AİLESİNE KAVUŞAN MAFYA

10. BÖLÜM

G

özlerim sert yüz ifadem sert kolumda kolluğum arkamda adamlarım önümde ailemle birbirimize bakıyorduk.

Ben daha fazla dayanamadan ailemin önüne geçtim. Benim geçtiğimi görenlerde diğer aile bireylerimin önüne geçti. Ben babamın önündeydim.

-KALDIR ELLERİ, ÇÖK YERE

Bağırmam hatta kükrememle bizimkiler sadistçe gülümsemiş karşımdaki insanlar ise daha fazla ellerini kaldırmıştı ama çökmemişlerdi. Hele aralarından bir tanesi elini dahi kaldırmamıştı.

Aile üyelerim bana şaşkınlıkla bakarken bir tek babam öyle bakmıyordu. Çünkü o biliyordu benim bu şekilde davrandığımı.

-EĞER 5 SANİYE İÇİNDE TAM ANLAMIYLA ELLERİNİZİ KALDIRIP AYAĞA KALKMAZSANIZ O ELLERİNİZİ BEN KALDIRIRIM.

Aralarından biraz daha yaşlı duran adam babama bakmaya çalışırken önüne geçip;

-BAKMA LAN BABAMA

İçimden de sayıyordum son 1…

Ve 0…

Ellerini kaldırmayan bir anda ayağa kalkıp bana silah doğrultmasıyla bizimkiler önüme geçtiler. Burak’ın kulağına fısıldayıp;

-Yerinize geçin bana bir bok yapamaz.

Onlar yavaşça yerlerine geçerken ben psikopatça sırıtıp o ÇOCUĞA döndüm.

-VAY beyefendi fazla cesur. Bu cesaretinin karşılığını verelim o halde.

Çocuğun dibine gidip yumruğu gömdüm. Çocuk yere yapışacakken dengesini toparlamış ve bana dik dik bakmıştı. Annemin çığlık atmasıyla dışarıdaki korumalarda gelmişti. Toprak bir anda kahkaha atıp;

-Daha fazla bu görüntüyü izlemek isterdim ama iş kızıştı. İkizim adamlarına söyle çıksınlar dışarı.

-Doğru diyorsun ikiz. Hepsi çıksın ben hepsine yeterim.

Sert sesimle kendimden taviz vermezken adamlara kafa hareketiyle “çıkın” işareti yaptım. Burak’a da göz kırpıp “bırak” işareti yaptım. Onun çıkmasına gerek yoktu ki çıkmazdı da zaten. Yanıma gelip kolunu omuzuma attı. Bu hareketi sevdiğini biliyordum.

-Güneş sakin olur musunuz?

Babamın cümlesiyle hemen ona döndüm. Kısa bir kontrol yaptım.

-Sen nasıl çıktın hastaneden?

-Doktor izin verdi. Asıl sen nasıl çıktın?

Cevap vermeyip karşı tarafa sert bakışlarımı gönderdim. Dişlerimin arasından;

-Size zarar verdiler mi?

Hem sormuştum hem de kontrol etmiştim. Kimse de bir sıkıntı yokken yavaşça bana silah doğrultana doğru gittim. Silahı tam göğsüme geldiğinde durdum.

-Aileme zarar verdin mi?

Dikkati dağıldığı anda elinden silahı kaptım ve silahı Burak’a attım. Hızlıca çocuğun arkasına boynunu sıktım. Eli kolumu tutmuş çekmeye çalışıyordu. Burak zaten böyle bir şey beklediği için silahı tutmuştu hemen.

-Bir daha kime silah çektiğine dikkat et.

Bana dirseğini geçireceğini anladığımda hızlıca dizinin arkasına vurup onu çöktürdüm. Onun attığı dirsek dizime gelirken ben hareket dahi etmeyip dik durmuştum. Burak bana gururla bakıyordu.

-Sen kim olarak bana silah doğrultuyorsun?

Eğilmemek için bırakmıştım ama o rahat durmamış ayağımı tutmuş düşmemi sağlıyordu. Kolumu da kıpırdatamazken dengemi zor sağlıyordum ama bunu dışarı yansıtmıyordum.