39

139 6 0
                                    

Binitawan niya ang paghawak sa baba ko dahil sa gulat. He looked at me in confusion, no words were heard from his mouth. He was too stunned to speak.

I waited for him and when he finally recover, he laughed loudly but I can figure there was no humor there. "Son?" Hindi ako tumugon. Umiling siya sa akin. "No , you are just lying. Niloloko mo lang ako para makaganti at ako naman ang masaktan." 

How I wish I was really kidding. Para  kada dumaan ang araw na ito, hindi masakit. Sana pag bumibisita si Aesper sa isipan ko, hindi ako naiiyak. He doesn't deserve to die young and never experience life itself.

"I wish I am."

"Nessie, mahal kita..." I flinched when he said those words. Hindi pa rin ako nasasanay at masasanay na marinig iyon galing sa kanya. "Pero ang hirap paniwalaan. I used to sleep next to you every night. Hindi ko napapansin na lumulobo ang tiyan mo. If I saw it, I will immediately ask questions."

"Have you ever heard about cryptic pregnancy?" Noong una ay wala akong kaalam-alam hanggang nangyari sa akin iyon. And when I did, it's too late. Ito ang isa sa nakakatakot na pagbubuntis para sa akin. I never saw the symptoms. And my belly not protruding did not help at all. Hindi ko siya naingatan. Hindi ko alam kung may nagawa ba akong mali para mawala siya sa akin. 

Hindi siya nakasagot pero base sa mata niya, nakita ko ang pagkilala niya sa sinasabi ko. He raked his hair, cleary stressed out. 

I said what I've said. He was not ready for this revelation.

"I experienced that. I did not know I was pregnant with him. I only discovered that when he was..." Hindi ko naituloy ang gusto kong sabihin. Ayaw kong sabihin. Masakit pa rin at sariwa pa sa memorya ko ang dugo kahit ilang taon na ang lumipas. I did not even experienced being a mother to him. Hindi man lang niya narinig ang boses ko na kinakausap siya habang nasa sinapupunan ko siya. He was so tiny.

A sob escaped from my throat.

"Did you cheat on me?"

Kung ibang pagkakataon lang ito, manginginig na ang palad ko at hahanapin ang pisngi niya. His cheek would probably have red marks right now. Pero hindi ko kayang magalit. Alam kong defense mechanism lang niya ito. Alam kong napagtagpi-tagpi na niya ang pangyayari. He was indebial and by creating an assumption that Aesper was not his kid, it will be less hurt and more anger. 

"I loved you so much to do that." That simple phrase confirmed everything.

Napaatras siya nang kumpirmahin ko an kinatatakutan niya. He almost stumbled but caught his balance when he held on  the table. Iyon nga lang ay nahulog ang mga kagamitan doon nang mahagip niya ang mga iyon. Some of the fragile objects like the vase shattered on the floor. 

The maids must have heard that but they did not approach us. Malamang ay naramdaman nilang may nagaganap na seryosong usapan sa pagitan namin para mag-abala.

"May nakakaalam ba? O ako lang ang walang alam sa mga nangyari?"

"Oscar. Siya ang nagsugod sa akin sa ospital. I woke up with an unbearable ache in my belly and then I saw lots of blood. I was frantic. I was yelling loudly at sakto namang napadaan si Oscar. I made him swore never to tell everything about it." Kaya kumportable akong siya ang maghatid sa akin kanina kay Aesper. Maski sina Mama at Papa ay hindi alam ang nangyari. I told Hansse about him when her brain was fully developed because she deserved to know about her sibling. Ang hindi pagkatuklas ng lahat sa nagdaang mga taon ay isang surpresa sa akin.

Napasabunot siya sa buhok niya. Hindi ko alam kung dahil ba nasira ang tiwala niya kay Oscar na ilang taon niyang tinuring na kaibigan o hanggang ngayon ay hindi pa rin siya  nakakabawi sa dami ng natuklasan. Marahil nakadagdag ang panibagong impormasyon para mapalala ang lahat. "Bakit hindi mo sinabi sa akin? I am his father."

The Truth About Us (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon