Als ik het schoolplein op rij, zie ik Tori al staan. Ik zet mijn Vespa op slot en loop naar haar toe. 'Izzybizzy', roept ze blij. Ze geeft me een knuffel en kijkt naar beneden. 'Love you're shoes baby!' Ik lach en draai een rondje. 'Wanneer ga je nou weg moppie?' vraagt ze dan. Ik slik even. 'Ehh morgen ochtend'. 'Aww wat kut zeg, Tyler geeft morgen een party en nu moet ik helemaal alleen', roept Tori klagend. Ik bijt op mijn lip en voel de tranen achter mijn ogen prikken. Als de bel gaat loop ik achter Tori aan het gebouw in. We hebben als eerste geschiedenis en daarna wiskunde. De tijd gaat snel voorbij en voor ik er erg in heb loop ik alweer de kantine in met Tori. Ik kijk de kantine rond en merk hoe mijn hart een sprongetje maakt als ik Nicolas zie zitten. Ik loop naar hem toe en houd mijn handen voor zijn gezicht. 'Drie keer raden wie ik ben', zeg ik met een grote glimlach. Nicolas haalt mijn handen weg en draait zich om. 'He Izzy', zegt hij waarna hij de tafel rondkijkt. 'Ehh kunnen wij even praten?' 'Sure', zeg ik, al krijg ik een vreemd gevoel in mijn maag. Nicolas trekt mij mee naar buiten en blijft dan staan. Hij kijkt even om zich heen en richt zich dan tot mij. 'Ehh wanneer ging je ook al weer weg?' vraagt hij dan hakkelend. 'Morgen', ze ik met een zucht. 'Ik ga je zo missen Nic', zeg ik terwijl ik mijn arm om zijn nek heen sla. 'Beloof je me elke dag te bellen?' Nicolas trekt mijn armen weg en kijkt mij onzeker aan. 'Ehh ja, daar wilde ik je nog even over spreken'. Ik kijk hem niet begrijpend aan. 'Izzy, nu jij naar de andere kant van de wereld verhuist lijkt het mij beter als wij, als ik, ehh'. Ik zet een stap naar achter en kijk hem verschrikt aan. 'Als wij wat Nic..?' 'Als wij er een punt achter zetten', maakt Nicolas mijn zin af. Ik ben met stomheid geslagen en kan niks anders doen dan hem aanstaren. Nicolas lijkt zijn stem weer gevonden te hebben: ' He Izzy, je denkt toch niet dat dit echt zou gaan werken tussen jou en mij, nu jij naar Londen gaat' 'Ik bedoel, een man heeft ook zijn behoeftes en ik kan niet eeuwig op jou blijven wachten'. 'Ik bedoel..' 'Ik weet precies wat je bedoelt Nic', zeg ik met een kille stem. Ik draai me om en begin van hem weg te lopen. De tranen prikken achter mijn ogen, maar ik wil niet dat hij ziet dat ik huil.
Wanneer ik de toiletten binnen loop kan ik het niet meer houden. De tranen rollen over mijn wangen. Ik kijk naar mijzelf in de spiegel en zie dat mijn mascara uitloopt. Snel pak ik een doekje en veeg de zwarte vegen weg. Ik hoor de deur van de toiletten open gaan en zie Tori binnen komen. Als ze mij ziet blijft ze even staan. 'Aww schattie wat is er aan de hand?' Ik loop naar haar toe en laat mij in haar armen vallen. 'Nic heeft het uitgemaakt', snotter ik. Ze pakt mijn gezicht tussen haar handen en tilt mijn hoofd op. 'Aww moppie toch!' zegt ze. Ik veeg mijn tranen weg en kijk haar aan. 'Misschien is het wel beter zo', zegt ze. 'Beter?', vraag ik twijfelend. 'Ja, ik bedoel jullie waren toch niet echt het perfecte stel, of wel?' Ik kijk haar niet begrijpend aan. 'Rood is namelijk ook echt niet jouw type meid, neem dat maar van mij aan. Voor de tweede keer deze dag ben ik met stomheid geslagen. Ik staar Tori aan en weet niks te zeggen. Tori daarentegen doet net alsof er niks aan de hand is. Ze haalt haar lippenstift uit haar tas en werkt haar lippen bij. Vervolgens draait ze zich om naar mij en zegt: 'Ik moet rennen baby, heb zo een afspraak bij de kapper'. 'Bye babe!', roept ze, waarna ze naar de deur loopt, mij sprakeloos achter latend.
JE LEEST
Kostschool Cliché
Literatura FemininaIsabella woont samen met haar ouders in een villa in Los Angeles. Wanneer haar vader een nieuwe baan aangeboden krijgt, staat haar hele leven op zijn kop. Samen met haar ouders verhuist ze naar Londen, waar ze naar een kostschool moet. De zon, vrijh...