Die ene tijd.. {buurtpolitie}

Hoofdstuk 12

Tineke pov:

"Tineke.", hoor ik naast me. Ik open mijn ogen en al meteen verschijnt er een glimlach op mijn gezicht als ik Koen zie. "Goeiemorgen.", zegt Koen. "Heeey.", zeg ik terug. "De dokter is net geweest en zei dat ik vandaag al naar huis mag, dus als je wil kunnen we sewwes al ineens door gaan.", zegt Koen. Met nog kleine slaapoogjes knik ik en stap uit bed. Ik doe mijn schoenen weer aan en ga samen met Koen naar het  cafetaria om te ontbijten. Daarna was Koen naar hem thuis gegaan en ik naar dat van mij. We hebben vandaag een vrije dag maar ik wil Koen ook even rust geven dus laat ik hem vandaag even alleen. Het zou maar raar zijn als ik elke dag buiten het werk met hem afspreek terwel we niets hebben. Ik kwam net thuis met Ella want die heb ik onderweg al opgehaald bij Floor. Het is echt lief van haar dat ze er altijd is voor haar als ik even geen tijd heb om op haar te passen. Ella legde ik in haar bedje en zelf maakte ik beneden al middag eten klaar. Gewoon simpele boterhammen. Ik zette me aan tafel en at ze op. Terwel bekeek ik even alle berichtjes en meldingen die ik binnen gekregen heb. Vanavond is het trouwens Femke haar verjaardag. Normaal moesten Koen en ik wel werken maar hebben we toch verlog genomen zodat Koen nog even kan rusten. Zelf kan ik niet veel doen zonder hem dus blijf ik ook thuis. Om 20 uur is het feestje en nu is het al 13 u dus er is genoeg tijd om naar de winkel te gaan voor een cadeautje. Ik dacht aan een ticket voor een reis naar New york. Femke wil daar al heel lang naartoe en zelf wil ik dat ook wel dus wil ik dat wel proberen. Als ik klaar was met eten, nam ik Ella en zette haar in de auto. Dan reed ik naar het reis bureau en al snel had ik tickets voor het vliegtuig. Een voor haar en een voor mij. Natuurlijk ook een voor Ella. Haar kan ik geen week missen. Als ook dat geregeld was, reed ik naar de supermarkt want heb niks in huis van eten voor de rest van de week. Ik nam Ella mee binnen en keek op het lijstje dat ik nog snel gemaakt had. Op het lijstje stond niet veel dus zo lang zou het niet duren.

Koen pov:

Het is al 16 uur. Straks wordt het leuk, het is lang geleden dat we nog een echt feestje gedaan hebben. We zouden dus in een zaaltje gaan vieren, dansen, cadeautjes geven en dat is gewoon leuk. Obi gaat dj spelen. Ik vind wel dat hij het goed kan. Nu zat ik in de zetel wat tv te zien. Eigenlijk is het meer staren want ik ik kan me de laatste tijd niet echt concentreren gewoon omdat ik met dingen bezig ben in mijn hoofd. Tineke.. Tineke.. Tineke. Alleen maar kan ik aan haar denken. Geen idee hoe ik het moet doen stoppen. Mijn gevoelens bekennen denk ik niet. Dat zou onze band stuk kunnen maken. Een zucht ontsnapt mijn mond, gevolgd door een andere. Plots rinkelt mijn gsm. Het is .. Tineke!

(K=Koen/T=Tineke)

K met Koen?

T Heeey heb even een vraagje!

K Okee vraag maar?

T Heb je al een cadeau voor Femke?

K uhh.. *stilte* nee.. ohhh ben ik helemaal vergeten!

T Is niks, ik sta nu in de winkel en ik dacht al wel dat je het vergeten was omdat ik je naar huis gestuurd heb. Wat moet je hebben?

K Wat vind Femke leuk? Ik ben niet echt goed in vrouwen dingen. *lacht*

T Pff! Ze houd wel van dieren enzo.

K Seg ik ga genen puppy kopen eh.

T *lacht* nene. Uhmm.. Iets van juwelen ofso? Een ketting?

K Als ze daar blij mee is ja.

T Ma ja jong! Ik ben vlak bij een juwelier, ik zal daar eens gaan kijken.

K Is goed! Ik betaal je terug eh!

T Okeeeey! Salut!

K Merci eh! Doei!

En ze legde af. Ze is echt geweldig.

Na een paar uur was het tijd om al naar de zaal te gaan. Het is nog een beetje vroeg maar ik had afgesproken om Tineke op te halen omdat we nog wat dingen willen klaar zetten in de zaal. Ik reed net de straat van Tineke in en parkeerde me.

Tineke pov:

Snel trok ik mijn nieuwe kleedje aan. Het was een donkerblauw kort kleedje. Ik had mijn haren los gedaan en werkte rap mijn mascara bij. Plots ging de bel. Amai Koen is vroeg. Ik rende de trap af maar sloeg bijna een treede over waardoor ik bijna viel. "Oh domme ezel dat ik ben.", fluister ik tegen mezelf. Ik maakte de deur open en zag Koen staan. Hij was zo knap. Hij had een wit hemd met een toevallig een donkerblauwe das, broek en vest aan. Het leek precies op een soort trouw pak maar dan iets feestelijker. Perfect dus. Toevallig dat ik ook donkerblauw aan heb. "Heey, je ziet er leuk uit!", zeg ik. "Merci, jij ook ze!", zegt Koen en laat hem nog even mee binnen. "Ben je klaar?", vraagt Koen. Ik loop naar de schoenen kast en doe hem al open. "Bijna, nog even schoenen nemen.", zeg ik. Koen komt er bij staan en wijst naar zwarte hakken. "Die zijn mooi.", zegt Koen. Ik grinnik en neem ze eruit. Ik doe ze aan en neem Ella uit haar bedje. "Gaat ze ook mee of?", vraagt Koen. "Nee ik ga haar bij mijn nicht afzetten, ze werkt in de opvang waar ik haar anders ook afzet.", antwoord ik. Koen knikt en samen gaan we naar zijn auto. Onderweg zetten we Ella af en rijden door naar de zaal. Als we op de parking rijden, parkeren we en stappen we uit. Ik wandel naar Koen en geef hem zijn cadeautje voor Femke. "Tineke stop eens!", fluisterd Koen en trekt me achter een auto. "Wat? Heb je je leerkracht van vroeger gezien ofso?", vraag ik grappend. "Shht, nee kijk daar.", fluisterd Koen en wijst naar een jongen bij de ingang van het park. De zaal is namelijk naast het park. "Dat is toch die gast van gisteren?", fluisterd Koen. "Ja dat is inderdaad ja.", fluister ik met een bang hartje. Het is die gast die Koen bijna had vermoord bij het  meer en mij beveelde om hem te kussen. "Tineke uhm misschien moeten we snel naar binnen rennen als hij zich weg draait van ons.", fluisterd Koen. Ik knik. "Ik ga wel ni op hakken lopen ze.", fluister ik en begin ze los te maken. Koen grinnikt en onverwacht helpt hij me. Dit gaf me weer die rillingen in mijn buik. Hij deed een hak uit en gaf die aan mij. Voor ik het weet staarde ik al de hele tijd naar hem. Snel keek ik weg maar ik kon het niet laten, terug te kijken. "Oke ik doe teken en dan volg je naar de zaal oke?", fluisterd Koen. Ik knik en Koen bukt zich al en gaat al wat meer naar de zaal toe. Dan doet hij teken en rennen we naar de ingang. De deur was gelukkig niet opslot en konden we meteen binnen. Koen deed snel de deur open en weer dicht als we binnen waren. "Oef, dat scheelde niet veel.", zegt hij. "Ja inderdaad ja.", zeg ik buiten adem. En doe terwel mijn hakken weer aan. "Maar nog even iets anders Tineke, blijf anders bij mij vanavond want ik vertrouw het niet als die gast hier rondloopt die naar je zoekt en voral als je dan alleen bent.", zegt hij. Hij is zo lief voor mij! "Oke.", zeg ik besloten.