Heir of the throne (tagalog)

Chapter 4

hidden identity of Ella's Mother ♡

lumipas na ang isang linggo sa buwang ito,

pumunta ako sa bahay nila anna, since lahat naman ng mga bahay dito ay magkakasinglaki lang.

kumatok*

anna?

at lumabas naman si anna sa pinto,

ella?

bigla akong niyakap ni anna,

akala ko hindi kana babalik,

saad nito saakin na animoy naghalo ang kaba at lungkot sa muka niya,

anna? nung gabing umalis tayo? may napansin kabang kakaiba?

nung nakaraang tatlong araw?

uhm. pero kagabi lang ako nawala,

oo, malapit na sana tayo nun sa tore, pero nung nasa likod mo ko,
bigla ka nalang nawala, kitang kta ko kung pano ka nawala!
naglakad ka lang nun pero nawala ka?! para kang hinigop ng kung ano. kaya lumipad ako palayo sayo,

sabihin mo sakin anong nakita mo?!

kakaiba yong nakita ko, tulad din nito pero dun may mga naglalakihang gusaling gawa sa bricks, mga kahoy, at bato, napakagandang lugar iyon at alam mo ba. wala kang makikitang mga hayop dun hindi tulad dito dun may kabayo, kawal, at ung mga tao kakaiba din,

ganun? nakakamangha naman kung ganun? hindi kaya? totoo ang sinasabi ng mga matatandang diwata dito? na may iba pang mundo maliban kung nasan tayo ngayun?

hindi ko din alam anna,

pumunta ako sa bayan, habang naglalakad ako naririnig ko ang usapan ng mga nilalang dito,

alam mo ba?! isang mangkukulam ung nanay nang batang iyan?!

balita din na itim ang nanay niya,
kaya lalaki din siyang may itim na ugali,

pero hindi niya katulad ung nanay niya,

lumayo layo tayo jan at baka anong gawin saatin,

pinagsasalin salin nila ang usapan tungkol sa nanay ko, hindi ako galit sa kanila. dahil ako mismo ay napapansing may kakaiba talaga kay nanay,

dali dali akong umuwi ng bahay,

nakita kung naghahanda si nanay ng mga gamit, at mukang aalis nanaman ito mamayang gabi,

saan kaya ito pupunta si nanay?!

pagkasapit ng gabi*

nandito ako ngayun sa aking silid, alam kung mamaya nalamang ay. dadalawin ako ni nanay dito sa kwarto para siguraduhing tulog na ako,

naririnig kung bumubukas nanaman ng dahan dahan ang pintuan,

nilapitan niya ako, at teka? parang may ihahagis nanaman siyang kung ano,

naalala ko nun nung naamoy ko ung hinagis nya nakatulog ako ng malalim

hindi ko dapat ito amoyin, pinigilan ko ang aking paghinga

(makalipas ang segundo)

alam kung aalis na si nanay,

ayun!

sinarado na ang pinto

dalidali akong bumangon, at binuksan ang bintana habang pinipigilan paring hindi huminga,

tumakbo ako papuntang pintuan at teka?!

sandali!! bakit hindi ko mabuksan?

hila, hila pa!