araba kazası geçiren chris evans en başta bunun bir felaket olduğunu düşündü fakat hayatının dönüm noktası oldu.
◍
"bilirsin, beden yarasını iyileştirmek ruh yarasını iyileştirmekten daha kolay olur. bundan d...
Yoğun geçen ameliyat sonrası Kathy yorgunca çıktı ameliyathaneden. Kendisine telaşla bakan insanların arasında dizilerden, filmlerden, reklamlardan tanıdığı insanlar vardı.
"Oğlum iyi mi?" sarışın kadın öne atılarak sorudu, ağlamaktan mavi gözleri kızarmıştı.
Kathy yorgun olmasına rağmen kadına gülümsedi. "Merak etmeyin hanımefendi. Oğlunuzun durumu iyi, ameliyatı başarıyla atlattı fakat tedbir için onu gözetim altında tutacağız."
"Tam olarak neyi var?" içerideki hastaya benzeyen adam sordu. Büyük ihtimalle erkek kardeşi olmalıydı.
"Çarpmanın etkisiyle kaburga kemiği çatlamış. Kolunda da iki kırık tespit ettik. İç kanama riski az fakat riske atmak istemiyoruz. Birkaç yerinde de dikiş var. Onun dışında hastamız gayet iyi, biraz dinlemesi gerekiyor."
"Onu ne zaman görebiliriz?" diye sordu esmer bir adam. Kathy gözlerini o adama çevirdi. Hiçbir filmini izlememişti ama adamın Robert Downey Jr. olduğunu biliyordu.
"Bugün göremezsiniz ama yarın onu yormamak koşuluyla görebilirsiniz. İyi akşamlar." Başka soru alamayacak kadar yorgun hissediyordu kendisini. Basit bir ameliyatmış gibi dursa da 2 saattir içerideydi ve yorulmuştu. Nöbetinin bitmesine ise sadece beş saat kalmıştı.
Üstünü değiştirip elini yüzünü yıkadıktan sonra odasına girdi ve masanın üzerindeki kahvesini eline aldı. Küçük bir yudum içtikten sonra tükürerek yüzünü ekşitti. Yeni bir kahveye ihtiyacı var gibi duruyordu.
◍
Kathy'nin sonunda nöbet saati dolmuştu ve evine gidip iki gün boyunca sadece uyuyacaktı. Tam önlüğünü çıkartacakken aklına dünkü hasta geldi ve içinden bir ses onu hastanın odasına kadar sürükledi. Sabahın erken saatleri olduğu için hasta yakınlarından sadece o sarışın kadın ve ona benzeyen adam kalmıştı. İkisi de yorgunluğa dayanamamış olmalı ki küçük sandalyede uykuya dalmışlardı.
Kathy sessizce odaya girdi. Hasta tekdüze inip kalkan göğsüyle rahatça uyuyordu. En başta adamın serumunun kontrol etti ve sonra yüzüne bakıp gözlerini kıstı.
Çok tanıdık bir siması vardı. Oyuncu olduğunu tahmin edebiliyordu fakat kim olduğunu tam olarak çıkartamamıştı.
Masanın üzerinde duran belgeye adımlayıp eline aldı ve ilk sayfasını açtı.
Hastanın bilgileri:
Soyadı: Evans Adı: Christopher Robert
Kathy başını sallayarak devamını okumadan belgeyi tekrar masaya bıraktı. Şimdi adamı hatırlamıştı. Captain America rolünü canlandıran aktördü.
Ona daha fazla rahatsızlık vermemek için odadan çıkacekken hafif bir inleme sesi geldi. Gerisine dönüp baktığında adamın gözlerini açmak için çaba sarf ettiğini fark etti ve yavaş adımlarla yanına gitti.
"Dikkatli ol. İyisin." Adam acıdan kırışmış yüzüyle gözlerini açtığında Kathy gülümsedi. "Merhaba Bay Evans."
"Neredeyim?" adam etrafına bakmak istedi fakat sırtına bir ağrı girdiğinde inleyerek başını yastığa bastırdı.
"Hastanedesin. Dün gece bir araba kazası geçirdin ve buraya getirildin. Merak etme, durumun şu an gayet iyi." birkaç saniye sessiz kaldıktan sonra tek kaşını kaldırdı. "Dün geceye dair bir şeyler hatırlıyor musun?" Hafıza kaybı olacağını sanmıyordu fakat kaza sonrası travma oldukça yüksek ihtimaldi.
Neyse ki adam oldukça sakin bir şekilde kafasını salladı. "Evet, karanlıkta karşıma bir köpek çıktı ve direksiyonu sola kırdım. Daha sonrasını hatırlamıyorum."
Kathy kolundaki saate baktıktan sonra bir adım geri gitti. "Öğlene doğru hastane polisleri gelip sana birkaç soru soracaklardır. Yanıtlayabilecek durumda mısın?"
"Sadece sırtımda biraz ağrı var fakat yanıtlayabilirim." adamın solgun mavi gözlerine yavaş yavaş renk gelmeye başlamıştı. "Ailem burada mı?"
"Ah, evet. Dışarıdaki sarışın ve üzgün kadının annen olduğunu tahmin ediyorum. Ona seni görmesi için on dakika müsaade edeceğim ama kendini yormamalısın." Gülümseyerek elini adamın kaşındaki yaraya koydu ve kontrol etti. "Merak etme, iyi olacaksın. Yüzündeki yaraların bir aya kalmadan kapanacaklar."
"Bu harika bir haber." Adam dişlerini gösterecek bir şekilde gülümsedi. "Çünkü yüzümle para kazanıyorum."
Kathy küçük bir kahkaha atıp dış kapıya adımlamaya başladı. "Sorun etme, gayet yakışıklı gözüküyorsun." kapıyı açtıktan sonra son bir kez daha adama dönüp tebessüm etti. "İyi dinlenmeler Bay Evans."
Ve adam dokturun adını bilmediği için sadece bir kez elini salladı. "İyi günler doktor."
◍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
