ELENORA

-31- Enfrentamiento Doloroso Y Despedida

ACI YÜZLEŞME VE AYRILIK

.....

Kalbi yakan kavuran bu acı hiç bitmeyecek gibiydi.
O lanet garip kadın bile elini kalbine sokup sıktığında bile bu kadar canı yanmamıştı.
İki gündür gözleri kurumamıştı bile...
Cinsiyetini bile bilmediği, fazla bağ kurmak istemediği bebeğinin acısı hiç geçmeyecek gibiydi.
Tıklanan kapıyla gözünü silme gereği duymadan kapıya baktı.
Athena kafasını uzatıp, gülümseyerek ona bakıyordu.
Sürekli fönlü gezen saçları iki gündür dağınık ve tepesine gelişi güzel bağlamıştı.
Evet acı çekerken buna da dikkat ediyordu.
Babasının geceleri yatağının dibinde oturup ağladığını da.
Bill sırf daha çok acı çekmesin diye kızını Almanya'ya, annesinin yanına gönderdiğini de fark etmişti.
Saçlarını okşayan kadına baktı.

"Tatlım Elif yemek yaptı biraz birşeyler atıştırsan?"

Yemeğin kokusu odasına kadar gelmişti ama bu ona mide bulantısından başka bir şeye yaramamıştı.
Athena kızın haline çok üzülüyordu, yatağın kenarına oturup elini tuttu.

"Kardeşini kaybettiğimde çok üzülmüştüm" Yıllar önce yaptığı düşük aklına gelince hüzünlendi.

"Belki yaşasaydı sizler gibi çatlak, söz dinlemeyen ve zeki bir çocuk olabilirdi" dedi iç çekerek.

Kızın dikkatini çekmeyi başarmıştı, yanında ki boşluğa uzanıp kızın yanağını okşadı.

"Yıllar sonra kuzenim Jess'in oğlu trafik kazasında ölmüştü. Tanrım Jess yıllarca toparlanamadı genç oğlunu kaybetmişti.
Sonra kendime dedim ki ya onu tanıyıp, yıllarca onu büyüttükten sonra kaybetseydim, o an Tanrı'ya teşekkür ettim.
Evet evladımı almıştı benden ama ona daha çok bağlanmadan, onu tanımadan ayrılmamızın benim için daha iyi olduğunu anladım."
Athena derin bir şekilde iç çekerken yanağından süzülen göz yaşını eliyle sildi Elenora.

"Bir buçuk aylıktı, bilmiyordum hamile olduğumu.
Normalde korunma konusunda dikkat ederdim ama o gün ses kaydını bulduğum gün aklımdan çıktı düşünemedim." Hıçkırık attıktan sonra kalkarak yatakta oturdu.

"Bir kaç gün burada oyalandıktan sonra Meksika'ya gittim.
Bizim yeni ürünümüz Desire herkesin dilindeydi.
Kafamı dağıtmam lazımdı ve kullandım.
Günlerce alkol içtim, Babam biliyordu ama acımdan karışmıyordu keşke karışsaydı, ilk defa babam bana karışsın istedim.
Buna rağmen bana tutundu gitmedi bana sırf ona bir şey olmasın diye günlerce herşeyi unuttum, sinirlenmemeye çalıştım eski ben oldum ama gitti."

Gözleri sürekli ağlamaktan ağrıyordu ama umurunda bile değildi.
Tuvalet aynasının önünde ki telefonuna baktı.

"Çerkes'in adamları bir şey biliyor mu?"

"Hayır canım sadece kafana aldığın darbeyle bayıldın diye biliyorlar zaten Marcus onları sen o lavabodan çıkana kadar başka yerde oyalamıştı."

"Gerçek bir kurtarıcı...Athena, Babam'ın bugün olan operasyondan haberi olmayacak"

"Neden?"

"Çok uzun süreli bir şey olmayacak bu akşam bitecek, çıkarken Marcus'u gönderir misin bana?"

Kibarca kadını kovmuştu daha fazla duygusal sohbet edemezdi bir an önce planını devreye sokması lazımdı.
Kendisi de Athena'nın gidişiyle hazırlanıp, yatağını topladı.
Kapı tıklandıktan sonra Marcus kafasını uzattı.

"Gelebilir miyim?"

"Gel"

Marcus içeri girdiğinde yüzünde ki mahçup ifadeye takılı kaldı Elenora.
Adam kafasını kaldırıp, yüzüne dahi bakmıyordu.
Yanına gidip Marcusun beklemediği bir anda ona sarıldı.