ELENORA

-37- Süveyda

Elenora;

"ElStell'de ki tek tekila markası The Gabriel's olacak."

"Not aldım" dedi Anıl.

İlk günden bu yana kendini çok geliştirmişti.
Gördüğüm en üşengeç ve tembel bir insan olduğundan çoğu işimin pratik yolunu bulup hızlandırıyordu.
Kızsam da işime çok yarıyordu.
Benimle beraber ElStell'e gelmişti yaklaşık iki haftadır buradaydık.

"Geçen haftanın konuk listesini istemiştiniz." derken tabletime çoktan mail göndermişti.

"Şuan adada çalışan ve yerli harici 8 bin kişi mevcut.
Göze çarpan misafirlerin listesi de ekte."

Listede sadece 500 kişilik göze çarpan vardı.
Siyasi liderler, Ünlüler, İş adamları ve Kartel liderleri de vardı bu listede.

"Sadece 10 iş adamı gelmiş demek." Diye mırıldandım.

"Evet biri dün adaya giriş yaptı adı ..." Duraklayıp listeyi gözleri tararken sonra ağzından hah nidası çıkarıp bana gülümseyerek döndü.

"Buldum ismi, Kıvanç Sadi Güngör."

"Nerede şuan?"

"Marcus bey takibe aldı 3 dakika içinde bilgi vereceğim size." Diyerek ayağı kalkıp telefonla odanın diğer köşesine gitti.

Oturduğum yerden kafamı cama doğru çevirirken elimde ki kalemi de masaya ritmik bir şekilde vuruyordum.

Yarın akşam Stella olacaktım.
Bu sefer bir kadındı hedefimiz.
Çocuk genelevi işleten aslında moda sanatçısı bir kadındı.
Portekizde ki bize ait mekanda çocukları pazarlamakla kalmayıp, çocukların üzerinden uyuşturucu da satışı yapıyordu.

Bu sefer ki operasyonun asıl sebebinden bir diğeri de Gabriel ve Willson aileleri adına çalıştığını duyurmasıydı.
Gök gürültüsü daldığım camdan beni silkerek uyandırmıştı.

"Şuan 2 numaralı otelde."

"Odasına çiçek ve kahvaltı servisi gönderin not olarakta öğlen 1 numaralı restorantta yemeğe beklediğimi ekleyin."

Adada hiç bir mekana isim vermemiştim her biri numaralara ayrılırdı.

1 numara her zaman tehlikeli ve siyasilerin mesken ettiği yerdi.

2 numara iş adamlarının ve multimilyaderlerin.

3 ise sadece tatile gelmiş olanlarındı.

Bazı mekanların 1 numarasına herkes giremezdi.

1 ve 2 kategorisine girenlerde 3 numaranın tüm mekanlarına girip insanları rahatsız edemezlerdi.
Yerli ve turist ailelerin güvenliği ve huzuru ön plana alınmıştı.

Ayağı kalkıp elbisemin eteklerini düzelttim.

"İş sende Anıl bir süre daha burada kal ben yarın gidiyorum benden sonra sensin anladın mı?"

Aslında benden sonra Anıl değildi amacım sadece Anıl'ın kendini beğendirme çabasından dolayı işini daha iyi yapmasıydı ve yapıyordu da.
Ofisimden çıkıp yüzeyi camdan olan geçit üzerinden yürüyordum.
Burayı seviyordum,küçükken Tokyo'da ki alışveriş merkezinde vardı.
Çoğu insan korkuyordu üzerinden geçmeye hatta babam bile ama ben ve John oyun yaparak geçiyorduk.
Oradan aklımdan kaldığından dolayı ofisin çıkışıyla Ada merkezi arasında bu geçiti yaptırmıştım.
Bu arada babam hala bunun gereksiz bir olay olduğunu savunur.
Geçitin karşısında beni bekleyen kişiye baktım.
Saçlarını kısaltmış koyu bordo ceket takımıyla beni bekliyordu.
Yanına yaklaşıp kolumda ki saate baktım. Görmeyeli zayıflayıp forma girmişti sanki?