A Time For Change (Türkçe Çeviri)

10.Bölüm - Draco ve Hermione

Telif hakları yazara aittir.

Yazar: tessie55

Hermione'den

Draco kütüphaneye geldiğinde kitap okuyordum. Bu iyi olmuştu. Buradayken okuldaki halinden bambaşkaydı. Zeki ve yakışıklıydı. Tatlıydı ama aynı zamanda da acımasızdı. Çok güçlü ama aynı zamanda da nazikti. Tanıdığımdan daha iyiydi ve bu ona daha çok aşık olmamı sağlıyordu. Daha önce hiç bu şekilde canımın yandığını hissetmemiştim. İstediği herkesi elde ediyordu. Beni neden istemiyordu ? Kitaplara aşıktım ve çoğu şeyi biliyordum. Hoştum ama güzel değildim. Aşk neden bu kadar karışık bir şeydi ki ?

"Hermine ! Mione !" diye bağırdığını duydum Draco'nun.

"Sen bana Mione diye mi seslendin ?"

"Evet ama cevap vermedin."

"Özür dilerim, dalmışım."

"Evet her neyse, oturup seninle birlikte okuyabilir miyim diye merak ediyordum ?"

"Tabi ki gel otur." dedim.

Oturdu ve okumaya başladı. Yanımda oturuyordu, kitaba odaklanamıyordum. Parfümünün kokusunu alabiliyordum, müthiş kokuyordu. Kıpır kıpır kıpırdamaya başlamıştım. Kitaba bakmak yerine ona bakıyordum.

"İyi misin ?" diye sordu.

"Kötü hissediyorum. Odama gidip dinlensem iyi olacak." dedim ve kalktım.

"Odana kadar götürmeme izin ver. Bayılmanı istemeyiz."

"Gerek yok, iyi olacağım."

"Israr ediyorum."

"Ah, peki." dedim ve odama doğru yürümeye başladık. Sessizlik hakimdi.

"Umarım hemen iyileşirsin Hermione." dedi ve gitti.

Odaya kadar yürüdüğümüz süre boyunca hiçbir zaman birlikte olamayacağımızı düşünmüştüm. Ve bu da kalbimi biraz daha kırmıştı.

Draco'dan

Kütüphaneye, Hermione'yi bulmaya gitmiştim. Geçen süre içinde birbirimizle ilgili bir çok bilgi edinmiştik. Göründüğü gibi biri değildi. Her tarz kitabı okumaya bayılıyordu; sıkıcı kitaplar dışında. O da benim gibi resim yapmayı seviyordu. Her onunla birlikte oluşumda aşkım biraz daha büyüyordu. İlk yıldan beri aşıktım. Ama bunu saklıyordum çünkü Ölüm Yiyenler arasında bir itibarım vardı. Kütüphaneye gittiğimde onu kitap okurken buldum. Yaklaştığımda yüzünde sanki çok uzaklara gitmiş gibi bir ifade vardı.

"Hermione. Hermione ! Mione !" diye bağırdım dikkatini çekebilmek için.

"Sen bana Mione diye mi seslendin ?" diye sordu.

"Evet ama cevap vermedin."

"Özür dilerim, dalmışım."

"Evet her neyse, oturup seninle birlikte okuyabilir miyim diye merak ediyordum ?"

"Tabi ki gel otur." dedi. Yanına oturdum ve kitap okumaya başladım. Bir süre sonra aslında okumadığını fark ettim.

"İyi misin ?" diye sordum.

"Kötü hissediyorum. Odama gidip dinlensem iyi olacak." dedi ve kalktı.

"Odana kadar götürmeme izin ver. Bayılmanı istemeyiz."

"Gerek yok, iyi olacağım."

"Israr ediyorum." dedim ve ayağa kalktım.

"Ah, peki."dedi ve odasına doğru yürümeye başladık. Sessizlik içinde geçen kısa bir süreden sonra odasına vardık.