"ඩෙයිජියා..."කෑගහගෙන කාමරේට ආවේ මගේ ඔප්පා
"යාහ් මොකද බෙරිහන්දෙන්නේ.."වීඩියෝ ගේම් ප්ලේ කර කර හිටපු මම ඔහේ අහලා දැම්මේ මේකා මාව හොයන් එන්නේ මොකක් හරි අජූත වැඩකට කියලා දන්න නිසා...
"තමුසේ ඔහොමද ඔප්පට කතා කරන්නේ ආහ්..."ඔලුවට ටොක්කක් අයින ගමන් ඔප්පා ඇහුවේ මගේ කන රිදෙන්නැති වෙන්න මිරිකන ගමන්
"යාහ් කිම් ටේහ්‍යුන්...මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ මට රිදෙනවා.." රිදුන්නැති උනත් කෑගැහුවේ මට මේ විදිහට මගේ ඔප්පා එක්ක තව හුගක් කල් ඉන්න ලැබෙන්නැති වෙයිදෝ කියලා හිතන ගමන්...මොකද මන් ඒ ආදරේට හුගක් ලෝභ උනා...
"මොකද දූ වුනේ..." මගේ කෑ ගැහිල්ලේ සද්දෙට කාමටරේට දුවන් ආවේ ඔම්මා
"ඔම්මා මේ මනුස්සයා මගේ කන ගලවන්න හදන්නේ..බලන්න ඔම්මා..මට රිදෙනවා.." ඔප්පට ඇද කර කර ඔම්මගේ තුරුලට පැන්න මන් ඇස් චූටි කරලා ඔම්මා දිහා බැලුවේ ගොඩක් රිදුනා කියලා අගවන්න..
"මොකක්ද පුතා නංගිට පාඩුවේ ඉන්න දෙන්නකෝ ඔයා"
"අනී ඔම්මා මං රිදෙන්න මිරිකුවේ නෑ මේකි මේ බොරු කියන්නේ.." කියලා මාව තල්ලු කරපු ඔප්පා ඔම්මා ලගට දුවන් ආවේ චූටි කොටි පැටියෙක් වගේ
"අනේ මන්දා චූටි බබාලා දෙන්නෙක් වගේ..මන් යනවා අනේ.." කියලා අපි දෙන්නටම ටොක්කක් ඇනලා පහලට ගිය ඔම්මා දිහා මන් බලන් උන්නේ ඇස් වලට කදුලු එද්දි...
"යාහ් ඩෙයිජි තමුසෙගේ පර්ෆියුම් එක දෙනවකෝ.." එහෙම කියන ගමන් මගේ පර්ෆියුම් එක ගත්ත ඔප්පා ඒක ඇග පුරා ගහගෙන ගහගෙන ගියා...ඒත් එකපාරටම මට ඒකේ සුවද නිසා හුස්ම ගන්න අමාරු වෙද්දි මට මතක ඔප්පා මගේ නම කියන් මන් ලගට ආවා විතරයි...
A/N pov
අමාරුවෙන් හුස්ම ගන්න ගමන් ඇද උඩ වැතිරිලා ඉන්න ඩෙයිජි දිහා ටේහ්‍යුන් බලන් උන්නේ කදුලු ගලන ඇස් දෙකෙන්...ඔම්මගේ අප්පගේ වචන ටේහ්‍යුන්ව ඕනවටත් වඩා රිදීමට පත්කලා...
"පුතා ඔයාට සැලකිල්ලෙන් වැඩ කරන්න තිබ්බා..ඔයා දන්නවනේ එයා ලෙඩෙක්..."
හැමදාම වගේ අප්පා කෑගහද්දි ටේහ්‍යුන් ඇද උඩ ඉන්න ඩෙයිජි දිහා බැලුවේ ඉතාමත් දුකෙන් කියන්න ඒක දකින ඕනකෙනෙක්ට කියන්න පුලුවන් උනා...
එකපාරටම අප්පයි ඔම්මයි ඩොක්ටර්ගේ රූම් එකට යද්දි ඩෙයිජි අත අල්ලගත් ටේහ්‍යුන් තනියෙම කතා කරන්න ගත්තේ මේ වෙච්ච දේට හිතින් දහස්වරක් සමාව ඉල්ලමින්...
"ටේහ්‍යුනා මොකක්ද උනේ..ඩෙයිජිට ගොඩක් අමාරුද.." කාමරේ දෙර විවෘත කරන් ආවේ ටේහ්‍යුන්ගේ හොදම යාලුවා..පාක් ජිමින්..ඩෙයිජිට මොකක්ද උනේ කියලා වචනෙන් වචනේ පැහැදිලි කරපු ටේහ්‍යුන් දිහා ජිමින් බලන් උන්නේ ආදරනීය හැගීමකින්...
"ටේහ්‍යුන්...ඩෙයිජිට මොකුත් වෙන්නෑ ඔයා දන්නවනේ අපේ ඩෙයිජියා කියන්නේ ශක්තිමත් කෙල්ලෙක් කියලා.." ජිමින් ටේහ්‍යුන්ගේ හිත හදන්න උත්සාහ කලා...
"ඔප්පා.." එකපාරටම ඇහුනු කටහඩත් එක්ක ටේහ්‍යුන් ඩොක්ටර්ව එක්කන් එන්න ගියේ ජිමින්ව ඩෙයිජි ළඟ තියලා..
එක එක විදිහට ඩෙයිජිව පරීක්ශා කරපු ඩොක්ටර් කිව්වේ හැමදේම හොදින් කියලා..ඒත් ඩෙයිජිගේ හිත ඒ වෙනකොටත් ගොඩක් පෑරිලයි තිබුනේ...මොකද ජීවිතේ වැඩිපුරම ආදරේ කරන ඩෙයිජිගේ ඒකපාර්ශ්වික ආදරේ එයාගේ මූන ඉස්සරහම උන්නු නිසා...
අමතක කරන්න හදන ආදරේ තමන්ගේ මූන ඉස්සරහා ඉදිද්දි මොන කෙල්ලටද ඒක දරා ගන්න පුලුවන්..ඇත්ත ඩෙයිජි අසරන වෙන්නැති..හිමි නැ කියලා දැනන් ආදරේ කරපු ඩෙයිජි ඒ රුව ඉස්සරහා ගොඩක් අසරන වෙන්නැති..ඒත් දෛවය කියන්නේ අපිට නවත්තන්න පුලුවන් දෙයක් නෙමේ...ඉතින් දෛවය කියන දේට මුහුණ දෙන්න ඩෙයිජිටත් සිදුවේවි...
.
.
.
-Nino..🍃
