​လေလျင်​မျောတဲ့ ချစ်စကြာ{Completed}

🌀Chapter (2)🌀

*Zawgyi*

လွမ္းလိုက္သည့္ေျခလွမ္းတိုင္းတြင္ ေဇာတစ္မ်ိဳးကပ္ပါေန၏။ရပ္ကြက္ေလး၏ လမ္းမ်ားသည္ ဖုန္တေသာေသာထူလ်က္ရွိေလသည္။ဖုန္ထူသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကား ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးငယ္ေလးေတြ ေဘာလံုးေဆာ့ကစားေနၾကျခင္းေၾကာင့္ပင္။ဤေရႊသာယာရပ္ကြက္(၃)တြင္ လူလတ္တန္းစားတို့အမ်ားစုေနထိုင္ၾက၏။ဆင္းရဲၾကသည္လည္းမဟုတ္၊ ခ်မ္းသာၾကသည္လည္းမဟုတ္။ၾကားလႊာလူတန္းစားတို့ အမ်ားဆံုးေနထိုင္ၾကသည္။ရပ္ကြက္၏တခ်ိဳ့လမ္းမ်ားတြင္ေတာ့ အေျခခံလူတန္းစားအခ်ိဳ့ ေနထိုင္ၾကတာမ်ိဳးေတြလည္းရွိ၏။

အၾကိတ္အနယ္ သူျပိဳင္ကိုယ္ျပိဳင္ ေဘာလံုးေဆာ့ကစားေနၾကေသာ ကေလးတစ္သိုက္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးေနာက္မွာေတာ့ သူ့ေျခလွမ္းအစံုတို့ဟာ ျခံတစ္ျခံေရွ့တြင္ တံု့ခနဲရပ္တန့္သြားေလ၏။

ႏွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးတစ္လံုး။သြပ္မိုးထားသည့္ အမည္းေရာင္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးရွိရာ ျခံေလးထဲ ကိုယ္ပိုင္ပန္းဥယ်ာဥ္ေလးျဖစ္တည္လ်က္ရွိေပသည္။

ေသာ့ခတ္ထားေသာျခံတံခါးအား ေသာ့ဖြင့္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတြန္းဖြင့္လာကာ အိမ္ထဲေရာက္လာေတာ့ တစ္ခန္းဝင္တစ္ခန္းထြက္ လိုက္ေအာ္ဟစ္ရွာေဖြပါေတာ့သည္။

"အေမ!!အေမေရ!!အေမ"

စိတ္ထဲ၌ သံသယတို့ၾကီးစိုးေနလ်က္။ေဒၚရင္ရင္ ေျပာတာ မွန္ေနျပီလားဟူ၍။အရင္ကဆို ဘယ္အခ်ိန္ပဲေျပးၾကည့္ၾကည့္၊အိမ္မွာပဲ ရွိေနသည့္ အေမဟာ အခုေတာ့ ဘယ္ေရာက္သြားသနည္း။ေအာ္ဟစ္ရွာေဖြေနပါေသာ္လည္း အေမ့၏ျပန္ထူးသံကိုလည္းမၾကားသလို အိမ္ထဲ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွလည္းမေတြ့ေပ။

ေနာက္ဆံုး ေျခကုန္လက္ပန္းက်ကာ ဧည့္ခန္းကၾကိမ္ထိုင္ခံုေလးေပၚ ပစ္ထိုင္ခ်မိေတာ့မွ ဧည့္ခန္းစားပြဲေပၚမွာ ပန္းအိုးတစ္လံုးနဲ့ဖိထားေသာ စာတစ္ေစာင္ကိုရွာေတြ့သြားသည္။ပ်ာပ်ာသလဲေကာက္ယူကာ ဖြင့္ဖတ္လိုက္မိ၏။

"ဒိုဒိုေလး။သားေလးကုိ ၾကိဳအသိမေပးခဲ့ရလို့ အေမအမ်ားၾကီးေတာင္းပန္ပါတယ္။ဒီေန့ ဟိုမိန္းမ အေၾကြးလာေတာင္းလိမ့္မယ္။အခုေလာေလာဆယ္ အေမ့မွာဆပ္စရာပိုက္ဆံမရွိဘူး။အဲ့မိန္းမ ဒီတစ္ရက္ အေမ့ကိုမေတြ့ေအာင္ အေမေျပးပုန္းမွျဖစ္ေတာ့မယ္။အဲ့ဒါေၾကာင့္ အေမ ဟိုဘက္လမ္းၾကားက လူပ်ိဳၾကီး ဦးေဖျငိမ္းနဲ့ ခိုးရာလိုက္ေျပးသြားတယ္။သားေလး အေမ့ကိုေတြ့ခ်င္ရင္ ဦးေဖျငိမ္းအိမ္မွာ လာေတြ့လွည့္ပါ"