Tineke pov:
Ik was bang om Koen te vertellen wie ik zag maar besefte dat ik geen andere keuze heb. "Uhm ik zag uhm.", stotter ik en voel de tranen prikken. "Tineke doe maar rustig.", zegt Koen als we aan de kant staan en hij een hand op mijn bovenbeen legt. Ik zucht kort. "Mijn vader.", zeg ik en staar voor me uit. Ook Koen was sprakeloos. Na een paar seconde nam Koen het woord. "Weet je het zeker?", vraagt Koen bezorgd. Ik knik en voel een traan over mijn wang rollen. Het feit dat mijn vader me wouw vermoorden is te veel. Te veel voor woorden. Zachtjes begin ik te huilen want kan het even echt niet inhouden. Koen neemt mijn hand vast, slaagt een arm rond me en drukt me zachtjes tegen hem aan. "Shht.", zegt Koen als troost. Hij laat me zachtjes los en wrijft mijn tranen weg. "Zullen we even naar kantoor rijden en dan de chef om hulp vragen?", vraagt Koen. Ik knik ineens en pink nog een traan weg. Koen start de auto en rijd naar kantoor. Onderweg kan ik mijn aandacht er echt niet bijhouden. Ik staar naar buiten en denk aan het laatste moment met mijn moeder. Dat was in het ziekenhuis net voor ze stierf aan haar verwondingen. Ik ben zo kwaad op mijn vader maar tegelijk wil ik hem zo graag weer terug zien en hem in de armen vliegen. Al jaren heb ik hem niet meer gezien. Hij zat in de gevangenis maar is weer vrij gelaten. Doorheen de jaren woonde ik in een weeshuis en werkte vanaf mijn 15 in een café. Met uiteindelijk dat geld kon ik een huisje kopen waar ik dus nu nog altijd in woon. Nu ben ik 26.. Dus 18 jaar geleden dat ik mijn papa zag en mijn broer. Hij werd geadopteerd dus zat ik daar nog maar alleen. Ik heb 1 iemand leren kennen daar en dat blijft een goede vriendin. Kyra heet ze. Ze is een jaartje ouder dan mij en heeft ondertussen al twee kindjes, Paula en jasper. Echt twee engeltjes. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door Koen die ineens heel hard remt. Ik verschoot enrom. "Sorry Tineke, maar dat is niet normaal.", zegt Koen die wijst naar iemand die in het midden van de weg staat en het verkeer blockeerd. Ik knik naar Koen als teken dat we uitstappen wat we ook doen dan. We lopen dichter naar de man toe. "Seg meneer kan u eens even mee aan de kant gaan staan.", zegt Koen en trekt hem zachtjes mee aan zen arm. "Ohla ohla eerst menen biertje leegdrinken.", zegt de man. Ja het is dus duidelijk, die man is dronken. "Dat kan u daar ook meneer.", zeg ik en kijk naar Koen en merk dat Koen zijn lach bijna niet kan inhouden. We gaan op het voetpad staan en houden de man tegen want hij staat nogal wankel op zijn benen. "Ohla gij zijt een schoon meiske.", zegt de man met het flesje bier. Koen lacht ineens super hard en ik kijk hem met een gespeelde blik aan maar zelf kan ik ook een kleine lach niet onderdrukken. "Wilde gij me mij mee naar huis.", zegt de man en lacht raar. Ik kijk Koen met grote ogen aan en proest het uit. "Meneer we gaan u even laten blazen eh.", zegt Koen die het blaas toestel al neemt. "Oeh moet ik in u gezicht ademen?", vraagt de man aan Koen en blaast ik zijn gezicht. Koen kijkt de man serieus aan en dan naar mij want ik ga helemaal stuk van het lachen. Uiteindelijk werkte de man toch mee en moest even wat nuchter worden in de cel. De dag erna zou hij vrij mogen. Koen en ik waren klaar met werken. Ik liep naar de kleedkamers en deed mijn gewone kleren aan en deed mijn haar los want het deed zeer omdat het zo hard spande. Ik legde mijn wapen en wapengordel in mijn locker en hoor iemand kloppen. "Binnen.", zeg ik. De deur gaat open en Koen komt binnen gewandelt. "Hey Tineke.", zegt Koen terwel hij naar zijn locker loopt. "Hoooi.", zeg ik terug en doe mijn locker opslot en steek het sleuteltje in mijn handtas. Ik loop naar Koens locker en leun tegen die ernaast. "En?", vraag ik. Koen was naar de chef geweest om hem in te lichten over mijn vader en dat van gisteren. "Ja valt wel mee.. hij heeft niet echt goed nieuws.", zegt Koen. Ik kijk hem vragend aan. "Wel uhm hij had een telefoontje gekregen en effectief van jou vader. En hij zei dat jou vader opzoek is naar jou en ja je wil vermoorden net zoals jah..", zegt Koen moeilijk. Ik knikt zachtjes. Ik kruiste mijn armen en beet op mijn lip terwel ik mijn ogen dicht knijp om de tranen binnen te houden. "Kom.", zegt Koen en slaagt zijn armen rond me heen en drukt me stevig tegen hem aan. Zachtjes begin ik te wenen maar Koen zijn beschermende armen doen me deugd. Hij streelt door mijn haar en dat maakt me rustig. "Koen ik ga wel naar huis, ik wil even gewoon thuis zijn.", zeg ik en wrijf mijn tranen weg. Koen laat me los en knikt begrijpenlijk. "Zeker dat ik niet mee moet?", vraagt Koen. Ik knik. "Nene het gaat wel lukken.", zeg ik. Koen knikt nog eens maar ik zie dat hij precies te leur gesteld is. "En Koen nog eens bedankt dat je er zo voor me was vandaag.", zeg ik eerlijk. Koen glimlacht lief naar me en dat geeft me kriebels. Ik glimlach terug en wil weg gaan maar zet een stap dichter bij Koen. Ik geef hem een vlugge kus op zijn wang en zwaai dan terwel ik de kleedkamer verlaat. Koen zwaait terug en dan loop ik verder weg de gang uit.
Als ik Ella heb opgehaald, kom ik thuis en zet me in de zetel met haar. Ik neem haar in mijn armen en streel over haar hoofdje en buikje. Ik ben echt blij met haar. Ze neemt mijn vinger vast en lacht super schattig. Auuuhhh hoe cute is ze wel niet. Ik leg haar op mijn schoot en speel wat met haar. Niet veel later gaat de bel want ik had een pizza besteld. Ik had geen zin om te koken vandaag. Ik betaalde de man en deed de deur weer dicht. Ella lag naast mij in de zetel met haar knuffeldoekje en ik at rustig mijn pizza op en keek een beetje tv. Plots krijg ik een berichtje. Mijn gsm licht op. Ik neem hem vast en kijk wat het is. "𝑀𝑜𝑟𝑔𝑒𝑛 𝑘𝑟𝑖𝑗𝑔𝑒𝑛 𝑤𝑒 𝑣𝑟𝑖𝑗 𝑣𝑎𝑛 𝑑𝑒 𝑐ℎ𝑒𝑓, 𝑖𝑒𝑡𝑠 𝑔𝑎𝑎𝑛 𝑑𝑜𝑒𝑛 𝑠𝑎𝑚𝑒𝑛? :) 𝐾𝑜𝑒𝑛 𝑥𝑥", lees ik op het schermpje van mijn gsm. Automatisch verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Meteen antwoord ik. "𝐽𝑎 𝑡𝑢𝑢𝑟𝑙𝑖𝑗𝑘! 𝑊𝑖𝑙 𝑗𝑒 𝑛𝑎𝑎𝑟 𝑚𝑖𝑗 𝑘𝑜𝑚𝑒𝑛 𝑚𝑜𝑟𝑔𝑒𝑛 𝑚𝑖𝑑𝑑𝑎𝑔?", vraag ik. "𝐼𝑠 𝑔𝑜𝑒𝑑! 𝑋𝑖𝑒 𝑗𝑒 𝑚𝑜𝑟𝑔𝑒𝑛 ;) 𝑥𝑥.", stuurt hij terug. "𝑇𝑜𝑡 𝑚𝑜𝑟𝑔𝑒𝑛 𝑥𝑥 𝑇𝑖𝑛𝑒𝑘𝑒.", ik klik op verzenden en sluit dan het gesprek af. Ik at rustig mijn pizza verder op en gaf daarna ook Ella haar eten. Ik werd stilaan moe en zette de tv uit. Ik nam Ella op in mijn armen en liep naar boven als ik de lichten had uitgedaan. Ik legde Ella naast mij in bed en sloot mijn ogen. Als ik alleen thuis ben heb ik liefst dat Ella zo dicht mogelijk bij mij is. Je weet maar nooit. Ik kleede me om en deed ook Ella haar slaap kleerdjes aan. Daarna kroop ik ook in bed en viel met Ella in mijn armen in slaap.
JE LEEST
Die ene tijd.. {buurtpolitie}
FanfictionTineke was 22 jaar toen ze werdt neergeschoten op een interventie. Ze werkte toen nog met haar partner Koen in de politie zone van Dilbeek. Ze was toen enorm blij maar dat veranderde het door die gebeurtenis. Ze heeft jaren lang moeten revalideren o...