​လေလျင်​မျောတဲ့ ချစ်စကြာ{Completed}

🌀Chapter (5)🌀

*Zawgyi*

မိုးေတြျဖိဳင္ျဖိဳင္ရြာသြန္းေန၏။ခ်စ္စတိုးဆိုင္ထဲကလူၾကီးတစ္ေယာက္ ေဘးဘက္ဆိုင္ေလးအား လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္မိသည္။ဒိုဒိုေလးမ်ား လာနိုးနိုး လာနိုးနိုးႏွင့္။

ေဘးဆိုင္ခန္းက ဒိုဒိုေလး ဆိုင္မထြက္တာ ႏွစ္ရက္ေျမာက္ရွိေနခဲ့ျပီ။ဘာျဖစ္သည္မသိ။ဦးခ်စ္ခိုင္ စိတ္ပူမိသည္။

ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ဒိုဒိုႏွင့္ဦးခ်စ္ခိုင္တို့ ပိုရင္းႏွီးလာၾကသည္။ဒိုဒိုက အရင္ကလို ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ေလးမဟုတ္ေတာ့ပါဘဲ ဦးခ်စ္ခိုင္အေပၚကို သေဘာထားေျပလည္လာသည္မွာ ဝမ္းသာစရာပင္။သူ့အေမထည့္ေပးလိုက္သည့္ဟင္းေတြမၾကိဳက္တိုင္း ဦးခ်စ္ခိုင္၏ထမင္းခ်ိဳင့္ႏွင့္လာလာလဲျပီးစားေလ့ရွိသည္။သူ့အေမကလည္း သူ့ပေထြးၾကိဳက္သည့္ဟင္းေတြကိုသာ ဦးစားေပးခ်က္တာမို့ တစ္ပတ္မွာ ငါးရက္ေလာက္က ငါးဟင္း၊ငါးေၾကာ္ျဖစ္ေနတတ္သည္။ငါးကလည္း အသားေတြထက္ ေစ်းႏွဳန္းခ်ိဳသာသည္မဟုတ္ပါလား။

အတြင္းက်က်ေပါင္းၾကည့္လွ်င္ ေကာင္ေလး၏စိတ္ထားျဖဴစင္မွဳေတြ၊ မဟုတ္မခံစိတ္ေတြ၊တစ္ဖက္သားအေပၚတြယ္တာမွဳေတြအား အေသအခ်ာသိရွိနိုင္ေပသည္။ဦးခ်စ္ခိုင္ ဝန္ခံပါသည္။သူ ဒီေကာင္ေလးအေပၚ သံေယာဇဥ္ျဖစ္ေနမိျပီ။ဘယ္လိုသံေယာဇဥ္လဲဟု ေမးခြန္းထုတ္လာလွ်င္ေတာ့ ဦးခ်စ္ခိုင္တြင္ေျဖစရာအေျဖမရွိပါ။မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ဒီသံေယာဇဥ္ကို ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္တပ္ရမယ္မွန္းမသိသည္မို့။

ပိတ္ထားေသာဆိုင္ခန္းေလးကိုေငးၾကည့္ေနရင္း ဦးခ်စ္ခိုင္၏မ်က္ႏွာမွာ မွိဳင္မွိဳင္ေတြေတြ။

ေန့လည္ေန့ခင္းအပ်င္းေျပေသာက္ဖို့ ေစ်းထဲကဝယ္ထားသည့္ က်ဆိမ့္လက္ဖက္ရည္ ကြ်တ္ကြ်တ္အိတ္ေလးအား ပိုက္ျဖင့္ တစ္ခ်က္စုပ္ေသာက္လိုက္ရင္း...။

ေၾသာ္..ဒီလိုႏွင့္ တစ္ေန့ကုန္ခဲ့ျပန္ျပီ။

.........................................................................................................

"ဂ်က္"

ဆိုင္တံခါးဖြင့္သံအားၾကားလိုက္ရ၏။ဦးခ်စ္ခိုင္တစ္ေယာက္ လွစ္ခနဲျပံဳးလိုက္မိေလသည္။