8 Ay Sonra (Mayısın İlk Haftası)
"Tony hazır mısın?" Steve nefes nefese odanın kapısında dururken şaşkınca ona baktı Tony. Sırf bir imza için koşarak mı gelmişti? Pantolonunun düğmesini ilikleyip kollarını açarak Steve'e döndü.
"Nasıl oldum?" Steve gülümseyip kapıdan içeriye girdi. Kollarını Tony'e dolarken içinde biriken heyecan hala ilk gün ki gibiydi.
"Çok güzel oldun inan bana. Fakat geç kalıyoruz. Acele mi etsen." Tony hızla sarışının kollarının altından çıkıp yanağına bir öpücük kondurdu. Yatağının üzerindeki ceketini giyerken donup kalan Steve'e bakıp güldü. İlişkilerinin başından beri herhangi bir yakınlaşmada Steve kızarıyor Tony ise onun bu hallerine gülüyordu. Jarvis elinde bir sandviçle içeri girip Tony'e uzattı.
"Bugün dinç olmalısınız Bay Stark. Uzun zamandır babanızın size bıraktığı şirketin başındasınız fakat bugün her şey kağıda dökülecek." Howard ve Maria öldükten sonra bir soruşturma açılmıştı. Bir hafta önce ise kaza olduğuna karar verilerek kapatılmıştı. Hala daha bunun peşinde olan dedektifler olsa da hepsinin ortak bir görüşü vardı. Howard Stark Ve Maria Stark araba kazasında ölmemişlerdi.
Önüne konulan belgelere baktı Tony. İmzaladığı an büyük bir yük binecekti omuzlarına. Düşüncelerinin onu vazgeçirmesine izin vermeyerek masanın üzerinde duran kalemi alıp imzaladı kağıtları bir bir.
Binadan çıktığında flaşlar yüzünde patlıyordu.
"Bay Stark babanızın bütün mal varlığı şuan sizin. Bunlarla ne yapmayı düşünüyorsunuz?"
"Bazıları iyi bir patron olacağınızı düşünürken bazıları ise kötü olacağınızı düşünüyor bununla ilgili ne düşünüyorsunuz?"
"Bu dakikalarda bile size ölüm tehditlerinin yağmaya başlandığı söyleniyor ne düşünüyorsunuz?" kendini sakinleştirip ona mikrofonu tutan kadına döndü.
"Şu sefalete bak herkes düşmanım olmak istiyor. Bugün yüzüme gülenler yarın ölmemi isteyecekler bunu biliyorum. Yetersiz sempati." arabasına bindiğinde tuttuğu nefesi verdi sertçe. Steve elini tuttuğunda ona dönüp gülümsedi. Bu kadar stresin arasında tek sakin kalmasını sağlayan oydu.
Eve geldiklerinde Betty elinde bir pastayla onları karşılamıştı. Bir küçük pastaya bir de ona baktı Steve. Bu kızı her dakika evde görmek zorunda mıydı? Betty ilişkilerini biliyordu, ilk başlarda alışmak istediğini söylemiş ve sessiz kalmıştı. Şuan onlar ve Bucky ile birlikte gerçekleri bilen tek kişiydi. Fakat gerçekleri şüphesiz bilen bir kişi daha vardı. Jarvis kimse ona söylemese bile Tony ile Steve arasındaki etkileşimin farkındaydı. Onlar söylemediği sürece ağzını açmayı düşünmüyordu.
*
Kısa bir kutlamadan sonra Betty evine gitmiş herkes odasına çekilmişti. Yatağına oturup odanın beyaz duvarını izleyen Steve'in yüzünde masum bir gülümseme vardı. İçini kaplayan çocuksu heyecan yüzünden yerinde duramıyordu. Fakat bir yanı da kendini suçlamaktan bıkmıyordu. İçinde devamlı ona bağıran sesler vardı.
"O daha çocuk"
"Onun sana karşı olan duyguları sadece hayranlık"
"Onunla bir geleceğiniz olamaz."
Tony'nin sadece bir bakışı bu sesleri yok saymasına yetiyordu. İçinde yenmeye çalıştığı düşüncelerini görmezden gelmek zor olmuştu fakat bunu başarıyordu. Kapı gıcırtısıyla duvardan aldığı bakışlarını açılan kapı aralığına çevirdi. Tony kocaman açtığı gözleriyle ona bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
{Forgive} Stranger & Winter Soldier | Stony
FanfictionMpreg içerir! Stony' daughter Geçen yazdan önce değildi, dünya sonundan önce değildi, benim kaderim hep lanetliydi.
