Jungkook pov.
"ඔම්මා...!! මගෙ shoes දෙක කොහෙද...?"
පුරුදු විදියටම අදත් උදෙන්ම මම කෑ ගැහුවෙ මගෙ සපත්තු දෙක හොයාගන්න බැරුව......මොනා කරන්නද ඔම්මා ඒවා කොහෙ තියනවද කියලා මං දන්නෙ නෑනෙ...ඒත් එක්කම මගෙ room එකේ දොරට කවුද තට්ටු කලා.....sure එකටම ඔම්මා වෙන්න ඇති....ඒ හින්ද මම හිටපු විදියටම ගිහින් දොර ඇරියා...
"කුකී.....ආහ්...!!!! අනේ ඇදුමක් දාගන්නවකො......!! ආ මේන් shoes දෙක......මං යනවා ඉක්මනට එන්න පල්ලෙහට..."
ඒත් එතන හිටියෙ ජන්මි.....මාව දැක්ක ගමන් අනිත් පැත්තට හැරිලා කියෝන කියෝන ගිහින් සපත්තු දෙකත් බිමට අතෑරලා මේ කෙල්ල පල්ලෙහට දිව්වා.......එතකොටයි මට මතක් උනේ මං ඇදන් ඉන්නෙ towel එක කියලා......දෙයියනේ......මං ඉක්මනටම ආයෙත් කාමරේ දොර වහ ගත්තෙ වෙච්ච ලැජ්ජාවට....ඒත් ජන්මියා මොකද මෙහෙ කරන්නෙ මේ උදේ පාන්දර.....සමහරවිට ඔම්මා බලන්න එන්න ඇත්තෙ....මාත් ඉක්මනට ලෑස්ති වෙලා back pack එකත් අරන් පල්ලෙහට ගියෙ ජන්මිට මූන දෙන්න විදියක් කල්පනා කරන ගමන්....අයියෝ මන්දා මටමනෙ වෙන්නෙ....මං පහලට යද්දිත් ඔම්මයි ජන්මියී හිනාබර කතාවක අපෝ මෙලාකටත් ජන්මි කිව්වද දන්නෙ නෑ මං හිටපු විදිය......නෑ නෑ කියලා නැතුව ඇති ..... ඒත් අනේ...!!
"කුකී....මොකද ලමයො ඔය ඔතනට වෙලා කල්පනා කරන්නෙ....ජන්මි දුව,මෙන්න මෙයාවත් එක්කන් එන්නකො කන්න ....."
ඔම්මා එහෙම කියද්දි තමයි මං හරි සිහියට ආවෙ.....ඔම්මා ගියාට පස්සෙ ජන්මි මං පැත්තට එන්න ගත්තා.....මාත් එයා දිහාම බලන් ඒ විදියටම හිටියා.....ඒත් එයා ලගට එන්න එන්න මගෙ හදවත ගැහෙන එක තව තව වැඩි උනා....ඒ උනාට කමක් නෑ මං ලැජ්ජාවට හැමදාම බයේ ඉදලා බෑ......කොහොමහරි මගෙ මූන ලගටම ඇවිත් ජන්මි නැවතුනා....ඒත් කොහෙද මේ කෙල්ල මගෙ උරහිස ගාවටනෙ උස....මාත් ඉතින් එයා දිහාම බලන් ඉදලා ඇස්වලින් ඇයි කියලා ඇහුවා......
"මොකුත් නෑ.....යං කෑම කන්න..."
එහෙම කියලා එයා බෙල්ල පිටිපස්සහ කස කස dining room එක පැත්තට ගියා.....මට ඇත්තටම තේරෙන්නෙ නෑ මේ කෙල්ලවනම්.....මමත් හිනා වෙවීම ගිහින් කෑම කෑවෙ ජන්මියා දිහත් බල බල.....
@University
"ජංකුක්..."
"ම්ම්...?"
මම එයා දිහා බලන්නෙ නැතුව ඉස්සරහට ඇවිදන් යන ගමන්ම ඇයි ඇහුවා ඒත් එයා මගෙ අතත් අල්ලගෙන නැවතුනේ මාවත් එතනම නතර කරවලා....මම එයාගෙ මූන පැත්තට හැරුනත් එයා හිටියෙ බිම බලාගෙන....
"ඇයි ජන්මියා..?"
"මං දෙයක් අහන්නම් ඇත්තටම උත්තර දෙනවද..?"
"අහන්න..."
"ම්...මෙ...එක්කො ඕනෙ නෑ...මං වෙන වෙලාවක අහන්නම්කො හොදද...?"
"අනේ මන්දා ජන්මියා ඔයත්....හැම වෙලේම මොනාහරි අහන්න ගිහින් ඒක අහන්නෙ නෑ...."
එහෙම කියලා මං අයෙත් University එක පැත්තට ඇවිදන් ගියෙ එයාගෙ අතත් අල්ලගෙනමයි.......එයා හැම වෙලේම මොනාහරි අහන්න ගිහින් ඒක අහන්නෙ නෑ.....ඒ මොකද්ද කියලා දැනගන්න මට උවමනාවක් තිබ්බත් මං ඒක අහන්නෙ නැති තැනට වැටෙන්නෙ එයාගෙ ඒ cute හිනාව හින්දා......දන්නෙම නැතුව අපි University එකට ඉස්සරහට ඇවිත් ඒ එනකම්ම ජන්මියා කතා කලේ නෑ....
"ජන්මියා....,මං එහෙනම් යන්නද...?ඔයත් faculty එකට යන්න....clz එකට පරක්කු වෙයි..."
"හරි ජංකුක්...ඔය------"
"ජන්මියා...!!! Good morning ජන්මියා.....ආ...මොකද්ද ජියොන් නේද නම....මොකක් උනත් මට වැඩක් නෑ....ජන්මියා අපි යමුද..."
ආයිෂ්...මේකනම්......මොකද්ද මේකෙ තේරුම....ඇයි මේ මිනිහා ජන්මිගෙ පස්සෙන්ම එන්නෙ......මට ආපු තරහට මං ජන්මිගෙ අතත් අතෑරලා එතනින් ආවෙ මං තවත් එතන හිටියොත් මට ඇඩෙන නිසා....
.
.
.
හායි බනීස්...!! 😌💗 අලුත් කතාව කෝමද...? 😉
මං හිතනවා ඔයාලා මේකට කැමති වෙයි කියලා....🙄💗 මං මේක ගොඩක් දිගට ලියන්නෙ නැතෝ.....chapters 10කින් වගෙ ඉවර කරනවා....
Vote කරන comment කරන අයට වගේම කියවන හැමෝටමත් කුමාවො😚💗
ඊලග එකෙන් හම්බ වෙමූ.....😌❤
YOU ARE READING
MASK | JK Centric | COMPLETED
FanfictionStory Cover by, @ParkEmaJi [Under-editing.] Dont copy my work 🚫 This story is mainly based with author's imagination so thare is no realation with real life..... enjoy.!!
