haar tranen weg. "Ja maar niet op jou, ik wil gewoon dat die gast je niks aandoet, dat is alles.", zeg ik. "Dat gebeurd niet.", zegt ze en glimlacht zwakjes naar mij. Ik glimlach terug en doe teken dat we doorgaan en ze gaat er meteen op in. "Zullen we anders sewwes samen even naar die gast bellen? Om te vragen wat nu eigenlijk de bedoeling was?", vraag ik aan Tineke terwel we wachten op de andere collega's. Tineke knikt. Niet veel later komen alle collega's op het afgesproken uur aan op de plek. We rijden allemaal naar huis, Tineke en ik rijden samen. Als we bij mij thuis aankomen vroeg ik of ze bleef eten. We bestelde gewoon een pizza want we hadden geen zin in koken. "Heb je dat kaartje nog?", vroeg ik. "Jup.", zegt ze en neemt het kaartje uit haar zak. Ze geeft het kaartje aan mij en inderdaad staat er een nummer op. Weer kookt het vanbinnen en Tineke lijkt het te merken want legt haar hand op mijn hand. "Mag ik weten waarom je zo reageerd Koen?", vraagt ze. Een zucht ontsnapt mijn mond. "Het is nogal moeilijk en ik wil er geen probleem van maken.", zeg ik eerlijk. "Van wat dan? Je reageerd kwaad op het fijt dat die man mij misschien wel leuk vind, moet dat echt? Ik ben nu niet op hem maar anders zou je best blij voor me mogen zijn.", zegt ze. Ik kijk haar even betwijfelend aan en dan staar ik gewoon voor me uit. "Tineke het is moeilijk om de persoon die je graag ziet, te zien met een ander. En dat kwetst dan als je merkt dat zij voor hem kiest en niet voor jou.", zeg ik rustig met tranen in mijn ogen. Ik kon het niet meer voor mezelf houden. Tineke kijkt me aan alsof ze me nog nooit eerder heeft gezien. "Ben jij verliefd op mij?", vraagt ze stil. Ik knik zachtjes. "Maar laat maar het is toch niet wederzijds dus ja laat maar.", zeg ik en wrijf een traan weg. Voor ik het weet drukt Tineke haar lippen op de mijne. Ik sluit mijn ogen en neem haar bij haar middel vast. Dit maakt me zo blij. Tineke houd ook van mij! Langzaam lossen we en kijken elkaar glimlachend aan. "Ik hou ook van jou Koen.", zegt ze. Zonder enig antwoord te geven geef ik haar nog een kus die veel langer en intenser is dan de vorige. Langzaam trek ik haar op mijn schoot en slaag ik mijn armen rond haar heen. Ik ben zo blij met haar.