İlk kitabım beğenmeyebilirsiniz
14 yaşına kadar ailesinin yanında kalan Güneş 14 yaşında evden ayrılıp dedesinin yanında yaşar.Bakalım 17 yaşında neler olacak??
DÜZENLEMEDE!!!
Abim de gelmişti benden sonra. Babamı da öğrendik ki amcamı beklemiş onlarda geldiler ve bol kahkahalı bir yemek yedik.
-Kızım senin kolluğun ne zaman çıkacak?
Ben kolum için daha bir şey yapmamıştım ki. Kolumu düzeltmeden de amcama dediğim şeyi yapamazdım.
-Bilmiyorum amca. Doktor ne zaman derse.
Başımı eğip ağzımın ucuyla söylemiştim. Öyle öyle bu gece de bitmişti ve ben odamda kolumu hareket ettirmeye çalışıyordum. Her olmayışında daha da sinirlendim. En sonunda bir vazo gördüm ve duvara fırlattım.
Nefes nefese sinirle soluyordum. Olmayacağını anlayıp çalışma odamda test çözmeye başladım. Bu sinirle asla uyuyamazdım.
🌼🌼
Sabah olunca üstümü değiştirip odamdan çıktım. Ozan’ın yanına gidecektim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Resimlerdeki çantalar dahil değildir)
Erken olduğu için kimse kalkmamıştı. Bende bir not yazıp masanın üzerine koydum. Uyandıklarında da arardım zaten.
Ozan’ın yanına gittim. Benim geleceğimi biliyordu zaten. Biraz alıştırma yaptı ama ben daha fazlasını isteyince enerjimin kalmayacağını söyledi. Bende olsun dedim ve şu anda enerjim bitmiş durumda. Yere yığılacağım neredeyse ama hiçbir şey olmadı.
-Ozan yaptığımız şeyler boşuna mıydı? Niye hareket ettiremiyorum hala.
-Güneş hemen olmaz ki. Düzenli yapmalıyız bunları.
-Sen bana egzersiz kağıdı ver ben zamanım oldukça yapacağım.
Kafasını sallayıp kağıt verdi. Oradan da dans kursuna geçtim ve oradaki öğrencileri çalıştırdım. Çoğunluğu benden büyüktü. Onlar bana hocam demiyordu direkt ismimle hitap ediyorlardı. Zaten en küçük benimle yaşıt vardı onlardan da birkaçı bana hocam diyordu.
Kursta da baya bir zaman geçirip holdinge gittim. Erdem ile birkaç küçük toplantı yaptım. Şu zamana kadar hiçbir ortağım olmamıştı. Ben istememiştim. Ortaklık tekliflerini reddedip neler yapabileceğimize baktık.
Saat 9 olunca eve geldim. Bugün hızlı geçmişti. Ben okula gideceğim demiştim ama bugün önemli dersler yoktu.
Herkes nerede olduğumu sormuştu. Kısaca cevaplar verip odama çıktım. Hırkamı çıkarıp egzersizlerimi yapmaya başladım. Saat 12 olmuştu ve ben hala egzersiz yapıyordum.
Daha fazla sinirlenmemek için bıraktım. Odanın kapısının açılmasıyla koridora baktım. Toprak’ın geldiğini görüp rahatladım.
-Nasıl durumda kolun?
Kolumu kaldırıp bıraktım. Cansız bir şekilde vücuduma çarptı.
-Gördüğün gibi.
Ona sessiz olmasını işaret ettim. Odada dinleyici vardı ve bu kadar bilgi onlara yeterdi.
