Bağımlı Aşk (bxb)

Zehirli Alkol

Bu bölümde sonuna kadar cinayet göreceksiniz bu yüzden uyarımı yapmadan geçmeyeyim.

İyi okumalar<3

Bir kaç gün sonra

Alp'le ilgili bilgiler, söylediği gibi benim elime ulaşmıştı. Bu bilgilerle ne yapacağımla ilgilenmiyordu, daha çok ona verdiğim parayla ilgileniyordu.

Yani gidip öldürsem pek de umurunda olmazdı...

Alp 21 yaşında,
Evin tek çocuğu ve babası avukat
Babasının zoruyla hukuk bölümüne başlamış.
Hukuk bölümü üçüncü sınıf.

Okulda sadece Ayaz'la kalmayıp başkalarına da zorbalık yapmış.

Zorbalık yapmasının sebebi ise içkiye vereceği parayı babasının ona vermemesiymiş.

Yani alkolikmiş.
...

Tabi alkolik olduğunu babası bilmiyormuş. Yanında takılan adamı da araştırmasını istedim ondan, bana bir kaç resim atıp hangisi diye sorduğunda doğru olanı ona gösterdim.

Ahmet 20 yaşında,
Alp'in aksine oldukça büyük bir aileler.
7 kardeşler, kendisi en büyükleri.
Durumları da pek yerinde değil.

Zorbalık yapmasının sebebini bilmiyoruz.

Kendisi de bir alkolik. (Alp kadar değil.)
Alp'le ortak gibiler.
Hedeflerini gözlerine kestirip onları güzelce dövdükten sonra paralarını gasp ederler.

...

Şimdi ikisi de ömürleri boyunca istemeyecekleri bir düşman edinmişlerdi kendilerine.

Benim olana elini süren bedelini canıyla ödeyecekti.

Başıma siyah şapka geçirdim. Elime önceden temizleyip parmak izi olmadığına emin olduğum deri eldivenlerimi geçirdim. Siyah bir hırka giyip kapüşonumu kafama kadar çektim.

Bir şey unuttum mu diye bir kaç saniye düşünüp unutmadığıma kanaat getirince sessizce odamın kapısını açtım.

Beni bu saatte bu zamanda evde bilmeleri gerekiyordu bu yüzden odamda oyun oynadığımı söylemiştim.

Bilgisiyarımda iki saatte bir tekrar edecek bir oyun sesi ve hatta oyuncuların sesini bile açmıştım.

Annem ve babam oturma odasında favori dizilerini izliyorlardı. Odamın kapısını yavaşça kapatıp kilitledim. Hızlıca salonun kapısından geçip dış kapıya odaklandım.

Tam kapıyı açacaktım ki annemin hemen yan taraftaki mutfağa girdiğini fark ettim.

Şimdi kapıyı açarsam kesinlikle bu metal kapının sesini duyacaktı.
Bu yüzden yerime sinip buraya gelmemesi için umut ettim.

Mutfağın lambası kapandığında bir dakika daha bekledim gittiğine emin olmak için. Sonrasında kapının odadan çıkıp kontrol ettim, salondaydı.

Hızlıca kapıya gidip kapıyı olabildiğince yavaş açtım. Yeni aldığım ve hiç benim tarzıma uygun olmayan spor ayakkabıları geçirdim ayağıma.

Bunun sebebi de ne olur ne olmaz ayakkabımı göremezler diyeydi.

Ve kamera kayıtları, kesinlikle ben olduğumu anlamamaları gerekiyordu.
Annem hayatta böyle bir ayakkabı giyeceğime inanmazdı.

Kenarlarından pembe şeritler geçen bu spor ayakkabıya iğrenerek baktım.

Kapıyı yine aynı yavaşlıkla kapatıp binayıda sessizce terk ettim.